Geplaatst En zou het dan ook nog meespelen hoe groot de kans is dat het kind het krijgt? Bijvoorbeeld 5, 25, 50, 75 of 100%? En of het een geestelijke (bvb dwanghandeling zoals aldoor haren uit het hoofd trekken, het lichaam aan alle kanten openkrabben, schizofrenie etc) of lichamelijke aandoening is?
Vooral voor de bokkers onder ons die ook bij hoge percentages een eigen kind zouden nemen: stel dat jouw ouders dit besluit hadden genomen en dus in feite bewust een gehandicapt/ziek kind geboren hebben laten worden, zou je het ze dan kwalijk nemen? Of zou je denken 'jij hebt mij het leven geschonken en daar ben ik dankbaar voor, dat dit met een beperking is met alle gevolgen van dien maakt niet uit'.
Ik ben benieuwd naar jullie visies.
Ik zit hier al een tijdje mee in mijn hoofd en kom er zelf eigenlijk niet uit. 
