
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Elisa2 schreef:De sjamanen van de natuurvolkeren gebruikten ook geestverruimende middelen om hun bewustzijn te vergroten en speciale ceremonies te houden. Doornappel bijvooorbeeld.
Die geloofden vaak in meerdere goden..dat is dus gewoon waar.
En wat jullie gekscherend denken is kennelijk echt onderzocht: https://businessam.be/hoe-psychedelisch ... -religies/
Of het dan een complottheorie is weet ik niet.
Cer schreef:opium, nymphea, coca and tobacco In Egypte lees ik en Jezus was gewoon high
https://www.theguardian.com/world/2003/ ... 20healings.
rien10 schreef:Ja, alleen heet hij nu Vladimir Poetin.
prompter schreef:Geloof en hoop lopen vaak door elkaar heen. Je hoopt dat je leven niet eindig is, dus bedenk je een hiernamaals om in te geloven. Dit is puur mijn persoonlijke mening.
BigOne schreef:In de tijd dat er nog geen import was in de usa
pmarena schreef:Moet je op YouTube NDE ervaringen luisteren van mensen zelf. Echt super interessant
Near Death Experience. Ook wat betreft keuzes die ze dan soms krijgen enzo.
Als je dat dan zo aanhoort dan lijkt het aannemelijk te worden dat je na het sterven dus naar een soort verzamelpunt gaat zeg maar. Waar dan een iets / iemand je opwacht (of meerdere) waar je je prettig bij voelt.
En dan schijn je dus te kunnen kiezen of je op een gegeven moment nog een nieuw rondje mee wil draaien in een lichaam. Of dat je terug wilt naar je huidige leven, als dat nog kan. En sommige zielen onthouden dan schijnbaar het 1 er ander voordat ze opnieuw geboren worden, dan krijg je van die bizarre verhalen van kleine kinderen die de meest bizarre details vertellen over hun vorige leven
Maar als je dat zo luistert dit soort dingen en een deurtje openhoudt dat het misschien best waar kan zijn, dan snap je ook wat beter hoe het dan met de ziel / lichaam / hersenen zou kunnen zitten.
Dat je "ikje" niet in je hersens zit, maar in je zielEn die verlaat het lichaam dan als je sterft.
Die hersens zijn er eigenlijk alleen maar om je lichaam te besturen enzo.
Vaak hoor je in die NDE verhalen terugkomen dat mensen zich een soort van bevrijd voelen van de begrenzingen van hun lichaam, als hun ziel hun lichaam verlaat. Dat ze ineens niet meer belemmert worden door de rekenkracht van hun hersenen, niet meer belemmerd worden door wat hun ogen kunnen zien, maar ineens een veel groter bewustzijn hebben van alles om zich heen, alles weten, overal 1 mee zijn.
Het is eigenlijk best heel mooi en rustgevend om dat zo allemaal te horen, dat zo veel mensen zoveel rust ervaren en vaak eigenlijk niet meer terug willen naar de aarde met al zijn gedoe, omdat het daar in die bron van energie zeg maar, zoveel rustiger en liefdevoller is.
Vaak zeggen die mensen dan ook dat ze eigenlijk niet kunnen wachten tot ze weer terug mogen naar hun echte ultieme THUIS. Maar dat ze ook wel beseffen dat hun leven / reis nog niet klaar was.
Echt super bijzonder
journee schreef:(Knip)
De engel die blijkbaar tegen God in opstand kwam en uit de hemel werd verbannen. Maar toen fijn de sfeer op aarde kwam verzieken. (hij is nu bekent als lucifer/ satan/ duivel)
Dit schijnt zich dan vóór de komst van Christus te hebben afgespeeld. Klaarblijkelijk kon deze 'gevallen engel' (of misschien afvallige engel?) nog enkele duizenden jaren tussen hemel en aarde reizen voordat toegang tot de hemel hem werd ontzegt. Ook heeft hij blijkbaar lange tijd op de aarde doorgebracht, (waar hij het blijkbaar ook bont maakte) voordat hij voor een millennium werd 'gebonden' en naar de 'hel' (of interpretatie hiervan) werd verbannen.
https://www.gotquestions.org/Nederlands/val-van-Satan.html
https://www.churchofjesuschrist.org/study/liahona/2017/04/war-goes-on?lang=nld
Dus tja,zo krijg je weer een nieuwe theorie: het zou zomaar kunnen dat dit millennium nu inmiddels voorbij is en dat meneer de boel op aarde weer flink aan het opstoken is, toch?
Citaat:https://vikingpedia.com/nl/noorse-mytho ... -godinnen/
Een van de bekendste Vikinggodinnen was Hel, de oppergodin van het hiernamaals. De andere goden vereerden en vreesden Hel, die beschouwd werd als heerser over het land van de doden. Hel zou half levend en half dood zijn. In de mythologie van de Vikingen stond Hel voor zowel leven als dood en werd ze vaak geassocieerd met de cyclische aard van het bestaan.