Bokt.nl

chevax schreef:

@Schimmelig: je aborteert wel iets meer dan een klompje cellen hoor. En voor alle duidelijkheid: ik ben niet tegen abortus, mits het een weloverwogen beslissing is.

Vanessa24 schreef:

Dat is per persoon verschillend denk ik Chevax. Voor mij is het ook niets meer of minder dan een klompje cellen. Voor mij begint het pas te leven wanneer de moeder het voelt schoppen en draaien.

Schimmelig schreef:

Vanessa24 schreef:

Dat is per persoon verschillend denk ik Chevax. Voor mij is het ook niets meer of minder dan een klompje cellen. Voor mij begint het pas te leven wanneer de moeder het voelt schoppen en draaien.

Ik hoorde laatst nog van iemand dat het leven begon ''als je 40 werd''

Schimmelig schreef:

Vanessa24 schreef:

Dat is per persoon verschillend denk ik Chevax. Voor mij is het ook niets meer of minder dan een klompje cellen. Voor mij begint het pas te leven wanneer de moeder het voelt schoppen en draaien.

Ik hoorde laatst nog van iemand dat het leven begon ''als je 40 werd''

chevax schreef:

Aimee: wat is de overeenkomst tussen abortus en euthenasie?

chevax schreef:

Hmmm, nu draait het dus zo dat ik tegen abortus ben en dat is niet zo. Alleen de definities die worden aangehaald, zijn imo niet altijd onderbouwd. Ik ga een heel erg persoonlijk voobeeld geven: een paar jaar geleden ben ik zwanger geworden en na een aantal weken was het foute boel. Het klompje cellen kon niet operatief worden verwijderd en ik heb een aantal chemokuren gehad om het vruchtje te laten afsterven. Probleem was alleen dat dit "klompje cellen" wel terugvocht tegen de chemo (natuurlijke reactie van de celdeling). Tegen de tijd dat het af kwam, zoals dat dan in vakjargon heet, was ik 13 of 14 weken zwanger. Op dat moment is het al véél meer dan een klompje cellen. Tuurlijk, als je een zwangerschap direct als je het weet afbreekt, is het een ander verhaal. Maar hoe langer je wacht, hoe meer dit klompje cellen veranderd in iets wat al vecht. Maar goed, iedereen denkt hier anders over.

chevax schreef:

Hmmm, nu draait het dus zo dat ik tegen abortus ben en dat is niet zo. Alleen de definities die worden aangehaald, zijn imo niet altijd onderbouwd. Ik ga een heel erg persoonlijk voobeeld geven: een paar jaar geleden ben ik zwanger geworden en na een aantal weken was het foute boel. Het klompje cellen kon niet operatief worden verwijderd en ik heb een aantal chemokuren gehad om het vruchtje te laten afsterven. Probleem was alleen dat dit "klompje cellen" wel terugvocht tegen de chemo (natuurlijke reactie van de celdeling). Tegen de tijd dat het af kwam, zoals dat dan in vakjargon heet, was ik 13 of 14 weken zwanger. Op dat moment is het al véél meer dan een klompje cellen. Tuurlijk, als je een zwangerschap direct als je het weet afbreekt, is het een ander verhaal. Maar hoe langer je wacht, hoe meer dit klompje cellen veranderd in iets wat al vecht. Maar goed, iedereen denkt hier anders over.

chevax schreef:

Ik denk juist dat niet iedere vrouw dat zo weloverwogen doet als je beweert. En ja, ik vind dat als je beslist over leven en dood je motivatie waterdichtmoet zijn.

chevax schreef:

Het was een buitenbaarmoederlijke zwangerschap na IVF. Dat houdt dus in dat het vruchtje zich nestelt op een plaats waar dat eigenlijk niet kan. Het vruchtje groeit door en als het bijv. in een eileider is genesteld, kan deze springen door de groei en grootte van het vruchtje. Ik heb in het verleden een groot aantal buikoperaties gehad en door de complicaties die daarbij kwamen, is opnieuw opereren iets wat altijd pas als laatste redmiddel wordt ingezet bij mij. En door alle verklevingen in mijn buik, was ook niet duidelijk te zien wáár het vruchtje eigenlijk precies zat. Dus is er toen gekozen voor chemotherapie omdat de groei van een embryo in principe gelijk is aan die van een tumor; het gaat om cellen die zich razendsnel delen en ontwikkelen.

Aimee schreef:

chevax schreef:

Ik denk juist dat niet iedere vrouw dat zo weloverwogen doet als je beweert. En ja, ik vind dat als je beslist over leven en dood je motivatie waterdichtmoet zijn.

Waarom?
Als een vrouw abortus laat plegen, hoeft de reden enkel en alleen voor die vrouw waterdicht te zijn.
Hoe de redenatie waterdicht gemaakt is, kan natuurlijk enorm verschillen....
In het ene geval is dat omdat een jong meisje nog geen moeder wil worden, in een ander geval omdat een vrouw helemaal geen moeder wil worden, in een volgend geval omdat het kind mogelijk bepaalde erfelijke factoren meekrijgt....
De buitenwereld kan de reden nog zo onwerkelijk vinden, als de vrouw in kwestie zelf haar gevoel helemaal rond heeft, is er wat mij betreft geen enkel probleem.