farahdiba46 schreef:Iris82 schreef:Mijn theorie in dit geval is dat zolang er een kinderhoek is, je de kans hebt dat mijn kind langs je tafel loopt. Wanneer je dan ook nog eens een hond bij hebt zal ie misschien zelfs bij je tafel stil staan om te vragen of ie de hond mag aaien.
Geen kinderhoek: zal ik er alles aan doen om m gewoon tevreden aan tafel te houden. Wordt hij nukkig (en geloof me dat hoeft het tafeltje naast ons nog niet eens te horen maar dat zie ik zo) omdat het eten bv heel lang duurt, dan ga ik bv even met m naar buiten tot het eten er is en in sommige gevallen geef ik m ook wel eens mn telefoon als laatste redmiddel. Filmpje Mickey Mouse doet soms wonderen.
Dit dus. Dat pappen en nat houden, daar krijg je van die jankbekken van. Alles om de kleine prins tevreden te hoden. Dit werkt over 2 of 3 jaar niet meer he, realiseer je je dat wel. Gewoon NEE en die nee blijft ook NEE.
Ik lees vooral mee maar wil hier toch wel even op ingaan. Ken je het spelletje de sims?
Kinderen zijn net zo, je moet zorgen dat alle balkjes (honger, dorst, energie, spelen) in het groene blijven anders worden ze vervelend.
En aangezien jonge kinderen een korte spanningsboog hebben kan ik me best voorstellen dat je tijdens een restaurant bezoek af en toe even iets anders verzint. Naarmate ze ouder worden kunnen ze zich vanzelf langere periodes concentreren.
Verder vind ik het er ook vanaf hangen hoe je zelf met de kids omgaat. Als ik en mijn vriend met zijn dochters uit eten gaan, zijn we tussen de maaltijden door met zijn viertjes in gesprek. Gewoon gezellig kletsen. Die vervelen zich geen minuut.
Zou ik nu constant met mijn vriend in gesprek zijn en hen negeren, ja dan kan ik me voorstellen dat ze zich zouden gaan vervelen, en bijvoorbeeld onderling ruzie zouden gaan zoeken oid.