Riddershow schreef:Want als ik een vooroordeel heb over een Hakima met hoofddoekje of Yousouf met westside petje, wil dat niet zeggen dat ik vind dat ik, als ras, beter ben dan hen. En dat is wat racisme is.
Een van de dingen die hierin opvallen is dat de definitie van racisme heel erg versmald is. Alsof het alleen gaat om opzettelijke dingen. Maar volgens mij is racisme niet meer dan 'discriminatie op grond van (vermeende) afkomst of huidskleur' en eventueel religie er nog bij (want moslims en allochtonen worden grotendeels als inwisselbaar beschouwd, dus dat onderscheid is vrij vaag.)
Maar wat men duidelijk probeert te maken is dat het systeem van onze maatschappij gewoon echt nog behoorlijk verschil maakt, en dat mensen met een bepaalde afkomst, huidskleur (en evt religie) stelselmatig met de nadelen te maken hebben. Of dat nou de bedoeling is van ieder individu is daarin niet zo belangrijk, belangrijk is dat het een heel breed patroon van allemaal kleine en grote dingen is. En dat als we het willen veranderen, we al die kleine en grote dingen zullen moeten aanpakken.
Citaat:
En je kunt niet meer doen dan proberen de mensen met ongegronde vooroordelen ongelijk geven. Roepen dat iets discriminatie/rascisme is, wijzen en schreeuwen werkt alleen maar contra productief.
Dat is maar de vraag: men wil graag geloven dat actievoeren averechts werkt. Net zoals men graag wil geloven dat als je iets vriendelijk vraagt, het wel werkt. Want dat komt ons mooi uit: dan hoeven we namelijk niet geconfronteerd te worden met mensen die verontwaardigd zijn.
Maar het is maar de vraag of het waar is. Bij misstanden bij (bv) winkels of helpdesken is het niet waar. Vriendelijk vragen is een prima eerste stap - maar geregeld word je dan ook (heel vriendelijk misschien) afgewezen of genegeerd. Wil je dan toch je geld terug, je afsluiting ongedaan maken, je gegevens gecorrigeerd, dan is nadrukkelijker de aandacht vragen (social media, kassa) vaak effectiever.
(Overigens zie je ook bij dergelijke bedrijven steeds weer die neiging om de gang naar openlijke aandacht af te wijzen: "Had dat gewoon bij ons gemeld, dan hadden we er onderling uit kunnen komen." Eh... het is bij jullie gemeld, en jullie deden er niets aan. Het is een hele sterke reflex om dit soort dingen te onderdrukken. En het is bijna altijd ingegeven door de wens van de bekritiseerde om niet bekritiseerd te worden, om zelf geen last te hebben van het probleem, niet om het probleem goed op te lossen voor iedereen.)