Hmm, voor mij ligt het aan de intentie. Zo lang iets echt nog satire is zoals het bedoelt is - dus de huidige 'machten' in de maatschappij aan de kaak stellen - mogen ze heel ver gaan van mij. Ook als het over mij zou gaan. Maar wat sommige mensen uit het oog verliezen is dat satire bedoelt is om
macht te kakken te zetten,
niet om de
underdog te kakken te zetten. Daar gaat het steeds vaker mis, mensen gebruiken satire steeds vaker als een soort dekmantel terwijl ze eigenlijk gewoon makkelijke doelwitten pakken.
Waarmee ik overigens niet wil zeggen dat helemaal niks mag met underdogs. Om vanuit mijn eigen positie te kijken: ik kan heel hard lachen om comedians die autistische of adhd trekken onder de loep leggen en die komisch uitvergroten, zelfs als dat stereotyperend is. Want sommige dingen van hoe wij in elkaar steken slaan nou eenmaal ook echt nergens op, de God die dat bedacht heeft is toe aan een sabbatical.
Maar er zit (in ieder geval voor mij) een groot verschil tussen:
Citaat:
"Mooi man, zo'n autistische vriendin. Hoef me nooit meer af te vragen of ik nog wat waard ben: die brute eerlijkheid zorgt er wel voor dat ik klaar ben de rest van m'n leven. Daar staat gelukkig dan wel weer tegenover dat ik het hoofdrekenen kan uitbesteden. Weet nog steeds niet of ik daarmee echt aan het langste eind heb getrokken, dus ze staat wel nog steeds gratis af te halen op marktplaats, maar altijd de silver lining blijven zoeken, toch?"
en:
Citaat:
"Tegenwoordig is iedereen wel autistisch of ADHD'er of een ander parelend sneeuwvlokje om aan te likken. In mijn tijd was je dan gewoon de mongool aan de ketting op het dorpsplein waar je je tomaten-gooi-kunsten op kon oefenen. Wij vermaak, hij een gezond dieet, win-win".
Dat zijn echt twee wezenlijk verschillende insteken op dezelfde underdogs (nog even los van wat je persoonlijk van autistische/ADHD mensen en diagnoses vind; je kunt niet beweren dat we nou echt de machten van de maatschappij zijn

).
Wat ook mee speelt is de positie van de comedian zelf. Maken de comedians zelf onderdeel uit van de groep waar ze grappen over maken, of staan ze ernaast? En als ze ernaast staan, is er dan nog iemand uit die groep bij betrokken geweest, al is het maar een snelle check bij een vriend van "deze kan wel toch? Of zie ik echt iets over het hoofd?". Zo'n check, of überhaupt gewoon even nadenken over wie je pakt en op welke manier, maakt echt een hoop verschil. Voor degene over wie je het hebt, én voor de boodschap die je het publiek uiteindelijk mee geeft als ze naar huis gaan of de tv uitzetten.