Shadow0 schreef:Maar waarom is iemand die duurbetaald een boek leest in een kantoor nou precies moreel zoveel hoogstaander dan iemand die een uitkering ontvangt? Het is hetzelfde maatschappelijke geld, het voegt hetzelfde toe aan de maatschappij (namelijk niets zinnigs behalve dan dat boeken lezen leuk is) en toch vinden we het ene heel goed, en het andere heel erg. Over het ene stellen we nooit vragen, geen probleem, zo werkt het systeem nou eenmaal, het andere vinden we onaanvaarbaar.
Ik ga dat nooit begrijpen.
En ik hoop zo dat al die mensen die op kantoor zitten in nutteloze functies gewoon een basisinkomen krijgen zodat ze thuis kunnen zijn, bv bij hun kinderen, hun eenzame buren, hun vader of moeder die wat zorg nodig heeft...
Ik vind jou manier van denken zo verhelderend. En het laat mij ook weer heel anders denken over bepaalde zaken. Bedankt!
Idd waarom zien we andere mensen als minder. Waarom denken we dat we ons beter voelen als we een ander minder gunnen?
Want dat lees ik ook veel. 'Ik werk heel veel en kan dit en dat niet betalen en de ander kan dat wel.' Maar dat doet er eigenlijk helemaal niet toe. Aan de ene kant maken we ons heel druk om de ander, en aan de andere kant geven we steeds minder om elkaar.