Bokt.nl

Janine1990 schreef:

Je bent 17....
En weet duidelijk vrij weinig van de verschillende soorten problematiek waar in dit topic over wordt gesproken... Je bent heus niet de enige met een verleden die mensen pijn doet, maar nooit zal gaan moorden. Want NEWSFLASH: De meeste mensen zijn nog altijd géén moordenaar...

bruintje123 schreef:

Janine1990 schreef:

Je bent 17....
En weet duidelijk vrij weinig van de verschillende soorten problematiek waar in dit topic over wordt gesproken... Je bent heus niet de enige met een verleden die mensen pijn doet, maar nooit zal gaan moorden. Want NEWSFLASH: De meeste mensen zijn nog altijd géén moordenaar...

Hier kleineer je wel zo hard dat je iemand als dom over laat komen.

Maar ik laat het rusten, want dat word te persoonlijk.
Maar doe aub niet alsof je wel netjes bent in de discussie. Of een ander ergens niets vanaf weet terwijl je die ander niet eens kent. Dus puur speculeert.

lieveli schreef:

Bokts beste pseudopsychologen geven hier een lesje.

Tiepfoudt schreef:

Het gaat er een aantal mensen hier (inclusief mezelf) om dat het erop lijkt dat er naar allerlei "strohalmpjes" (in de zin van (slechte) jeugd, achtergrond, omstandigheden, gedragsstoornissen) wordt gezocht om een of andere vorm van begrip te kweken voor de dader. Volgens mij zit hier de kern van deze discussie, want bij sommige mensen komt er inderdaad een soort begrip voor de dader (niet de daad!) bovendrijven als blijkt dat deze een heel beroerde jeugd heeft gehad. En andere mensen voelen na deze informatie nog steeds geen enkel begrip voor de dader. Ik geloof dat het duidelijk is tot welke groep ik behoor...

Het voelt voor mij als onrecht naar het slachtoffer (en diens familie) als de dader alle mogelijke hulp krijgt (bv. in de vorm gedragstherapie) om daarna weer terug te keren in de maatschappij. Ik vind dat je daar geen recht op hebt, als je iemand van het leven berooft. Of je nou een stoornis hebt of niet, of je nou een slechte jeugd hebt gehad of niet. Ik vind dat de maatschappij niet "slachtoffer" mag zijn van de ellende van 1 enkele persoon.

Tiepfoudt schreef:

.. want bij sommige mensen komt er inderdaad een soort begrip voor de dader (niet de daad!) bovendrijven als blijkt dat deze een heel beroerde jeugd heeft gehad. En andere mensen voelen na deze informatie nog steeds geen enkel begrip voor de dader. Ik geloof dat het duidelijk is tot welke groep ik behoor...

Het voelt voor mij als onrecht naar het slachtoffer (en diens familie) als de dader alle mogelijke hulp krijgt (bv. in de vorm gedragstherapie) om daarna weer terug te keren in de maatschappij. Ik vind dat je daar geen recht op hebt, als je iemand van het leven berooft. Of je nou een stoornis hebt of niet, of je nou een slechte jeugd hebt gehad of niet. Ik vind dat de maatschappij niet "slachtoffer" mag zijn van de ellende van 1 enkele persoon.

Lente schreef:

Niet elk kind op het speciaal onderwijs is een 'probleempakketje'.

Ze hebben een bepaalde kwetsbaarheid en passen niet binnen het regulier onderwijs. Verder weten we niks.

Magrathea schreef:

In de Volkskrant werd juist gezegd dat er in vergelijkbare gevallen zoals dit een recidivepercentage was van iets meer dan 0,5%. Is het daarmee nodig om die overige >99% ook levenslang op te sluiten?

Mavelle schreef:

Maar dan ga je er dus vanuit dat de dader zijn hele leven dezelfde persoon zal blijven. Dat is niet realistisch, zeker niet als het een kind betreft. Er zijn maar weinig mensen nog hetzelfde als tien jaar geleden, en het overgrote deel daarvan heeft zichzelf verder ontwikkeld zonder professionele hulp. Moet je nagaan wat er bereikt kan worden als je constant begeleid word. Natuurlijk zijn er altijd mensen die zo verknipt of beschadigd zijn dat ze constant dezelfde fouten zullen blijven maken. Maar als je ziet dat 80% wel een normaal leven kan leiden, dan vind ik dat veel en wel de moeite waard.

Mavelle schreef:

Tiepfoudt: Recidive gaat om de uitstroom van een bepaalde periode he? Niet om het geheel van daders dat opgesloten zit. Ter nuance... Maar het is inderdaad een erg triest aantal.
Ik heb het document ook bekeken (volwassenen TBS heel globaal) en ik weet niet goed wat nu ernstige misdrijven zijn. Het recidive wordt (bij volwassenen) ook nog eens uitgesplitst in soorten misdrijven. Tsjah, wat is ernstig, zeer ernstig en tbs waardig? Misschien heb ik niet goed genoeg gelezen.
En wat is de uitstroom? Met wat voor delicten en diagnoses wordt er uitgestroomd?

Dat vraag ik me wel heel erg af bij dit rapport. Maar misschien ben ik te nieuwsgierig.
En nog veel belangrijker, wat wordt er gedaan met dit rapport? Wat wordt er gedaan met deze cijfers? Binnen zo'n kliniek wil toch iedereen (medewerkers doel ik dan op) dat het recidive percentage zo laag mogelijk blijft?

Overigens, en dan spreek ik voor mezelf, heb ik eigenlijk nooit begrip voor de dader zelf. Ik begrijp hooguit dat hij, gezien zijn geschiedenis, zich zo heeft ontwikkeld dat er kennelijk wat draadjes verkeerd zijn verbonden. Maar verder dan dat reikt mijn begrip niet, omdat ik me een dergelijke situatie, woede, wraak, wat het ook maar mag zijn, niet kan voorstellen

Babootje schreef:

Ik hang er een beetje tussen in. Het is wel bekend dat zeer jeugdige daders van ernstige misdrijven (ook moord) met therapie en goed begeleid op het rechte pad te krijgen zijn. De recidive is (heb ik gelezen) bij jongeren minimaal. Dat zegt ook wel iets. Ik vind het dan ook goed dat ze die kans nog krijgen.

Maar Ik vind alleen "begrip" voor de daders op dit moment nog te voorbarig. We weten nog niet zoveel van ze, behalve dat de ene jongen ook op 'speciaal onderwijs' zat en de andere spijbelde. Probleempakketjes zullen het best zijn.

Cayenne schreef:

Volgens o.a RTL Nieuws heeft de verdachte die vast zit voor de moord op Savannah, op dezelfde dag als de moord nog een FB bericht geplaatst met de vraag of iemand hem naar het buitenland wilde brengen en heeft hij toen ook zijn naam veranderd: http://www.omroepbrabant.nl/?news/26589 ... nland.aspx
Als dit verhaal klopt, vind ik dat wel een teken aan de wand.

Grainey schreef:

Stel je eens voor dat je dochter over 10/15 jaar thuis komt met mam, ik heb een nieuwe vriend, wij gaan volgende week samenwonen. Na zo'n twee, drie maanden kom je erachter dat die nieuwe vriend een moord op zijn geweten heeft, wordt je dan nog zo enthousiast, je weet dat je dochter soms opvliegend is, maak je je dan niet ongerust over hun eerste ruzie? Zeg je: kind wat leuk, dat verleden dat is niet belangrijk, jullie worden vast heel gelukkig.Ik zou er nachten niet van slapen en alles in het werk zetten om hem weg te werken, stel je voor dat er kinderen komen, wordt je hem nooit meer kwijt.

0,5 % herhaling op zware delicten is best een groot aantal als het aantal zware delicten maar klein is, daarbij vind ik iedere herhaling er een te veel.

Ik ken ook jongens die met bureau Halt te maken hebben gehad, vernielingen, stoer gedrag en zulke dingen, op een bepaald moment valt de groep dan uitelkaar, een aantal krijgen een vriendinnetje, die zulk gedrag niet kan waarderen. Dan wordt het huisje, boompje, beestje en over is het ongewenste gedrag, volgens mij is dat een heel ander traject dan een verdachte van moord door gaat.

Lente schreef:

Niet elk kind op het speciaal onderwijs is een 'probleempakketje'.

Ze hebben een bepaalde kwetsbaarheid en passen niet binnen het regulier onderwijs. Verder weten we niks.

HorseTimeXL schreef:

Lente schreef:

Niet elk kind op het speciaal onderwijs is een 'probleempakketje'.

Ze hebben een bepaalde kwetsbaarheid en passen niet binnen het regulier onderwijs. Verder weten we niks.

Ja maar met de bezuinigingen van afgelopen jaren heeft het er wel voor gezorgd dat je tegenwoordig echt niet zomaar wordt toegelaten tot speciaal onderwijs hoor. Dan moet er wel heel wat aan de hand zijn. Anders wordt je gewoon op het regulier onderwijs geplaatst waarbij ze passend onderwijs krijgen.