ruitje schreef:Dat is een stevige uitspraak. Er is de afgelopen jaren toch heel veel van belang gerealiseerd door gewoon de wet te volgen. Daar is eigenlijk onze gehele democatie op gestoeld.
Ik vind het eigenlijk een beetje spannend dat je zo denkt, dat belangrijke zaken alleen door radicalisme veranderd kunnen worden?
Is het echt zo dat je denkt dat het anders geheel niet veranderd, of meer dat hetvdan te langzaam gaat naar je zin?
Niet alleen door radicalisme. Mensen worden door verschillende dingen aangesproken. In dit geval kan dat voor de één een ruime beschikbaarheid aan vleesvervangers zijn, of een goede speech. Weer andere mensen zullen zich geroepen voelen zich in de politiek in te zetten. Anderen zullen pas echt door hebben dat het menens is als er radicale acties worden uitgevoerd. Dat hoeft natuurlijk niet per se een stal bezetten te zijn (ik denk dat we aan de publieke opinie kunnen zien dat dit eerder een averechts effect heeft gehad).
Misschien goed om toe te voegen dat ik met radicaal vooral bedoel dat het buiten de norm van wat men gewend is bevalt, niet per definitie buiten de wet. Ik denk wel als je naar grote (emancipatie)issues kijkt dat er altijd een vorm van radicalisme bij komt kijken, zoals bijvoorbeeld bij de suffragette beweging.
Verandering zonder radicalisme is uiteraard wel mogelijk, maar gaat inderdaad te langzaam (in mijn ogen).
robert45 schreef:Even hypothetisch: Dus wanneer ik tegen veganisten ben mag ik met een radicale actie bijvoorbeeld een veganistischrestaurant bezetten om aandacht te vragen voor mijn standpunt? Hierbij schade makend en mijzelf hardhandig toegang verschaffen tot het pand?
Want dat is wat je feitelijk zegt, wanneer een bepaalde groep vind dat iets moet veranderen mag dit plaatsvinden d.m.v een radicale actie. Het maakt niet uit wat het doel is, immers wat voor de ene ontzettend belangrijk is vind een ander zinloos.
We leven in een democratie, normaliter bewandel je dus de maatschappelijke wegen en probeer je op die manier om je standpunt op een ander over te brengen. Dit alles binnen de kaders van de wet.
Lukt het niet om voldoende mensen te overtuigen en blijft je groep te klein dan zullen je inspanningen geen gevolg hebben, het draagvlak is dan niet groot genoeg. Dat kan dat moet je accepteren.
Ja, als jij denkt dat jouw strijd gerechtvaardigd is dan zou dat moeten kunnen. Ik zou het er absoluut niet mee eens zijn waarschijnlijk en geneigd zijn om te meten met twee maten, maar hypotetisch sta ik daar wel achter. Voor het tweede deel van je vraag geldt wat ik in de tweede alinea hierboven typte wel.
Bubblewrap schreef:Mag ik een knuppel in het hoenderhok gooien?
Ook ik vergelijk dieren niet met mensen. Tuurlijk moet er gekeken worden naar dierwelzijn, want het zijn levende wezens. En stalmanagement zorgt ook voor goede of slechte inkomsten. Maar soms heb ik het idee dat men dieren menselijke eigenschappen geeft. En in dit topic krijg ik ook steeds meer dat gevoel. Of zit ik daar in mis?
Ik zou een dier niet zo snel vergaande menselijke eigenschappen toedichten. Wat ik echter wel zeker weet is dat ze pijn kunnen voelen, kunnen lijden en dat ze niet willen sterven (geen enkel dier/mens wil dat over het algemeen). Daarnaast kunnen we in dit rijke westerse land relatief simpel zonder dierlijke producten leven. Dat is voor mij persoonlijk the main reason om diergebruik zo ver als mogelijk af te wijzen. Daar zijn veel mitsen en maren aan, en ik ben ook absoluut niet perfect, maar het heeft eigenlijk vrij weinig met het vermesnelijken van dieren te maken.
Winged schreef:Zo Palmera haal even adem zeg. Zelf eet ik echt niet elke dag vlees, grootste gedeelte ben ik zelf flexitariër, om het zo maar te noemen. Maar ja, ik zie een dier wel als consumptiemiddel. Ja, tuurlijk ben blij met paarden, honden, katten etc. Allemaal even lief en leuk. Ik kan enorm genieten van dieren in de wei. Kan enorm blij zijn wanneer mijn zus op de schapenhouderij weer lammeren heeft. Maar ja, het zijn wel dieren voor consumptie.
Wat is voor jou het grote verschil tussen een hond en een lam? Of om het wat the chargeren: Waarom aai je de een en eet je de ander?