Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
mandymonica schreef:Niet het hele topic doorgelezen, gelijk op de eerste pagina staat al heel ongenuanceerd "VOOR" gepost door diverse mensen en ook "dat zo'n klompje cellen nog geen bewustzijn heeft".
Ik behoorde ook altijd tot het baas-in-eigen-buik-kamp en vond abortus één van de fantastische nieuwe vrijheden van de huidige tijd. Niet opgescheept hoeven zitten met een kind waarop je niet zat te wachten, perfect toch?
Tot ik zelf zwanger was, weliswaar gewenst (na heel, heel, heel veel jaren geroepen te hebben nooit kinderen te willen, vandaar ook mijn "simpele" gedachten over abortus), en daardoor ineens heel bewust werd van "dat klompje cellen". Dat klompje cellen is al na een paar weken zo veel méér dan een klompje cellen!! En in week 24, de laatst mogelijke week voor abortus, heb je het over een baby die al heel lang helemaal af is. In Amerika proberen ze zo'n baby bij een te vroege bevalling al in leven te houden, hier in Nederland beginnen ze daar 2 weken later mee.
Gemiddeld vanaf een week of 16 kan je een baby al voelen bewegen. En ze bewegen niet alleen, ze reageren ook op je: hand op je buik en een paar seconden later krijg je er een trap tegenZodra het gehoor werkt, "voel" je je kind soms schrikken van een hard geluid. En overdag laat het mens-in-wording zich lekker in slaap wiegen door jouw bewegingen, 's nachts begint de gymnastiek omdat jij saai stil ligt.
Heeft zo'n baby nog geen bewustzijn??
Tot 8, 10, 12 weken kan je misschien zeggen dat het voor het mensje-in-wording echt niet uitmaakt en dat het niets merkt van de abortus. Daarna betwijfel ik of dat nog steeds het geval is en hoe humaan het dus is om zomaar vanwege een ongelukje over te gaan tot abortus. Ieder geval is verschillend en ik ben nog steeds van mening dat het goed is dat de mogelijkheid bestaat om op een fatsoenlijke manier abortus te mogen plegen.
Maar vanaf het moment dat er toch enige sprake lijkt te zijn van bewustzijn, zou wel de grootste terughoudendheid in acht genomen moeten worden. En de impact op de moeder moet ook niet onderschat worden, die hormonen zijn al in de war geschopt. Je wordt moeder, maar zonder kind. En dat gaat niemand zomaar in de koude kleren zitten.
Ayasha schreef:Wat is het toch met moeders dat ze altijd zo'n idee geven van het licht gezien te hebben en hun berichten zo op te stellen dat ze de "onwetenden" willen verlichten...
Citaat:Ik blijf voor abortus, ook na deze verlichting. En vindt het net als mijn voorgangers, niemands zaken of iemand abortus laat doen, of niet.
mandymonica schreef:Heeft zo'n baby nog geen bewustzijn??
Sammie schreef:Dus bij verkrachting ga direct naar het ziekenhuis.
Sammie schreef:Dat weet ik wel zeker. Je kan je wellicht niks meer herinneren van voor je derde levensjaar, maarrr je leert in die periode wel degelijk! Dat kan niet als je hersenen niet functioneren/ niks opslaan en er geen ''bewustzijn'' is. Om maar even bij taal te blijven, als een kind voor een bepaalde leeftijd niet in aanraking komt met taal zal hij het op latere leeftijd ook NOOIT meer fatsoenlijk leren. Hij begrijpt het, hij snapt het, maar zelf verstaanbaar maken zal niet meer lukken. En als jij tijdens je zwangerschap bepaalde muziek speelt en je speelt die muziek ook als een baby/peuter gestressed is of verdriet heeft dan wordt het kind dus rustiger.
Wetenschappers zijn er ook nog niet helemaal uit waarom je van de baby tijd en enkele jaren daarna niks meer kan herinneren. Theorieen zat. Overigs babys die nare dingen meemaken nemen dat mee. Werd hier toch ook zo geopperd over hechtingsproblemen? Dus om die reden voor abortus te zijn vind ik lichtelijk onzinnig. Eigen keuze prima, maar spreken dat er geen bewustzijn/geen herinneringen zijn dus dan is het oke is dus gewoonweg niet waar.
Men weet helemaal nog niet zoveel over de bewustzijn van baby's en kinderen, maar het zijn geen poppen die pas na drie jaar of pas na de bevalling aangaan. En juist omdat men dat niet met zekerheid kan zeggen is er dus juist zoveel discussie over abortus met x weken.
mandymonica schreef:Waarom zou ik niet mogen melden dat mijn mening daardoor veranderd is?
mandymonica schreef:na heel, heel, heel veel jaren geroepen te hebben nooit kinderen te willen, vandaar ook mijn "simpele" gedachten over abortus
mandymonica schreef:Het is niet zo gemakkelijk als gedacht wordt door degenen die nooit daadwerkelijk met deze materie te maken gehad hebben
mandymonica schreef:Was er niet een krant met de advertentieslogen "wie nog nooit van mening verandert is, heeft nooit wat bijgeleerd"? Meningen mógen veranderen gedurende je leven!
Sammie schreef:Dat weet ik wel zeker. Je kan je wellicht niks meer herinneren van voor je derde levensjaar, maarrr je leert in die periode wel degelijk! Dat kan niet als je hersenen niet functioneren/ niks opslaan en er geen ''bewustzijn'' is. Om maar even bij taal te blijven, als een kind voor een bepaalde leeftijd niet in aanraking komt met taal zal hij het op latere leeftijd ook NOOIT meer fatsoenlijk leren. Hij begrijpt het, hij snapt het, maar zelf verstaanbaar maken zal niet meer lukken. En als jij tijdens je zwangerschap bepaalde muziek speelt en je speelt die muziek ook als een baby/peuter gestressed is of verdriet heeft dan wordt het kind dus rustiger.
Wetenschappers zijn er ook nog niet helemaal uit waarom je van de baby tijd en enkele jaren daarna niks meer kan herinneren. Theorieen zat. Overigs babys die nare dingen meemaken nemen dat mee. Werd hier toch ook zo geopperd over hechtingsproblemen? Dus om die reden voor abortus te zijn vind ik lichtelijk onzinnig. Eigen keuze prima, maar spreken dat er geen bewustzijn/geen herinneringen zijn dus dan is het oke is dus gewoonweg niet waar.
Men weet helemaal nog niet zoveel over de bewustzijn van baby's en kinderen, maar het zijn geen poppen die pas na drie jaar of pas na de bevalling aangaan. En juist omdat men dat niet met zekerheid kan zeggen is er dus juist zoveel discussie over abortus met x weken.