Bokt.nl

Cayenne schreef:

Ik lees net dat Manou waarschijnlijk toch aangifte wil gaan doen.
Hij heeft dit eerst niet gedaan omdat zijn naam niet bekend was gemaakt en hij het niet als directe laster zag, maar nu zijn echte naam wel bekend is gemaakt valt het er wel onder.

Jesser schreef:

Menino schreef:

Ik weet niet exact wat ze doet,
maar met een beetje kennis van psychologie en een beetje empathie (en dat moet je beide toch hebben als jeugdhulpverlener denk ik) moet je toch weten dat zulke ervaringen in iemands hoofd ,zonder opzet en onbewust, ontzettend uitvergroot kunnen worden... En dan vind ik niet dat je iemand kan beschuldigen van 'verzinnen' als je daar dus niet zeker van bent...

Dit is precies wat ik bedoel in mijn vorige post. Heb echt wel de post van Trenni gelezen op blz 29, echter om nu te stellen dat ineens de slachtoffers van loverboys nog meer slachtoffer worden.. dat is nu echt aandikken..en de media en mensen die daar weer gelijk op springen..

Ik dik hier niets aan. Ik wil hier vanuit [u]ethisch standpunt gezien een punt duidelijk maken richting daadwerkelijke slachtoffers van het loverboyfenomeen. [/u]


Er is zoiets als een tussenweg.. die meid heeft het aangedikt... het boek geschreven vanuit therapie. Daar hadden hulpverlening en instanties kritischer naar moeten kijken. eenmaal geschreven kan het niet meer teruggedraait worden.

mee eens, zoals uit m'n post blijkt.

En ik bedoel met mijn post, als mensen in de hulpverlening werken, zeker met kinderen die van de 'straat' komen dan weet men ook dat men zeker in het begin niet met zulke lieve meiden/jongens werkt. Hier in de straat zit de rentray, we horen regelmatig daar verhalen over..zat voorbeelden die elke dag hierlangs fietsen.. en in het begin trajekt zijn er genoeg gevallen die helemaal uit hun dak gaan of verhalen verzinnen voor wat betreft omgang.. zelfs meiden die uitlok gedrag hebben naar hulpverleners, simpel omdat ze niet meer weten hoe het hoort.. of om te rebelleren..

vandaar dat het heel belangrijk is om in de realiteit te blijven en deze ook als zodanig te benoemen en te benadrukken. Maria's waarheid is niet de waarheid. Op het moment dat zij deze publiceert worden haar waarheden leugens.
Dit heeft gevolgen voor hoe haar gedrag zich verhoudt tot de maatschappij. De maatschappij heeft niet zo veel begrip als bijv een naaste of een hulpverlener. Daarom is het belangrijk dat er in de hulpverlening realiteitszin wordt aangebracht / aangeleerd.

Namate de trajekten vorderen zie je die meisjes over het algemeen positief veranderen...

Met als doel om terug te keren in de maatschappij. Jongeren zullen zich dan toch voldoende adequaat gedrag eigen moeten hebben gemaakt om zich staande te houden in de maatschappij om er zich een volwaardige plek in te kunnen verwerven. Zij moeten oa dus leren in de realiteit te staan. Dat betekent dus ook het besef krijgen van wat de waarheid is en wat eigen waarheid is. En wat de gevolgen zijn als je niet DE waarheid verteld.
En in deze heel belangrijk: wanneer de eigen waarheid een leugen wordt.

en dat is maar goed ook! Als hulpverlener weten ze vaak ook wel met wat voor meiden ze te maken hebben.. Als er dan zulke beschuldigingen geplaats worden ten opzichte van personeel behoort het onderzocht te worden maar ook van te voren moeten risico's voorkomen worden. Op het moment dat zo'n kind zich tegen je keert behoor jij als hulpverlener de verantwoording te hebben om in ieder geval zoveel mogenlijk gedaan te hebben om te voorkomen dat ze de kans krijgen zich tegen je te keren.

Zoals uit mijn post blijkt, gebeurd dit ook.

Ik vind het dan ook niet terecht om zulke voorbeelden te vergelijken met het geval Maria. Ook niet professioneel..

Deze begrijp ik niet? Maria was een client in de jeugdhulpverlening, zoals de vergelijkbare voorbeelden die ik aan haal dit eveneens waren. Wat is hier mis mee? Wat is hier niet professioneel aan? Ik benader het juist vanuit professioneel perspectief.

Menino schreef:

maar perspectief is geen objectieve onderbouwing...
Daar zit net zoveel waarheid in als het boek van Maria.

En daarom is het geen goede basis voor oordelen en conclusies,
en vind ik dus ook niet dat je op basis daarvan mensen moet kunnen beschuldigen van liegen en verzinsels ed.
Want dan houd je er geen rekening mee dat het ook nog wel eens zou kunnen dat er een stuk meer waar is dan wat heel Nederland nu denkt..

miepje17 schreef:

@ Nadir;

Hoe is dat boek geschreven en hoe komt het erop neer

(nieuwsgierig)

Citaat:

Overigens vraag ik me oprecht af waar nu de hulpverlening is gebleven die haar toen begeleidde.. hierin zie ik een stuk verantwoording die men niet heeft willen nemen door simpelweg kritischer te zijn..het heeft altijd gevolgen, ook op de langere termijn en daar is op dat moment niet naar gekeken.

Jesser schreef:

Ik heb net het rapport gelezen. Dat bevestigd de gedachte die ik erover heb. Er is altijd die middenweg. In mijn optiek is het nooit een persoon die het helemaal fout heeft gedaan. Ondanks het feit dat ze zelf dat boek had geschreven werd ze nog wel begeleid door die mensen..

Kan je eerlijk zeggen dat ik (en ik denk ook velen van ons) ook een boek over mijn jeugd kan schrijven, met wat ik mede heb meegemaakt. Maar dat wil niet zeggen dat het allemaal zo verlopen is.. Wat een kind aan ideeen heeft opgedaan of de indruk heeft gekregen van wat zo iets was, hoeft in werkelijkheid niet zo te zijn. Ik schrijf hoeft, want het kan wel degelijk zo zijn gebeurd, maar de interpretatie kan ook heel anders zijn geweest qua gevoel..

Mede het feit dat kinderen minstens tot hun 18e niet echt een verantwoordelijksgevoel hebben/opbouwen, (daar zijn een aantal studies over gemaakt, het schijnt dat je pas vanaf je 18e verantwoordingsgevoel gaat ontwikkelen schijnt met de ontwikkeling van de hersenen te maken hebben) zijn er wel volwassen en medeverantwoordelijken in haar omgeving geweest.

Debbie schreef:

Laatste pagina's gaan inderdaad amper nog over de boeken zelf maar meer over hoe
iedereen zijn zinnen getypt heeft en wie er wel of niet gelijk heeft. Jammer zoiets.

Ik denk dat 'Manou' nu ineens wel heel erg als lieverdje, onschuldig en slachtoffer wordt bekeken..
Ik wil best geloven dat grote delen van het boek gelogen zijn.. maar die jongen is vast niet altijd
een lieverdje geweest.