
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Ibbel schreef:Adoptie is niet altijd goed voor het kind. Bijna alle kinderen gaan uiteindelijk op zoek naar hun echte ouders, en veel zijn uitermate getroubleerd door het feit dat ze geadopteerd zijn.
Waarom zou je 9 maanden zwangerschap 'uitzitten' als je het kind niet wilt hebben/kunt opvoeden? Om het weg te geven? Dan is imo abortus - ook voor het ongewenste kind - beter.
Ibbel schreef:Babootje schreef:een religie is een vorm van zingeving, of het zoeken naar betekenisvolle verbindingen. Daarbij staat meestal een hogere macht of god centraal, maar dat hoeft niet. Het kan ook gewoon "de natuur" zijn. Het is een algemenere vorm van spiritualiteit.
Van Dale is het niet met je eens:
https://www.vandale.nl/gratis-woordenbo ... 22dougzaUk
https://www.vandale.nl/gratis-woordenbo ... 22d1OgzaUk
Babootje schreef:Ibbel schreef:Adoptie is niet altijd goed voor het kind. Bijna alle kinderen gaan uiteindelijk op zoek naar hun echte ouders, en veel zijn uitermate getroubleerd door het feit dat ze geadopteerd zijn.
Waarom zou je 9 maanden zwangerschap 'uitzitten' als je het kind niet wilt hebben/kunt opvoeden? Om het weg te geven? Dan is imo abortus - ook voor het ongewenste kind - beter.
Abortus omdat het beter is voor het kind? Dat is wel een erg rare gedachte.
Natuurljk gaan kinderen vaak op zoek naar hun biologische ouders en nee ze zijn niet altijd ongelukkig. (En dat zijn kindereen van biologische ouders ook niet altijd)
Als je je zou vragen: was je liever gearborteerd geweest? Wat denk je dat het antwoord zal zijn? De meesten vinden hun leven, ondanks alles de moeite waard.
Babootje schreef:Daphara schreef:Ik zie nog steeds niet hoe het onderwerp van abortus met religie te maken heeft.
Datgene dat maakt dat abortus met religie te maken heeft is het gebod "Gij zult niet doden".
Palmera schreef:Maar Anjali, als een kerk te weinig doet om mishandeling van anderen die leven tegen te gaan, de gelovigen blijkbaar een pauselijk verbod negeren en dan tellen we hier ook nog even alle kindermisbruik zaken bij op:
Hoe durven jullie nog kritisch te zijn t.o.v abortus en euthanasie?
Jullie tonen zelf duidelijk aan geen hoog respect te hebben voor 'al wat leeft'!
Edit: jullie = gelovigen
Tieneke schreef:Ik hou ook helemaal niet zo van dat wettische.
En dan mag ik in vele gelovigen hun ogen allicht te progressief zijn, maar ik vind dat abortus in bepaalde omstandigheden mogelijk moet zijn. Zoiets brengt sowieso al genoeg pijn met zich mee, er zijn alleen verliezende partijen, laat het oordeel van de zelfverklaarde modelchristen maar achterwege. Zelfde met homofilie: wie zijn wij om te zeggen dat persoon A niet op een romantische manier mag houden van persoon B, alleen omdat ze beide een piemel hebben?! Gelijkwaardige en liefdevolle relaties zijn enkel toe te juichen imo, er is al zo weinig liefde in de wereld. Het moest maar net je zoon of dochter zijn, ik heb het van dichtbij gezien hoe gelovige gezinnen hun kinderen hebben uitgestoten omdat er eentje na zo veel jaren in angst toch gedurfd had om in het strikt gelovig gezien zich te outen. Waar is dan de liefde?
Voor mij geen kerk meer. Kerken en vooral de structuren en leidingen zijn imo niet van God. Dan beleef ik het liever op mezelf en met mijn man dan terug in de hypocriete hoop te gaan zitten. Tijdens de diensten ja knikken en volgen, maar daarna tijdens de koffieklets roddelen, kicken op verkozen te worden als leiding, mensen uitstoten... Ik zal in vele ogen geen goede christen zijn, maar hoe ik voor God en Jezus ben, en wat ik kan betekenen voor anderen is alleen belangrijk. Fouten zien en hiermee aan de slag gaan, dat.
Foaly schreef:De Amerikaanse pro-life beweging is meer een pro-foetus beweging, want zodra het kind er eenmaal is kijken ze er niet meer naar om... zelfs betaald zwangerschapsverlof is daar in de meeste staten (op drie na, volgens mij) nog teveel gevraagd.
Maar goed, als ik het over de Amerikaanse manier van het christendom ga hebben, zijn we nog lang niet klaar. Dus daar laat ik het even bij
Daphara schreef:Begrijp me goed, ik ken de 10 geboden, maar die kun je interpreteren zoals je wilt. Dan kom je dus weer terug op de vraag wanneer is iets leven? Is het leven zodra een ei en spermacel samen smelten? Is het leven zodra er een hartslag is? Is het leven, zodra het levensvatbaar buiten de baarmoeder is of is het leven als het adem haalt?
De bijbel is daar helemaal niet specifiek over, religie zegt dat abortus moord is, maar dat staat nergens in de bijbel, dus wie bepaald dat?
Kadankovitch schreef:En op basis van dat alles, willen gelovigen andere opleggen wat ze mogen zeggen en doen. Gelovigen hebben uit aard der dingen de neiging altijd over anderen te gaan beslissen. En dat is vooral zo gemakkelijk als men het probleem zelf niet voor handen heeft. IK VIND HET EEN SCHANDE dat andere nemen het recht te hebben te mogen bepalen wanneer ik het leven niet meer het leven waard vind en mij het recht willen ontnemen MIJN EIGEN LEVEN TE BEËINDIGEN, omwille hetgeen enkele grijze en waarschijnlijk seniele mannen ooit eens hebben geschreven . Datzelfde geldt in gelijke mate met de vrouwen die voor de kwellende vragen staan wat te doen met een zwangerschap. Uiteindelijk dragen zij, en niemand anders de directe lasten en verantwoordelijkheden.
Het zou gelovigen goed staan om iets meer bescheidenheid te hebben en node een klein beetje hun eigen 'waarheden' te relatieveren. Als zij op basis van hun geloof intolerant zijn, moeten zij zich niet verbazen dat zij op intolerantie stoten. Wie door het zwaard leeft zal door het zwaard sterven.
Tieneke schreef:Ik hou ook helemaal niet zo van dat wettische.
En dan mag ik in vele gelovigen hun ogen allicht te progressief zijn, maar ik vind dat abortus in bepaalde omstandigheden mogelijk moet zijn. Zoiets brengt sowieso al genoeg pijn met zich mee, er zijn alleen verliezende partijen, laat het oordeel van de zelfverklaarde modelchristen maar achterwege. Zelfde met homofilie: wie zijn wij om te zeggen dat persoon A niet op een romantische manier mag houden van persoon B, alleen omdat ze beide een piemel hebben?! Gelijkwaardige en liefdevolle relaties zijn enkel toe te juichen imo, er is al zo weinig liefde in de wereld. Het moest maar net je zoon of dochter zijn, ik heb het van dichtbij gezien hoe gelovige gezinnen hun kinderen hebben uitgestoten omdat er eentje na zo veel jaren in angst toch gedurfd had om in het strikt gelovig gezien zich te outen. Waar is dan de liefde?
Voor mij geen kerk meer. Kerken en vooral de structuren en leidingen zijn imo niet van God. Dan beleef ik het liever op mezelf en met mijn man dan terug in de hypocriete hoop te gaan zitten. Tijdens de diensten ja knikken en volgen, maar daarna tijdens de koffieklets roddelen, kicken op verkozen te worden als leiding, mensen uitstoten... Ik zal in vele ogen geen goede christen zijn, maar hoe ik voor God en Jezus ben, en wat ik kan betekenen voor anderen is alleen belangrijk. Fouten zien en hiermee aan de slag gaan, dat.
Shadow0 schreef:Er zijn overigens, ondanks dat iedereen wel iemand kent of in elk geval wel eens heeft gehoord van, helemaal niet zo heel veel vrouwen die een abortus nemen alleen omdat het makkelijker is dan anticonceptie. Ze zijn er ongetwijfeld maar de meeste vrouwen nemen dat helemaal niet zo lichtzinnig op. Dat is echt een verhaal dat met enige graagte wordt aangehaald om toch het wantrouwen levend te houden.
verootjoo schreef:Maar Babootje en Anjali... Vinden jullie dan echt niet dat een ongeboren kind in sommige gevallen beter af is bij God dan bij mensen?
Ik ben absoluut tegen abortus. Zelf zou ik dit (waarschijnlijk) nooit uitvoeren omdat ik een kind als een geschenk van God ervaar. Voor God is elk kind waardevol. Maar juist dan moet je keuzes maken in het belang van het kind.
Ik ben tegen abortus als er vanuit het belang van de moeder wordt gedacht; ‘het komt me nu even niet lekker uit’, of ‘ik gebruik geen voorbehoedsmiddel, want dat vind ik niet prettig en als het ‘fout’ gaat neem ik wel een abortus’, of ‘ik heb geen idee hoe het moet en ik heb geen hulp’.
Ik vind dat er ten allen tijde hulp (financieel en mentaal) moet zijn voor vrouwen die geen abortus willen. Maar in sommige gevallen wordt er voor een abortus gekozen in het belang van het kind, en in sommige schrijnende gevallen is het het allerbeste voor het kind. Waarom gun je het kind dan wel een schramel leven op aarde, en geen leven bij God. Dat is toch het allermooiste wat het ongeboren kind op dat moment kan overkomen? Het teruggeven aan zijn Schepper?
Resistance schreef:verootjoo schreef:Maar Babootje en Anjali... Vinden jullie dan echt niet dat een ongeboren kind in sommige gevallen beter af is bij God dan bij mensen?
Ik ben absoluut tegen abortus. Zelf zou ik dit (waarschijnlijk) nooit uitvoeren omdat ik een kind als een geschenk van God ervaar. Voor God is elk kind waardevol. Maar juist dan moet je keuzes maken in het belang van het kind.
Ik ben tegen abortus als er vanuit het belang van de moeder wordt gedacht; ‘het komt me nu even niet lekker uit’, of ‘ik gebruik geen voorbehoedsmiddel, want dat vind ik niet prettig en als het ‘fout’ gaat neem ik wel een abortus’, of ‘ik heb geen idee hoe het moet en ik heb geen hulp’.
Ik vind dat er ten allen tijde hulp (financieel en mentaal) moet zijn voor vrouwen die geen abortus willen. Maar in sommige gevallen wordt er voor een abortus gekozen in het belang van het kind, en in sommige schrijnende gevallen is het het allerbeste voor het kind. Waarom gun je het kind dan wel een schramel leven op aarde, en geen leven bij God. Dat is toch het allermooiste wat het ongeboren kind op dat moment kan overkomen? Het teruggeven aan zijn Schepper?
Maar als je geen voorbehoedsmiddel hebt gebruikt en toch zwanger bent geworden en écht niet op een kind zit te wachten en weet dat je het niet de liefde kan geven die het verdient, is abortus dan niet óók in het belang van het kind?