Bokt.nl

Janneke2 schreef:

Citaat:

Nee, niet letterlijk. (al scheelt het in een paar berichten niet veel.) maar tussen de regels door lees je wel degelijk hoe dankbaar de wajongers moeten zijn.

Citaat:

Maar ook hoe dankbaar de ‘gezonde’ mensen moeten zijn wordt constant benadrukt.

...dankbaarheid is op zichzelf genomen prachtig.

Maar de mededeling 'dat je dankbaar moet zijn' klinkt mij (als steile calviniste) erg neerbuigend in de oren.

Petpa schreef:

Hannanas schreef:

Terwijl je ook als volledig duurzaam arbeidsongeschikt in de Wajong kan zitten.
Die overlap met IVA is heel raar, daar IVA andere voor/nadelen geeft dan Wajong.

Er is geen overlap tussen Wajong en IVA. IVA is een andere wettelijke regeling.

Citaat:

De korting vind ik terecht voor zij met arbeidsvermogen die nog niet werken. Het is een noodgreep om het kaf van het koren te proberen scheiden. En zoals bij iedere regeling zijn daar ook gedupeerden van helaas. Maar om dan ook de werkenden, met bijv een mogelijkheid van max 10 uur in de week, die die 80€ nooit kunnen bijwerken te korten vind ik toch wrang.

purny schreef:

bruintje123 schreef:

En ik hoop ooit aanvulling te krijgen van het UWV, maar dat zijn ook maar dromen.
Gewoon een schijtbeetje erbij.

Positief ben je zeg!

Sabri schreef:

Balen dat je nu ziek bent en er geen vangnet is Chevax. Je had dus blijkbaar wel Wajong en dus een vangnet kunnen hebben en hebt ervoor gekozen dat niet te willen. Ik zou dan niet graag jouw situatie als de ideaalste willen zien die oproept anderen dat ook zo te doen..
Ik denk dat iedereen graag zou willen doen wat hij wilt, alleen niet altijd is alles mogelijk. Bijvoorbeeld omscholing is haast niet meer mogelijk en waar betaal je dat dan van als de budgetten daarvoor op zijn? En bovendien is het zeer de vraag of het wel zo gezond en verstandig is altijd maar door te zetten terwijl je lijf aangeeft dat het niet gaat en je dus bulldozers pijnstilling moet aanslepen..

chevax schreef:

Het valt me op dat er hier zo makkelijk naar een beperking wordt gegrepen als iemand terecht opmerkt dat als je hier kunt typen, het ook ergens anders kunt. Meteen wordt er dan geroepen "ja, maar dat is anders". Maar waarom uitgaan van het negatieve? Benader het eens positief. Ik zie hier mensen met een Wajong-uitkering die zo sterk zijn in geschreven woorden, dat het haast niet anders kan dan dat ze dat ook in kunnen zetten voor betaalde arbeid. Ik zie hier mensen die zo op de hoogte zijn van alle wet- en regelgeving dat ik denk "herscholing of cursussen gaan voor jou geen enkel probleem vormen". Ik zie hier mensen die ik hoog heb zitten, ondanks dat we van mening verschillen, die toch zich focussen op hun beperkingen. Schud dat af! Stop met in stand te houden dat je niks kan omdat je ziek bent of een beperking hebt. Kijk naar de mogelijkheden die je wel hebt.

chevax schreef:

Ik lees nu al een tijd mee en ik ga toch reageren. Ik wil echter eerst even iets duidelijk maken: mijn post zal onsamenhangend zijn en soms misschien op het botte af. Ik ben momenteel ernstig ziek en mede door alle pijnmedicatie is mijn manier van uitdrukken helaas wat botter dan anders.
Maar ik wil ook zo graag een tegengeluid laten horen en hoop mensen daar ook een hart mee onder de riem te steken. Want ziek-zijn of een beperking hebben, betekent niet dat je niet kunt werken. Je kunt zoveel meer dan je zelf denkt. Het makkelijkst is om te roepen "ja, dat is jou misschien wel gelukt, maar bij mij is de situatie vele malen erger". Daar gaat het niet over, ook al is jouw situatie erg, ook dan kun je echt wel een manier vinden om er mee om te gaan. Ik ga bewust even niet in op het gedeelte werkgever, daar zijn andere mensen in dit topic die ontzettend goed op de hoogte zijn van het hoe en wat. Ik wil graag "mijn licht" laten schijnen op beperkingen en hoe je jezelf soms tekort doet.

Toen ik 19 was, zou ik 100% worden afgekeurd. Ik heb toen de keuze gemaakt om voor mezelf te beginnen omdat ik niet afhankelijk wilde zijn van uitkeringsinstanties. Dit is niet altijd een makkelijke weg geweest, maar ik zou het weer doen. Het heeft me gevormd tot wie ik ben en zonder mezelf op de borst te willen slaan: ik kan van mezelf zeggen dat ik een doorzetter ben. Ik heb een bedrijf opgebouwd en geloof me dat ik in die periode ook ziek ben geweest. Alleen was er geen keuze. Ik ben dit pad ingeslagen en voor mij bleek dit het juiste pad te zijn.
Helaas is de situatie nu wel heel erg geworden: ik ben momenteel ernstig ziek en een vangnet is er niet. Doordat ik al op jonge leeftijd erg ziek was, was het voor mij onmogelijk om AOV's af te sluiten. Dus voor mij is er geen keuze dan gewoon stug vol te houden en door te werken. En ik kan je verzekeren dat mijn situatie niet makkelijk is, verre van. Dagelijks worden containers met Fentanyl aangevuld zodat de pijn onder controle te houden is. Ik werk tussen de bezoeken van de thuiszorg door. Interviews uitwerken? Dat kan ik ook prima in het ziekenhuis als ik zit te wachten op de uitslag van een onderzoek. Een communicatieplan schrijven? Prima, mijn klant ziet echt niet of ik dat vanachter mijn bureau of in mijn bed doe.
Ik werk. Graag. Niet alleen omdat het moet (financieel heb ik voldoende draagkracht) maar omdat ik dat wil. Omdat ik mijn bijdrage graag lever. Omdat ik, als ik hier verhalen kan typen, ook echt wel die energie ook in andere dingen kan steken. Omdat ik een deel van mijn gevoel voor eigenwaarde haal uit mijn arbeidsactiviteiten.

Het valt me op dat er hier zo makkelijk naar een beperking wordt gegrepen als iemand terecht opmerkt dat als je hier kunt typen, het ook ergens anders kunt. Meteen wordt er dan geroepen "ja, maar dat is anders". Maar waarom uitgaan van het negatieve? Benader het eens positief. Ik zie hier mensen met een Wajong-uitkering die zo sterk zijn in geschreven woorden, dat het haast niet anders kan dan dat ze dat ook in kunnen zetten voor betaalde arbeid. Ik zie hier mensen die zo op de hoogte zijn van alle wet- en regelgeving dat ik denk "herscholing of cursussen gaan voor jou geen enkel probleem vormen". Ik zie hier mensen die ik hoog heb zitten, ondanks dat we van mening verschillen, die toch zich focussen op hun beperkingen. Schud dat af! Stop met in stand te houden dat je niks kan omdat je ziek bent of een beperking hebt. Kijk naar de mogelijkheden die je wel hebt.

Als je maar vaak genoeg tegen jezelf zegt dat het allemaal niet gaat, lukt het ook niet. Als je tegen jezelf zegt dat je wel moet omdat er nu eenmaal geen keuze is, is dat in mijn ogen veel effectiever. Ik zou mijn post graag onderbouwen op de manier zoals anderen dat hier kunnen, maar helaas ben ik door mijn ziekte (en dan met name door de medicatie) mijn vermogen om me uit te drukken zoals ik altijd kon, deels en tijdelijk kwijt.

Ik zie hier veel mensen benoemen wat ze absoluut niet kunnen en dat telkens benadrukken. Focus nu eens op wat je wel kunt. Ja, vervelend dat je in de Wajong zit, maar wat zijn je mogelijkheden? Wat kun je? En wat wil je? Erg voor je dat je wordt gekort. Maar that's life. Als ik niet werk, kan ik ook mijn hypotheek niet betalen.

En nee, het is niet makkelijk praten vanaf de zijlijn. En ja, er zijn mensen die het onnoemelijk zwaar hebben. Ik ben daar eentje van. Maar ik geef niet toe en ik geef niet op. Nu niet en nooit niet. Daarmee zeg ik niet dat anderen wel opgeven of de makkelijke weg zoeken. Maar net zoals jullie mogen benoemen dat jullie het moeilijk vinden, mag ik proberen om te laten zien dat er altijd ook een andere weg is. Zonder dat ik iemand wil schofferen.

Als je meer info wilt over hoe ik hier in sta, kun je me gerust pb-en.

Dan nog wel even ingaand op het werkgeversgedeelte: ik ben werkgever. En iemand als mezelf zou ik onder de huidige wetgeving nooit aannemen.

Kahawa schreef:

chevax schreef:

Het valt me op dat er hier zo makkelijk naar een beperking wordt gegrepen als iemand terecht opmerkt dat als je hier kunt typen, het ook ergens anders kunt. Meteen wordt er dan geroepen "ja, maar dat is anders". Maar waarom uitgaan van het negatieve? Benader het eens positief. Ik zie hier mensen met een Wajong-uitkering die zo sterk zijn in geschreven woorden, dat het haast niet anders kan dan dat ze dat ook in kunnen zetten voor betaalde arbeid. Ik zie hier mensen die zo op de hoogte zijn van alle wet- en regelgeving dat ik denk "herscholing of cursussen gaan voor jou geen enkel probleem vormen". Ik zie hier mensen die ik hoog heb zitten, ondanks dat we van mening verschillen, die toch zich focussen op hun beperkingen. Schud dat af! Stop met in stand te houden dat je niks kan omdat je ziek bent of een beperking hebt. Kijk naar de mogelijkheden die je wel hebt.

Ik hoop dat dit compliment ter harte wordt genomen, want hij is terecht. En ja, je kan dan echt een toegevoegde waarde leveren. Als je daar zelf ook van overtuigd raakt kun je het ook verkopen. En ervaring kan heel goed helpen bij leren waar jouw vaardigheden ingezet kunnen worden.

Ik denk daarom dat het vangnet voor sommigen heeft uitgepakt als een 'gevangennet'.

chevax schreef:

Waarom heb ik mezelf de vernieling in gewerkt? Ik was net zo ziek geweest als ik niet had gewerkt. Waar komt die vreemde gedachte vandaan dat werken met een beperking gelijk is aan jezelf de vernieling in helpen? Zoals ik het lees, worden veel mensen juist een stuk beroerder van het thuiszitten en telkenmale bevestiging zoeken en vinden dat werken onmogelijk is.