Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-10-10 16:53

Re: Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Geplaatst: 18-10-10 16:53

Euh... P_D, dat het voor jou werkt is prima hoor, maar kun je je niet voorstellen dat andere mensen er heel anders in staan?

Ik ben tot de jongste naar school ging ook veel uren thuis geweest. Ik werkte twee avonden en dat ging prima. Niets om me voor te schamen, mijn man vond het zo ook fijn. Hij heeft het vaak heel erg druk op zijn werk (>50 uren, vaak op reis) en vindt het dus ook gewoon fijn als hij thuiskomt en het huis is schoon en het eten staat op tafel.
De toekomst van mijn kinderen is daardoor niet minder bloeiend, ik ben niet minder ontwikkeld, ik ben hartstikke zelfstandig, we zijn niet uit elkaar gegroeid en ik vond dit beter te combineren dan toen ik nog hele dagen werkte (ja, been there, done that).

Inmiddels zitten ze allebei op school en werk ik weer wat meer uren. Nog steeds een aantal avonden, maar ook weer wat meer overdag. En omdat ik eigen baas ben, kan ik om vakanties en studiedagen heen werken. Dat gaat goed en kost me geen geld voor kinderopvang en een stuk minder gedoe. Kinderen thuis, ik ook thuis.

**Geplaatst**: 18-10-10 17:04

Re: Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Geplaatst: 18-10-10 17:04

Eens met Blue_Eyes.
Moest ff een paar keer knipperen met mn ogen, geloof ik.

**Geplaatst**: 18-10-10 17:06

Re: Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Geplaatst: 18-10-10 17:06

Ik ben het ook met BE eens

Als mijn man thuis wil blijven en ik kan het betalen, prima! Nu is het toevallig nog even andersom

**Geplaatst**: 18-10-10 17:13

Geplaatst: 18-10-10 17:13

Blue_Eyes schreef:
Euh... P_D, dat het voor jou werkt is prima hoor, maar kun je je niet voorstellen dat andere mensen er heel anders in staan?

Ik ben tot de jongste naar school ging ook veel uren thuis geweest. Ik werkte twee avonden en dat ging prima. Niets om me voor te schamen, mijn man vond het zo ook fijn. Hij heeft het vaak heel erg druk op zijn werk (>50 uren, vaak op reis) en vindt het dus ook gewoon fijn als hij thuiskomt en het huis is schoon en het eten staat op tafel.
De toekomst van mijn kinderen is daardoor niet minder bloeiend, ik ben niet minder ontwikkeld, ik ben hartstikke zelfstandig, we zijn niet uit elkaar gegroeid en ik vond dit beter te combineren dan toen ik nog hele dagen werkte (ja, been there, done that).

Inmiddels zitten ze allebei op school en werk ik weer wat meer uren. Nog steeds een aantal avonden, maar ook weer wat meer overdag. En omdat ik eigen baas ben, kan ik om vakanties en studiedagen heen werken. Dat gaat goed en kost me geen geld voor kinderopvang en een stuk minder gedoe. Kinderen thuis, ik ook thuis.

Oh jawel hoor, dat kan ik me best voorstellen. Ik begrijp het alleen niet.

Als mijn vriend thuis zou blijven, creeërt hij bij mij het gevoel van de huissloof. Ik betaal hem in de vorm van huishoudgeld, en in ruil daarvoor poetst hij mijn huis, ruimt hij deels mijn rotzooi op, voed mijn kind op, vouwt mn stringetjes, kookt mijn eten en mag ik als kers op de taart ook nog eens seks met hem hebben. Tsjonge...
Met zelfstandigheid bedoel ik dat veel thuisblijvers op den duur vervreemden, mocht hun partner ineens iets overkomen weten ze van kant noch wal mbt hypotheek/financieen/lopende zaken etc. Of als de partner eieren voor z'n geld kiest, ze compleet afhankelijk zijn van de partner- en kinderalimentatie.. Want gutjes, zelf hebben ze niets meer. Natuurlijk dat is een keuze die je maakt, maar dat stoot mij vreselijk tegen de borst. Ik wil niet afhankelijk zijn van alimentaties, bijstand.. en al die onzin meer.

Ik vind het fijn dat er mensen zijn die met dat idee wel kunnen leven, mij is het simpelweg mijn eer te na. En in mijn ogen geef ik mijn kinderen daarmee het verkeerde voorbeeld. Ik heb een flexibele baan, ben zelf thuis wanneer zoonlief ziek is... En ik zie het pluspunt gewoon niet van thuis blijven. Ik zou me volledig minderwaardig voelen., hoelang ik er ook overnadenk.

**Geplaatst**: 18-10-10 17:16

Re: Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Geplaatst: 18-10-10 17:16

Maar als je thuis blijft, wil dat toch niet zeggen dat je meteen niks meer met de financiën te maken hebt?

**Geplaatst**: 18-10-10 17:18

Geplaatst: 18-10-10 17:18

Rock schreef:
Maar als je thuis blijft, wil dat toch niet zeggen dat je meteen niks meer met de financiën te maken hebt?

Daarom spreek ik ook niet in algemeenheid/over één kamp scherend, maar zeg ik specifiek "veel" mensen hebben er geen weet van. Kortom uitzonderingen daargelaten uiteraard

**Geplaatst**: 18-10-10 17:29

Re: Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Geplaatst: 18-10-10 17:29

Nou ja, voor mij is het eerder een uitzondering als iemand er géén weet van heeft. Maar dat is misschien net wat je tegenkomt.

**Geplaatst**: 18-10-10 17:45

Geplaatst: 18-10-10 17:45

Pinda_Dipje schreef:
Mijn vriend werkt fulltime (38 uur), en ik werk 4 dagen in de week (36 uur).
Zoonlief gaat 3 dagen in de week naar de creché, en 1 dag naar oma.

Resteert ons mijn vrije dag + avonden + weekenden om volop van zoonlief te genieten. En ondanks dat ik graag 3 dagen per week zou werken, zal ik nooit en te nimmer stoppen met werken en huisvrouw worden. Vreselijk!
1. Omdat ik mijn zelfstandigheid wil behouden
Hoezo zou je niet zelfstandig kunnen zijn/worden als je niet werkt?
2. Omdat ik mijn kinderen een bloeiende toekomst gun, incl. studie/rijbewijs/sport/vrijheid
Dat kunnen wij ook, ondanks dat ik niet werk (of mss juist omdat ik niet werk)
3. Omdat ik me werkelijk dood zou schamen ten opzichte van mijn man
Mijn man wilt graag dat ik voor zijn (ook mijn ) kids thuis ben.
4. Omdat ik geen sociale- algemene-ontwikkelings/achterstand op wil bouwen
Ik heb genoeg sociale contacten buiten mijn gezin en nu ook eindelijk de tijd om ze te onderhouden.. beter als toen ik nog werkte, want dan moest alles "nog even" naast het werk/gezin.
5. Omdat ik er heilig van overtuigd ben dat je uit elkaar groeit met je partner, omdat de verschillen in levens te divers zijn
Mijn leven is altijd al anders geweest als die van mijn man... wij zijn (na 20 jaar) nog steeds niet uit elkaar gegroeid. Juist omdat wij verschillende verhalen hebben blijft het (voor ons) interessant.
6. Omdat werken+opvoeden zich uitstekend laat combineren
En ik kijk daar (nu) anders tegenaan... niet dat je je kind niet kan opvoeden, maar ik merk dat mijn kinderen het fijn vinden hun verhaal (uit school) direct aan mij kunnen vertellen. En ik vind het fijn dat ze gewoon kunnen gaan spelen, ze naar zwemles/gym/clubs gebracht worden

Mijn vriend zou dolgraag huisman zijn, bij voorkeur per direct. Ik heb van begin af aan gezegd: Als je dat doet, kun je direct de echtscheidingspapieren tekenen, lui stuk vreten. Goed, die uitspraak kent natuurlijk enige nuace, maar geeft wel aan hoe ik er eigenlijk over denk. Want zoals ik me dood zou schamen ten opzichte van mijn man, als ik zelf thuis zou blijven... zo zou ik het echt een schande vinden wanneer hij teert van mijn centen. Mijn man heeft het zelf voorgesteld dat ik zou stoppen met werken. Om zo goed mogelijk voor onze kinderen te kunnen zorgen. Niet alleen finacieel, maar ook voor hun geestelijke gezondheid Rot op, je bent gezond.. Steek je handen uit de mouwen en ga aan de slag!
Waarom werken? Waarom een baan voor een ander bezet houden die een ander goed kan gebruiken?
Het lijkt me nog belachelijker als hij dan ook nog eens van mijn geld vakanties uit gaat zoeken "Schat, zullen we dit jaar even lekker 3 weken naar de Bahama's gaan?" (dus jullie betalen je eigen gedeelte van jullie vakantie?)of dat ik zijn hobby's kan gaan sponsoren, of wanneer hij zou gaan spreken van "Ons geld". Uitspraken als; Er is niets van jou bij" zouden continue op het puntje van mn tong liggen. (dat zegt meer over jouw instelling... bij ons is het altijd al ons geld geweest, ook toen we beide werkten.)Is iemand arbeidsongeschikt? Prima, geen enkel probleem.
Maar zolang ik een gezonde man getrouwd ben, blijft er helemaal NIEMAND thuis. Ik niet. Hij niet. Niemand niet. Tenzij we de lotto winnen wellicht.

Ik ben het dus eens met de TS

**Geplaatst**: 18-10-10 17:48

Geplaatst: 18-10-10 17:48

Pinda_Dipje schreef:
1. Omdat ik mijn zelfstandigheid wil behouden
2. Omdat ik mijn kinderen een bloeiende toekomst gun, incl. studie/rijbewijs/sport/vrijheid
3. Omdat ik me werkelijk dood zou schamen ten opzichte van mijn man
4. Omdat ik geen sociale- algemene-ontwikkelings/achterstand op wil bouwen
5. Omdat ik er heilig van overtuigd ben dat je uit elkaar groeit met je partner, omdat de verschillen in levens te divers zijn
6. Omdat werken+opvoeden zich uitstekend laat combineren

Ja joh, begin dit jaar was ik nog een zelfstandige hoogopgeleide moeder met een boeiende HBO-functie en een interessant leven vol spannende contacten, en stortte ik elke maand kapitalen in het studiefonds van de kinderen, uiteraard nadat ik hun cursussen Chinees voor peuters, hobo en kunst&architectuur heb betaald :))

Nu ben ik een afgestompte luierende huissloof die haar bloedjes van kinderen in lompen naar school stuurt en overal toestemming voor vraagt aan haar man, die een spontane affaire is begonnen met zijn 18-jarige blonde secretaresse die ik maar door de vingers zie omdat ik nergens anders heen kan :Y)

omg, over sterotypen gesproken _O-

Maar goed, ik heb vanmorgen genoten van het rijden en verzorgen van mijn vier paarden en hond, ben gaan shoppen voor de inrichting van ons nieuwe huis, heb heerlijk tussendoor een broodje gegeten tussen de andere afgestompte huissloven en heb vanmiddag mijn dochter van school gehaald en net lekker samen nog wat geknutseld. En weet je? Ik heb werken nog geen seconde gemist sinds ik gestopt ben

**Geplaatst**: 18-10-10 17:52

Geplaatst: 18-10-10 17:52

Pinda_Dipje schreef:
Oh jawel hoor, dat kan ik me best voorstellen. Ik begrijp het alleen niet.

Als mijn vriend thuis zou blijven, creeërt hij bij mij het gevoel van de huissloof. Ik betaal hem in de vorm van huishoudgeld, en in ruil daarvoor poetst hij mijn huis, ruimt hij deels mijn rotzooi op, voed mijn kind op, vouwt mn stringetjes, kookt mijn eten en mag ik als kers op de taart ook nog eens seks met hem hebben. Tsjonge...
Met zelfstandigheid bedoel ik dat veel thuisblijvers op den duur vervreemden, mocht hun partner ineens iets overkomen weten ze van kant noch wal mbt hypotheek/financieen/lopende zaken etc. Of als de partner eieren voor z'n geld kiest, ze compleet afhankelijk zijn van de partner- en kinderalimentatie.. Want gutjes, zelf hebben ze niets meer. Natuurlijk dat is een keuze die je maakt, maar dat stoot mij vreselijk tegen de borst. Ik wil niet afhankelijk zijn van alimentaties, bijstand.. en al die onzin meer.

Ik vind het fijn dat er mensen zijn die met dat idee wel kunnen leven, mij is het simpelweg mijn eer te na. En in mijn ogen geef ik mijn kinderen daarmee het verkeerde voorbeeld. Ik heb een flexibele baan, ben zelf thuis wanneer zoonlief ziek is... En ik zie het pluspunt gewoon niet van thuis blijven. Ik zou me volledig minderwaardig voelen., hoelang ik er ook overnadenk.

De meeste huisvrouwen die ik ken doen de financiële administratie en die weten vaak beter wat er in gaat en er uit.
Als je aan mijn man vraagt wat hij netto verdient... zal hij echt moeten nadenken.
Ik heb ook geen huishoudgeld, ik weet wat ik kan gebruiken en wat ik overhoud.
Als mijn man en ik uit elkaar gaan kan ik gewoon voor mijzelf gaan zorgen.
En hoezo heb ik dan niets meer???
Het verkeerde voorbeeld? Bij mij is het andersom.. mijn moeder werkte en ik vond dat absoluut niet leuk (zo ook mijn zus werkt niet nu ze een kind heeft). dat heeft dus een heel ander voorbeeld gegeven als dat ook mijn moeder in gedachten had.

edit:Ik bedenk mij nu dat 4 van mijn thuisblijvende vriendinnen ook werkende moeders hadden.....

**Geplaatst**: 18-10-10 19:22

Geplaatst: 18-10-10 19:22

Pinda_Dipje schreef:
Tenzij we de lotto winnen wellicht.

je hele betoog daargelaten (ik hou niet zo van over een kam (zonder p) geschoren verhalen) bedoel je: ik vind het financieel te aantrekkelijk om allebei te werken. Want niet kinderen, maar het winnen van de lotto zou je standpunt kunnen veranderen. Nou, voor sommigen is het krijgen van kinderen als het winnen van de lotto. Zijn we het toch allemaal eens.

**Geplaatst**: 18-10-10 19:23

Geplaatst: 18-10-10 19:23

Damn.... als ik pindadipje moet geloven dan ben ik niet zelfstandig, krijgt mijn dochter geen bloeiende toekomst, moet ik me schamen, heb ik een sociale-algemene-ontwikkelingsachterstand en zijn mijn man en ik uit elkaar gegroeid...

Gelukkig ben ik wél volwassen.... mén grow up!!! :Y)

**Geplaatst**: 18-10-10 21:31

Geplaatst: 18-10-10 21:31

FloortjeM schreef:
Pinda_Dipje schreef:
Tenzij we de lotto winnen wellicht.

je hele betoog daargelaten (ik hou niet zo van over een kam (zonder p) geschoren verhalen) bedoel je: ik vind het financieel te aantrekkelijk om allebei te werken. Want niet kinderen, maar het winnen van de lotto zou je standpunt kunnen veranderen. Nou, voor sommigen is het krijgen van kinderen als het winnen van de lotto. Zijn we het toch allemaal eens.

Dank je voor deze reactie, Floortje! Ik geef je helemaal gelijk en kon er ook neg eens heerlijk om lachen.

**Geplaatst**: 18-10-10 21:52

Geplaatst: 18-10-10 21:52

Cyntje schreef:
Damn.... als ik pindadipje moet geloven dan ben ik niet zelfstandig, krijgt mijn dochter geen bloeiende toekomst, moet ik me schamen, heb ik een sociale-algemene-ontwikkelingsachterstand en zijn mijn man en ik uit elkaar gegroeid...

Gelukkig ben ik wél volwassen.... mén grow up!!!

Daarom moet je ook de nuance lezen.

En weetje, nu kan een ieder zich hier aangevallen voelen. Dat is nergens voor nodig. Ik respecteer jullie keuzes en ga er vanuit dat jullie de mijne respecteren. Daarom spreek ik ook niet in algemeenheid, maar enkel vanuit mijn eigen visie. Hopelijk mag dat de lucht iets klaren.

Mijn vader werkte vroeger ook hele dagen, terwijl mijn moeder hele dagen thuis was voor haar 3 kinderen. En heus ik heb een schat van een moeder, ben nooit iets tekort gekomen... Maar om nu te zeggen dat het 'zo geweldig fijn is' wanneer mams altijd met koekjes en thee klaarzit als je thuiskomt uit school? Nee zeker niet. Dat idee wordt in mijn optiek nogal geïdealiseerd.

Bovenstaande bedoel ik niet eens negatief. Echter had ik als kind 100 x liever twee parttime werkende ouders gehad, en daar heb ik verschillende motivaties voor. O.a. omdat ik het fijn had gevonden om van beiden evenveel mee te krijgen. In ieder geval meer dan dat ik nu van mijn vader heb meegekregen, terwijl hij in de weekenden toch altijd thuis was.

Mijn moeder heeft zich goed staande weten te houden na de scheiding, maar heeft me tegelijkertijd altijd op het hart gedrukt: "Wees een goede vrouw voor je man, maar nog veel belangrijker.. Raak nooit afhankelijk van hem. Financieel & emotioneel niet" kortom, als het moet.. Zorg dat je op ieder willekeurig moment de boel onder controle kunt houden, je spullen kunt pakken & je kinderen in veiligheid kunt brengen zonder je om te hoeven draaien (bijwijze van).

Als ik kijk naar mijn huidige situatie, ben ik hier heel gelukkig mee. We zijn gelijktijdig thuis, ook ik vang zoonlief direct vanuit schooltje op. Familylife staat hier voortdurend centraal, ALLES doen we met z'n drieën, tot aan de speeltuin en de kleine gezamenlijk douchen en aankleden aan toe. We hebben een vaste structuur, nooit geen hectiek. Ruimen samen s'avonds even de boel op, reinigen het gehele huis 2 a 3 keer per week grondig zodra de kleine op bed ligt. Strijken samen, doen de was samen, sporten samen. En hebben dan vanaf 9 uur s'avonds alle tijd voor elkaar, kijken nog een filmpje en de volgende ochtend zitten we om half 7 alweer ontbijtend kabouter plop of teletubbies te kijken met de kleine op schoot. Bij ons is alles 50/50, er is geen discussie.. en die kan ook niet ontstaan want alles is simpelweg gelijkwaardig verdeeld. En zoals jullie het fijn vinden als één ouder altijd thuis is, zo vinden wij het superfijn om alles gezamenlijk mee te kunnen maken. Gevoelsmatig brengt het ons heel dicht bij elkaar, pur sang familylife.
Als zoonlief ziek is, vangen we hem altijd zelf op. Leuke dingen, nieuwe ontwikkelingen.. Alles wat gebeurt zien/ontdekken we nagenoeg altijd samen, van 1e pasjes tot zijn 1e woordjes. Ik ben nooit degene die s'avonds aan de keukentafel zegt: "Zeg schat, weetje wat je vandaag gemist hebt?" Nee. Wij delen onze avonturen, en verrijken het vervolgens met alles wat we samen mee maken.

Ik voel mij als persoon minderwaardig als ik thuisblijfmama zou zijn. En ik vind het absoluut geen fijn idee als mijn vriend thuis zou blijven. Dat wil helemaal niet zeggen dat ik huisvrouwen als minderwaardig zie, juist niet. Het is gewoon niet mijn ding. Ik houd van financiele zekerheid, en ik houd van risico's indekken. En zolang dat niet ten koste gaat van mijn kind & zijn welzijn, is dat prima voor mij. Ik kan het combineren en wij voelen ons daar het gelukkigste bij. Ieder zijn ding.

**Geplaatst**: 18-10-10 21:59

Geplaatst: 18-10-10 21:59

FloortjeM schreef:
Pinda_Dipje schreef:
Tenzij we de lotto winnen wellicht.

je hele betoog daargelaten (ik hou niet zo van over een kam (zonder p) geschoren verhalen) bedoel je: ik vind het financieel te aantrekkelijk om allebei te werken. Want niet kinderen, maar het winnen van de lotto zou je standpunt kunnen veranderen. Nou, voor sommigen is het krijgen van kinderen als het winnen van de lotto. Zijn we het toch allemaal eens.

Dat zie je verkeerd.
Het heeft niets te maken met financiele aantrekkelijkheid (over 1 kam scheren gesproken

) maar alles met pure noodzaak. Hooguit als we beiden in de gelegenheid worden gesteld gelijktijdig te minderen/stoppen met werken, dan is het een overwegingspunt. Juist ja, omdat mijn visie mbt ideaal gezinsleven net wat anders is als dat van jullie. Mijn kindje is evengoed een lot uit de loterij.

**Geplaatst**: 18-10-10 22:00

Geplaatst: 18-10-10 22:00

Tot en met 4 jaar wil ik thuis zijn bij de kinderen, daarna zie ik wel weer. Mijn man weet hoe ik erover denk en begrijpt dit. Zijn ook zijn kinderen.

**Geplaatst**: 19-10-10 10:39

Geplaatst: 19-10-10 10:39

Grappig dat je dat zo formuleerd P_D. Mijn moeder heeft haar carriere opgezegd om voor ons te kunnen zorgen. Toch was ze eigenlijk de spil van alles. Ze regelde ook echt alles, de administratie, ze wist hoe alles liep waar alles was en hoe ze alles kon laten lopen. Toen mijn moeder overleed was mijn vader ten einde raad. Hij wist niks. Hij was degene die geheel afhankelijk was van mijn moeder, niet andersom. Denk dat mijn moeder minder problemen had gehad als mijn vader weg zou vallen als andersom. Wie is er dan onafhankelijk??
Wil zeggen dat het maar is hoe je het bekijkt en hoe de balans wordt opgesteld. Jij hebt geleerd van je ouders en ik ook. Ik zorg ervoor dat mijn man echt betrokken blijft bij het gezin en weet hoe alles loopt en waar alles ligt.

Heb het idee dat veel mensen een balans hebben gevonden maar mensen die iets anders hebben gekozen snel oordelen naar extremen. Zo doen huisvrouwen helemaal niks en teren op het inkomen van hun man en kennen werkende vrouwen hun man en kinderen niet. Dit terwijl 99% van alle huishoudens een balans ertussen hebben gevonden.

**Geplaatst**: 19-10-10 10:55

Geplaatst: 19-10-10 10:55

Ik zal over dit onderwerp niet oordelen of veroordelen, het gaat erom dat, als het mogelijk is, de keus is aan de man en vrouw en dat zij zich er goed bij voelen.
Of nou een vader en moeder allebei 40 uur werken of alleen de moeder of vader maakt toch niets uit.
Het zal mijn keuze niet zijn maar dat is een ander verhaal want je kan niet bij andere mensen in de portemonnee kijken.
Ik heb er zelf voor gekozen om, totdat mijn meiden er oud genoeg voor waren, 's nachts te werken.
Zo kon ik ze 's morgens naar school helpen en naar bed, ik voelde mij daarzelf beter bij.
Trouwens, mijn man heeft een keer voor de kids gezorgd toen ik in het ziekenhuis lag, hij had ook weleens van die "grapjes" over koffiedrinken enzo, die is er van teruggekomen

, hij zei dat hij alleen maar op de klok liep te kijken voor de schooltijden en nergens aan toe kwam O:)

**Geplaatst**: 19-10-10 11:49

Geplaatst: 19-10-10 11:49

Pinda_Dipje schreef:
Blue_Eyes schreef:
Euh... P_D, dat het voor jou werkt is prima hoor, maar kun je je niet voorstellen dat andere mensen er heel anders in staan?

Ik ben tot de jongste naar school ging ook veel uren thuis geweest. Ik werkte twee avonden en dat ging prima. Niets om me voor te schamen, mijn man vond het zo ook fijn. Hij heeft het vaak heel erg druk op zijn werk (>50 uren, vaak op reis) en vindt het dus ook gewoon fijn als hij thuiskomt en het huis is schoon en het eten staat op tafel.
De toekomst van mijn kinderen is daardoor niet minder bloeiend, ik ben niet minder ontwikkeld, ik ben hartstikke zelfstandig, we zijn niet uit elkaar gegroeid en ik vond dit beter te combineren dan toen ik nog hele dagen werkte (ja, been there, done that).

Inmiddels zitten ze allebei op school en werk ik weer wat meer uren. Nog steeds een aantal avonden, maar ook weer wat meer overdag. En omdat ik eigen baas ben, kan ik om vakanties en studiedagen heen werken. Dat gaat goed en kost me geen geld voor kinderopvang en een stuk minder gedoe. Kinderen thuis, ik ook thuis.

Oh jawel hoor, dat kan ik me best voorstellen. Ik begrijp het alleen niet.

Als mijn vriend thuis zou blijven, creeërt hij bij mij het gevoel van de huissloof. Ik betaal hem in de vorm van huishoudgeld, en in ruil daarvoor poetst hij mijn huis, ruimt hij deels mijn rotzooi op, voed mijn kind op, vouwt mn stringetjes, kookt mijn eten en mag ik als kers op de taart ook nog eens seks met hem hebben. Tsjonge...
Met zelfstandigheid bedoel ik dat veel thuisblijvers op den duur vervreemden, mocht hun partner ineens iets overkomen weten ze van kant noch wal mbt hypotheek/financieen/lopende zaken etc. Of als de partner eieren voor z'n geld kiest, ze compleet afhankelijk zijn van de partner- en kinderalimentatie.. Want gutjes, zelf hebben ze niets meer. Natuurlijk dat is een keuze die je maakt, maar dat stoot mij vreselijk tegen de borst. Ik wil niet afhankelijk zijn van alimentaties, bijstand.. en al die onzin meer.

Ik vind het fijn dat er mensen zijn die met dat idee wel kunnen leven, mij is het simpelweg mijn eer te na. En in mijn ogen geef ik mijn kinderen daarmee het verkeerde voorbeeld. Ik heb een flexibele baan, ben zelf thuis wanneer zoonlief ziek is... En ik zie het pluspunt gewoon niet van thuis blijven. Ik zou me volledig minderwaardig voelen., hoelang ik er ook overnadenk.

Ik zie niet in wat parttime werken te maken heeft met weten hoe je je financieen moet regelen. Dat mensen minder werken/ thuisblijven, wil niet zeggen dat ze qua ontwikkeling achterblijven, waar haal je dat achterhaalde idee vandaan?

**Geplaatst**: 19-10-10 12:04

Re: Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Geplaatst: 19-10-10 12:04

Inderdaad...
Ik denk dat ik het beter zonder mijn man kan redden, dan mijn man zonder mij. Hij heeft volgens mij niet eens enig idee hoeveel we aan vaste lasten kwijt zijn.

**Geplaatst**: 19-10-10 12:05

Re: Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Geplaatst: 19-10-10 12:05

De mijne ook niet

Ik doe alles aan administratie, rekeningen, rekeningen welke niet kloppen en het geregel daarvan etc

Als ik hem iets laat regelen is het na 14 dagen nog niet gedaan

**Geplaatst**: 19-10-10 12:12

Re: Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Geplaatst: 19-10-10 12:12

Die van mij weet alleen wat hij maandelijks op de gezamelijke rekening moet betalen en soms moet hij het ook nog vragen en het overige regel ik. Hij weet helemaal niets. hihi, zonder mij zal hij niet ver komen. Ik heb ook het beheer over die rekening hij kan er wel over beschikken, maar heeft bijvoorbeeld geen betaalpas, omdat hij dan die van de gezamelijk in de war zal halen met zijn eigen.

**Geplaatst**: 19-10-10 12:15

Re: Man werkt, vrouw blijft thuis. Wat is jouw mening hierover?

Geplaatst: 19-10-10 12:15

Ik vind het zonde voor de ontwikkeling van de vrouw zelf, maar het blijft een eigen keuze. Ik zou er niet aan moeten denken.

**Geplaatst**: 19-10-10 12:16

Geplaatst: 19-10-10 12:16

Mijn moeder was er vroeger ook altijd voor me en dat vond ik echt heerlijk. En dan kunnen sommige dat dan wel geidealliseerd vinden, maar ik vond het echt heerlijk.
Elke dag, tussen de middag werd ik opgehaald van school, langs de bakker brood halen, dan kreeg ik heel vaak een croissantje ("niet tegen papa zeggen he"), dan de hond uit laten in het bos en verhaaltjes horen over de kaboutertjes die in de holtes in de bomen leven (wat ik overigens tot een jaar of 11 geloofd heb _O-

) daarna lekker broodje eten samen, en dan weer naar school.
Ik vond het heerlijk! En een vriendinnetje van mij, was of alleen thuis tussen de middag of alleen overblijven op school omdat dr moeder elke dag werkte. Dus die ging op gegeven moment ook bijna elke dag met ons mee naar huis, gewoon omdat ze het verschrikkelijk vond dat dr moeder er zo weinig was.
En inderdaad smiddags na school, stond keurig een glaasje limonade en een snoepje klaar en heeft ze me, helemaal met slecht weer, toch uren zoet weten te houden met allerlei spelletjes en knutsel dingen.
Ja hoor, mijn mama was een top huis-mama! Zij was de gene die ons huishouden als een zonnetje liet draaien! Op alle vlakken, want ze had/heeft toch wel degelijk inzicht in wat er financieel allemaal gaande is in het huis. En echt wel dat zij zich prima zou kunnen redden mocht ze er alleen voor komen te staan.
Ik hoop dat ik haar huis-mama-skills heb geërfd en net zo'n goede huis-mama wordt!

**Geplaatst**: 19-10-10 12:18

Geplaatst: 19-10-10 12:18

Ik werk parttime en gelukkig is oma er altijd om op te passen. Ook als ze naar school gaat, kan ze altijd naar huis tussen de middag en na schooltijd. Ik vond het ook altijd fijn om naar huis te kunnen en had vaak medelijden met de kinderen die naar de BSO moesten.

Ik ben heel gelukkig dat het op deze manier kan. Ik kan werken en wat verdienen en mijn dochtertje kan toch altijd thuis terecht.

Een vrouw die helemaal niet wil werken is egoistisch