Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-04-25 22:46

Geplaatst: 21-04-25 22:46

Elisa2
Ik beweer ook niet dat jij het niet mee hebt gemaakt. Als dat wel zo overkwam sorry.
Maar je posts komen mij over dat het bij te dun vaker voorkomt en bij te dik mensen niks durven te zeggen.

Nou nee. Dat is dus niet zo.
Bij dikke mensen zeggen ze die dingen ook recht in het gezicht.

**Geplaatst**: 21-04-25 22:48

Geplaatst: 21-04-25 22:48

Ik geef wel toe dat er bv een Amerikaanse vrouw is die afgevallen is er nu echt ongezond uitziet. Dan vraag ik me ook wel af of het wel goed gaat met die persoon. Maar ik denk dat dan alleen, zou het niet op social media gaan roepen. Maar ik denk niet dat het heel raar is om soms een gedachte over mensen te hebben.

**Geplaatst**: 21-04-25 22:50

Re: Body shaming

Geplaatst: 21-04-25 22:50

Gedachte is niet erg zolang het een gedachte zonder waardeoordeel is.

**Geplaatst**: 21-04-25 23:12

Geplaatst: 21-04-25 23:12

Selina schreef:
Ik geef wel toe dat er bv een Amerikaanse vrouw is die afgevallen is er nu echt ongezond uitziet. Dan vraag ik me ook wel af of het wel goed gaat met die persoon. Maar ik denk dat dan alleen, zou het niet op social media gaan roepen. Maar ik denk niet dat het heel raar is om soms een gedachte over mensen te hebben.

Maar je zet het nu wel op bokt. Waar misschien een 12-jarig meisje mee leest zonder dat wij het weten, die hierdoor verder bevestigd wordt in haar angsten dat haar lichaam niet goed is. Of dat haar lichaam zorgen bij anderen zou veroorzaken, wat natuurlijk geen enkel kind wil veroorzaken. Ik bedoel het niet kwaad naar je, dat je slecht bent ofzo door dit te zeggen, maar door dit soort dingen zwart op wit te zetten verspreid je een boodschap waarvan je niet weet waar die terecht komt. En als je een topic opent met "mijn nichtje is enorm afgevallen en ziet er nu echt ongezond uit, ik vraag me af of het goed met haar gaat" - dan vind ik dat persoonlijk nog steeds niet top want liever gewoon met je nichtje bespreken dan op internet gooien maar oké - dan ben je in ieder geval nog betrokken bij de persoon in kwestie. Maar in feite is de gesteldheid van deze Amerikaanse vrouw op geen enkele manier jouw zaak, toch? Dus lijkt dat het me niet waard om een mogelijke 12-jarige meelezer hier onzeker over te maken.

Femke_Tweety schreef:
Gedachte is niet erg zolang het een gedachte zonder waardeoordeel is.

Juist, mét een kleine aanvulling: de gedachte is niet erg, want we zijn nou eenmaal biologisch aangelegd om te oordelen (evolutie, jezelf en je groep veilig houden in de oertijd bla bla bla), maar het gaat om wat je met de gedachte doet. Als ik mijn tas steviger vast wil pakken als er een donkere man langs loopt dan registreer ik die gedachte, dan denk ik "wauw VuurVleugels, lekker racistische gedachte dit", en handel er vervolgens niet naar. Ik heb een racistische gedachte omdat we evolutionair zijn gedrild om mensen die er anders uitzien te wantrouwen, én gedrild in deze maatschappij waar je nog steeds overal de (tussen-de-lijntjes) boodschap ziet 'donkere mannen zijn onbetrouwbaar en gevaarlijk'. Maar ik registreer het simpelweg, handel er niet naar, en geef dus inderdaad geen waardeoordeel zoals Femke_Tweety zegt.

Dus geen enkele mening/gedachte (willen) hebben over een ander is m.i. onmogelijk en dat nastreven is nutteloos. Registreren dat je een mening/gedachte hebt en onverstoord doorgaan met je dag is, in ieder geval volgens mij, de beste en meest realistische optie.

**Geplaatst**: 21-04-25 23:19

Geplaatst: 21-04-25 23:19

Vriendin van mij is 1.93.
En altijd en overal gaat het direct erover dat ze zo lang is.
'Grapjes' van is het koud daar boven etc.
Of dat mensen zeggen, wat voel ik me nu klein.
Geen dag gaat er voorbij dat ze niet aan haar lengte wordt herinnerd.

Bodyshamen komt inderdaad in alle vormen voor.
Ik heb chemo's gehad, ben mijn haar kwijt geraakt en heb nu krulhaar terug gekregen. Daar heb ik ook al verschillende 'grapjes' over gehad.

Ik weet wel dat ik vroeger ook wel wat veroordelender was, zoiets van, mensen moeten beter voor hun
lichaam zorgen etc.
Maar daar ben ik door de tijd wel in veranderd, weet nu dat het niet zo zwart/wit is.
Ook dat zogenaamd leuke grapjes over het uiterlijk helemaal niet leuk zijn, ook al lacht degene om wie het gaat ook maar mee, om zich maar niet te laten kennen.

**Geplaatst**: 22-04-25 02:35

Geplaatst: 22-04-25 02:35

Ik vind de reacties wel heftig en soms ook erg overdreven. Wat een begrip als iemand ergens mee zit en probeert uit te leggen. Misschien wat lomp in sommigen hun ogen, maar zo is iemand blijkbaar en als Bokkers zo goed zijn in mensen in hun waarde laten, kan je dus begrip opbrengen voor hoe iemand iets plaatst en wat iemand plaatst.

Ik herken het juist wel. Heb er nu totaal geen last meer van, maar ben altijd te mager geweest vroeger en heb er ook altijd mee gezeten.

Mijn moeder was heel klein en echt te dik. Dat wist ze zelf en zei ze ook, heeft ook de meest vreselijke diëten gedaan.

Ik was echt te dun. Dan kan je als kind echt niet makkelijk kleding kopen. Alles gaat naar lengte en je groeit wel omhoog, maar vult het niet op. Mijn moeder werd er soms wanhopig van. Mijn oma verstelde veel.
Later als je vriendinnetjes vormen krijgen, werd het voor mij wel echt een probleem. Wat in de mode was en paste bij mijn leeftijd, stond me dan gewoon echt niet leuk. Mensen snapte niet dat ik me verstopte in wijde truien, maar dat voelde safe.

Ik was gek op mijn oma, maar als we ergens heen gingen begon ze tegen iedereen een gesprek dat ik wel goed at. Mijn oma had geen overgewicht, maar voor haar was te mager een teken van armoede.

Als ik met mijn moeder ging winkelen en ze wilde een ijsje nemen, moest ik min of meer verplicht ook een ijsje. Ik hield daar niet zo van, maar deed het voor mn moeder. Ze zei altijd; anders denken al die mensen, dat dikke mens geeft dat magere kind niks.

Mijn moeder had een kapsalon en ik was daar vaak. Als iemand een gebakje uitdeelde, kwam er altijd wel een opmerking van iemand dat ik het wel kon hebben. En mensen durfde ook tegen mn moeder wel te zeggen; zou je dat wel doen? of, je kan wel zien dat je ervan houdt. Toen wa shet wel slikken en door.

Al volwassene kocht ik nog steeds kleren in maat 165,176.

Later werd ik ziek en kwam in het ziekenhuis. Een zaalarts in opleiding durfde echt erover te beginnen dat ik misschien mijn eten stiekem uitspuugde. Nou, was ik een goede eter, maar die opmerkingen, vooral in de groep aan mn bed, terwijl ik erbij lag, was ik echt zo zat.

Goed dat ze alert op zijn, maar je bent zelf ook maar een mens.

Op een gegeven moment is er een omslag geweest en kreeg ik overal echt schijt aan. Ik ben toevallig wel iets aangekomen, maar nog steeds slank. Laatst kwam ik in het zkh en vroegen ze mn gewicht, maar heb ook gezegd dat ik dat niet weet. Niet mee bezig en voor mij ook niet belangrijk. Dus daar wel gewogen.

Voel me nu prima en wat anderen vinden boeit me niet. Maar ik vind het terugkijkend echt heel erg jammer dat ik niet eerder goed in mijn vel kon zitten als kind/puber.

Mijn man is ook echt slank en onze zoon ook. Die baalde ook weleens van zijn maat, maar had wel veel gelijke types als vrienden en kon uit eigen ervaring ook goed reageren. Altijd gezocht naar goede, passende, mooie kleiding samen.
Hij wordt soms wel beoordeelt op zijn postuur, omdat mensen hem zwaar onderschatten. Maar daar doet hij ook niks mee en vrijwel iedereen kent hem nu zo en zoals mensen hier mierenn**ken om reacties, maken ze onderling wel grapjes tegen elkaar, soms ook wat hard. Keurige, nette, goed opgeleide jongens, met banen. Niks asociaal aan. Maar misschien is dat een mannending, dat het onderling nog wel kan.

Overigens kom ik uit Amsterdam ( volgens mij Popstra ook ) een daar hadden mensen vroeger een bijnaam. Mensen met een dikke buik, heette dan Buik. Of die Buik. Of die Bolle. Daar kreeg echt niemand ene trauma van. Geen bijnaam krijgen was erger.

Soms moet je wel weten wat kan en wanneer het kan. Blijkbaar dacht Popstra dat het hier wel kon om zoiets te bespreken en vrij te zijn om je te uitten. Maar als je elk woordje op een weegschaal moet leggen en Bokkers steeds vaker gaan bepalen wat je mag zeggen, wordt het echt niet leuker en ook zeker niet beter.

Hou je aan het onderwerp. reageer daarop en anders reageer je niet. Gaat het buiten de regels om, laat het dan aan de mods over.

*edit* En het is wel degelijk zo dat mensen denken dat een grapje of opmerking over of tegen dikke mensen niet kan en dat je tegen of over een dun/slank iemand wel alles kan en mag zeggen. Dat anderen dat niet weten of niet zo ervaren zegt natuurlijk niks.

**Geplaatst**: 22-04-25 06:17

Geplaatst: 22-04-25 06:17

Nou de bokt politie gaat weer los

Ik snap je prima hoor. Herken het ook wel. Op het werk bijvoorbeeld draag ik (eigenlijk een beetje expres) nogal vormeloze kleding waardoor ik er zelf ook nogal vormeloos uitzie. En ik ben heel slank. Krijg je echt soms opmerkingen, oa je moet meer eten, maar ook over dat je billen niet goed zijn of dat je geen vorm hebt. Het zijn altijd mannen trouwens die er wat van vinden.
Dan denk ik altijd maar gewoon van kijk naar je eigen lelijke kop of dikke pens (bokt politie gaat los in 3, 2, 1...)

Maar eerlijk? Ik denk dat de oplossing niet zit in bedenken wat we allemaal nog meer moeten verbieden om te zeggen. Beter kunnen we gewoon weer een wat dikkere huid kweken. Want niemand kan tegenwoordig meer wat hebben. We (ik reken mezelf dan even niet mee) worden al labieler en zijn om het minste of geringste compleet over de zeik. Lijkt me handiger om daar iets aan te doen ipv gaan opnoemen waar je allemaal door gekwetst wordt.

Maar jouw punt snap ik wel. Waarom mag je wel iemand grasspriet noemen maar niet zeekoe. Waarom mag je wel zeggen eet eens wat meer, en niet "goh, zou je dat nou wel doen?".

**Geplaatst**: 22-04-25 06:44

Geplaatst: 22-04-25 06:44

Niniane schreef:
Slanke mensen worden niet gebodyshamed. Het slanke, afgetrainde lijf is sociaal geaccepteerd en in zekere zin ook de norm.

Goeie genade wat een niet intelligente openingspost, sorry.

Ik vind dit topic dus juist weer een voorbeeld waar ik mijn hele leven tegenaan loop. Niet op SM, maar in het echte leven. Ik ben slank met gezond gewicht tot te dun met periodes en echt mijn hele leven krijg ik daar al vervelende opmerkingen over. Maar ik moet dat maar pikken, terwijl diezelfde soort opmerkingen tegen mensen aan de andere kant van het spectrum als not done gezien worden. Tuurlijk wworden die opmerkingen nog steeds gemaakt, want er zijn gewoon mensen die asociaal zijn, maar mensen worden er wel op aangesproken op bokt bijvoorbeeld en in het echte leven in mijn omgeving ook. Andersom zie ik dat dus amper tot niet en zelfs de mensen die zelf zulke opmerkingen krijgen vanwege hogere gewicht en dat niet tof vinden maken die opmerkingen wel tegen mensen met lager gewicht. Tegen iemand dat zeggen dat ze minder moeten eten is niet oké, maar zeggen dat iemand meer moet eten wel. Dat iemand beter een salade zou eten zijn de meeste mensen het over eens dat dat echt niet oké is, maar het commentaar dat ik de ongezonde vette optie moet nemen wordt als doodnormaal gezien. Of dat iemand een anorexia patiënt lijkt, pas op met beetje wind want je vliegt weg. Owee als je eens vol zit en je bord niet leeg eet of iets afslaat wat aangeboden wordt. Er gaat geen week voorbij zonder dat ik een opmerking krijg en dat dus al mijn hele leven. Als je dan bedenkt dat ik op weinig plekken kom en het vroeger toen ik wel dagelijks onder de mensen was ook bijna dagelijks zo'n opmerking was. Zowel van vreemden als bekenden. Er is niks van accepteren bij volwassenen bij. Gezond proberen te eten is ook al fout, blijkbaar moet je als je een lager gewicht hebt meteen alleen maar ongezond eten en is gezond proberen te eten een no go.

Maar dat wordt ontkend, ook hier in het topic. 'Het valt wel mee' of 'dat gebeurt helemaal niet'. Het is voor beide kanten niet oké, dus misschien moeten sommige hier daar ook over nadenken ipv alleen te vallen over 1 kant en te ontkennen dat het gebeurd zelfs als er mensen schrijven dat het hun regelmatig gebeurd. Ook in de medische wereld waar sommige artsen zo kortzichtig zijn dat ze bij mensen met een hoger gewicht alles daarop gooien en mensen maar moeten afvallen doen ze dat ook bij het lagere gewicht.

**Geplaatst**: 22-04-25 07:20

Re: Body shaming

Geplaatst: 22-04-25 07:20

Wat de openingspost laat zien, is dat pesten dus niet om het slachtoffer draait. Het ligt niet aan te dik, te dun, een bril, rare kleding, onbegrepen gedrag. Pestkoppen ZOEKEN iets om commentaar te geven. En als ze niets vinden, verzinnen ze iets.

De beste remedie is om pestkoppen te negeren. Alles wat aandacht krijgt, groeit. Geen aandacht geven dus.

**Geplaatst**: 22-04-25 07:23

Re: Body shaming

Geplaatst: 22-04-25 07:23

Ik heb zowel (veel te) zwaar als slank meegemaakt en in mijn beleving vinden pestkoppen altijd wel iets wanneer ze het op je gemunt hebben.

Idd negeren. Dat werkt het allerbeste.

**Geplaatst**: 22-04-25 07:39

Geplaatst: 22-04-25 07:39

MyWishMax schreef:
Maar dat wordt ontkend, ook hier in het topic. 'Het valt wel mee' of 'dat gebeurt helemaal niet'. Het is voor beide kanten niet oké, dus misschien moeten sommige hier daar ook over nadenken ipv alleen te vallen over 1 kant en te ontkennen dat het gebeurd zelfs als er mensen schrijven dat het hun regelmatig gebeurd.

ik denk dat dat precies is wat hier gebeurt.. helemaal als je de eerste anderhalve pagina ofzo neemt. Ohweee als je wat zegt over te vol, of gewoon dik, of obese..
Het is precies hetzelfde

Omdat het de laatste jaren bedekt is met een mantel der liefde, is het echt not done om er iets over te zeggen. Je ziet het gewoon gebeuren, hoe beledigd mensen erdoor raken..

Ik ben beiden geweest, veel te dik en iets te dun (of eigenlijk gezond, volgens de bmi, en het was voor mij de beste periode

) . Als slanke kreeg ik veel meer opmerkingen (ziek, meer eten, anorexia etc) , en bij veel te dik was het "joh valt wel mee toch", "als je je maar goed voelt", "lekker gezellig" etc etc

Dat mag en dat moet denk benoemd worden, waarom zou je het daar niet over mogen hebben?

Ik heb aanleg om dik te worden, dus ik moet constant op mn eten letten, en dan nog is het "neem een wijntje" "ga lekker mee eten" "nou ja het moet toch wel leuk blijven, het leven, lekker genieten hoor!" - "nou nee Karla, ik wil geen overgewicht en shoppen bij de xxl net als jij, en dan instapschoenen aan moeten omdat ik mn veters niet meer kan strikken, en bij drie traptredes buiten adem zijn, laat me lekker.

De rest, flaporen, rood haar etc heeft hier echt niks mee te maken, dat zijn andere dingen.

**Geplaatst**: 22-04-25 07:47

Geplaatst: 22-04-25 07:47

En ik heb die ervaring dus precies andersom. Mijn bmi van 16,2 werd als prima gevonden.
Nooit geen opmerkingen gehad over anorexia oid.

Daarmee ontken ik niet dat het gebeurt. Zoals ik eerder zei: mensen weten altijd wel wat te verzinnen.

Maar vertel mijn persoonlijke ervaring dat slank en zelfs erg dun zijn geaccepteerd werd als goed en gezond.
Wat in mijn geval niet zo was.
Maar mijn overgewicht nu veel meer nare opmerkingen en blikken heeft gegeven.

Zou toevallig de omgeving van je persoonlijk het verschil maken?
Oprechte vraag.
Als er meer dikkere mensen in je omgeving wonen er eerder shaming is naar slank en zo ook andersom?

**Geplaatst**: 22-04-25 07:51

Re: Body shaming

Geplaatst: 22-04-25 07:51

Er zullen altijd mensen zijn die een bepaalde voorkeur hebben. Het belangrijkste is dat je van jezelf leert houden ongeacht wat een ander er van vindt.

**Geplaatst**: 22-04-25 08:47

Geplaatst: 22-04-25 08:47

onpaard schreef:
Er zullen altijd mensen zijn die een bepaalde voorkeur hebben. Het belangrijkste is dat je van jezelf leert houden ongeacht wat een ander er van vindt.

Precies. Wat anderen ervan vinden boeit niet. Verzamel gewoon een leuk clubje gelijkgestemde mensen om je heen en de rest... Tja, boeien.

**Geplaatst**: 22-04-25 08:55

Geplaatst: 22-04-25 08:55

Zo bedoelde ik het niet helemaal DP, meer eigenlijk dat als het dan recht in het gezicht gezegd wordt dat mensen dan vinden dat het niet echt niet kan terwijl bij dunne mensen die verontwaardiging er niet of minder lijkt te zijn. Maar goed, alles is natuurlijk afhankelijk van je eigen referentiekader.

Ik ben gewoon lompe opmerkingen terug gaan maken bij mensen die het in mijn gezicht zeggen, bij de laatste die zei dat ik meer moest eten zei ik dat hij minder moest eten. (die was wat dikker) En dat hielp want hij moest lachen en toen was het gelijk klaar. Soms is dat de enige taal die mensen begrijpen geloof ik.

**Geplaatst**: 22-04-25 09:01

Geplaatst: 22-04-25 09:01

Ik deel de ervaring van DP ook. Ik ben 183 en heb van 60 tot 100 kilo gewogen.

Toen ik erg slank was is mij meermaals door zowat vreemden gevraagd of ik anorexia had. Of als ik wat at “kon ik het wel hebben”. Ik ben geen zoetekauw dus als ik gebak afsloeg kreeg ik commentaar dat ik wel moest eten.

Dit omdat ik een bouw heb waarbij ik nog slanker lijk dan ik ben. Ik heb bijna altijd een slanke taille, slanke armen en een platte buik. Ongeacht gewicht. Wat dus een voordeel was toen ik 100 kilo woog. Want niemand geloofde dat ik 100 kilo woog.

Maar behalve mijn ouders en m’n ex heeft NOOIT iemand wat gezegd over mijn overgewicht. En bovengenoemde mensen deden dat niet op een leuke manier. Maar een vreemde heeft nog nooit wat gezegd hierover.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-04-25 09:36

Re: Body shaming

Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-25 09:36

Ik lees hier zo veel herkenbaars. Ook ik word vanaf de lagere school gewezen op mijn postuur die te mager is. Ik ben nu 53 en nog steeds zegt men recht in mijn gezicht dat ik eens meer moet vreten. Vraag me dan ook altijd af of ze het omgekeerde ook recht in het gezicht van een dikke dame zullen zeggen

Ik kreeg/krijg die opmerkingen altijd uit mannelijke hoek.

**Geplaatst**: 22-04-25 09:46

Geplaatst: 22-04-25 09:46

Elisa2 schreef:
Zo bedoelde ik het niet helemaal DP, meer eigenlijk dat als het dan recht in het gezicht gezegd wordt dat mensen dan vinden dat het niet echt niet kan terwijl bij dunne mensen die verontwaardiging er niet of minder lijkt te zijn. Maar goed, alles is natuurlijk afhankelijk van je eigen referentiekader.

Ik ben gewoon lompe opmerkingen terug gaan maken bij mensen die het in mijn gezicht zeggen, bij de laatste die zei dat ik meer moest eten zei ik dat hij minder moest eten. (die was wat dikker) En dat hielp want hij moest lachen en toen was het gelijk klaar. Soms is dat de enige taal die mensen begrijpen geloof ik.

Ja dit is inderdaad vaak een goede oplossing. Wordt op bokt niet zo gewaardeerd
Heb ook wel gehad dat diezelfde mensen die dan al opmerkingen hadden gemaakt over dat ik dun was, zeiden ja jij hebt het lekker makkelijk, jij kan alles eten, logisch dat je dun bent. Ik word al dik van water.
Dan zei ik maar jij eet twee keer zoveel als ik, dan is het toch ook niet raar als je twee keer zo zwaar bent? En ik denk ook niet dat het het water is, eerder de cola.
Eerst keken mensen me aan van :oo

zei je dat nou echt? Daarna keken ze naar hun bord en hun blikje cola en kwamen ze tot de conclusie dat het wel waar was. Nu kijken ze wel uit om nog een keer opmerkingen te maken. Ik leef gewoon met mijn verstand en let dus op wat ik eet en dat ik beweeg, en heb niet zoveel zin in commentaar van mensen op het resultaat, plus dat als ze het al positief vinden, ze mijn inspanningen om het te bereiken miskennen.
Overigens ben ik niet eens TE dun he? Gewoon slank. Dus van die opmerkingen dat ik meer moet eten slaan sowieso al nergens op. Ik ben precies goed en zelfs dan krijg je commentaar. Er zijn zelfs mensen die beide doen. Dus jou de ene dag magere lat noemen en de andere dag zeggen hou je buik in. Het is totaal ongegrond allemaal dus wat anderen ook al zeggen: negeren is het beste. Of een scherpe opmerking terug maken. Die vind ik ook wel bevredigend soms als ik het echt zat ben

**Geplaatst**: 22-04-25 10:01

Geplaatst: 22-04-25 10:01

Elisa2 schreef:
Zo bedoelde ik het niet helemaal DP, meer eigenlijk dat als het dan recht in het gezicht gezegd wordt dat mensen dan vinden dat het niet echt niet kan terwijl bij dunne mensen die verontwaardiging er niet of minder lijkt te zijn. Maar goed, alles is natuurlijk afhankelijk van je eigen referentiekader.

Ik ben gewoon lompe opmerkingen terug gaan maken bij mensen die het in mijn gezicht zeggen, bij de laatste die zei dat ik meer moest eten zei ik dat hij minder moest eten. (die was wat dikker) En dat hielp want hij moest lachen en toen was het gelijk klaar. Soms is dat de enige taal die mensen begrijpen geloof ik.

Dat zou misschien wel kunnen ja.
Geen idee.
En het is zeker inderdaad wat je zelf meemaakt hoe je het ook ervaart.

Ja lompe opmerking terug werkt vaak wel.

Maar wat ik hier ook las en op sm dus ook.
Nou die dikkerds die zijn ongezond, op sm komt er nog achteraan die moeten maar meer zorg premie betalen. Trekken het graag nog in 1 lijn met een roker.
Dat zal niemand over een slank persoon zeggen.
Terwijl bij beide de struggle om gewicht te behouden of juist af te vallen net zo groot kan zijn.

**Geplaatst**: 22-04-25 10:04

Geplaatst: 22-04-25 10:04

Popstra schreef:
En dan gaat het niet om mensen met over gewicht maar mensen die mooi slank zijn of soms wat te mager.

Het valt mij steeds vaker op dat men op social media erg lelijk reageerd op celebs of random personen die slank zijn (of aan de magere kant)
Dat ze bijv meer moeten eten..op een tandenstoker lijken..anorexia zouden hebben..
Vooral door kerels maar toch ook echt door andere dames.
En dat ze vooral liever flink wat vlees op de botten zien. Dijen, tieten en kont.

Nu ben ik zelf nogal aan de slanke kant en stoor mij steeds vaker aan het feit dik zijn tegenwoordig dus eigenlijk genormalisseerd word.
Ik zelf vind vrouwelijke rondingen mooi maar Rubens figuren al wat naar te dik neigen. Dat is persoonlijk. Maar als ik dan die grote (veelal nep) konten zie als een Kim Kardashan met uiteraard daar boven een pronte nep voor gevel dan denk ik kom aan zeg, hoe kan men dit mooi vinden!? Ik zie ook met de jaren steeds meer meiden die daar op willen lijken.
Volle lijven, dikke wimper extensions, volle lippen en een pruik.

Hoe is die ommekeer er in ene gekomen en waarom?
Owee als ik een opmerking maak over een dikkerd wat ik zowiezo nooit zou doen maar de lelijke opmerkingen naar slanke meisjes lijken wel sociaal geaccepteerd. Ik vind het maar een rare gewaarwording.

Dit vind ik nou bodyshaming van de volle lijven….

Kijk dit eens….wie weet word je er wijzer van.
https://www.facebook.com/share/r/16QStkMM8k/

Laatst bijgewerkt door BoktVerlaten op 22-04-25 10:09, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-04-25 10:06

Geplaatst: 22-04-25 10:06

Popstra schreef:
Ik lees hier zo veel herkenbaars. Ook ik word vanaf de lagere school gewezen op mijn postuur die te mager is. Ik ben nu 53 en nog steeds zegt men recht in mijn gezicht dat ik eens meer moet vreten. Vraag me dan ook altijd af of ze het omgekeerde ook recht in het gezicht van een dikke dame zullen zeggen

Ik kreeg/krijg die opmerkingen altijd uit mannelijke hoek.

Mja, eerlijk? Ja, mij is ook wel eens gevraagd of ik dat gebakje wel moest eten. En ik ben stevig, niet dik/obees. Ook heb ik, toen ik door medicatie een opgeblazen buik had, de opmerking gehad dat ik dikker ben geworden. Ja, no oliebol Sherlock, bedankt dat je me er nog even op wijst.

En het is poedersuiker. Net als dat ik me voor kan stellen dat het voor jou poedersuiker voelt wanneer mensen zeggen eet eens wat meer. Het is gewoon voor niemand leuk nare opmerkingen te krijgen op je uiterlijk. Die nare opmerkingen zijn echter niet enkel voorbehouden aan slanke vrouwen.

**Geplaatst**: 22-04-25 10:07

Geplaatst: 22-04-25 10:07

Elisa2 schreef:
Het anorexia is gewoon kwetsend, dat is een ernstige psychische ziekte. Maar die term wordt ook rond geslingerd alsof het niets is.

En inderdaad plank, skelet, bottenzak, zijn ook niet bepaald complimenteus.

Dit herken ik ook wel. Kon vroeger domweg geen vet vasthouden (medicatie heeft daar verandering in gebracht, nogal de andere kant op) en ook de nodige opmerkingen gehad. Toen ook wel eens wildvreemden gehad die op de straat naar me toe kwamen om te vragen of ik anorexia had. Vooral toen ik nog tiener/puber was. En die mensen waren zelf geen tieners ofzo, maar vrouwen van 30+. Waar haal je het vandaan...

Maar eigenlijk ervaarde ik het vooral de andere kant op. Dat je niks mocht klagen (over jezelf) want jouw leven moet wel geweldig zijn omdat je dun bent ofzo. Omdat ik geen vet kon vasthouden had ik geen natuurlijke isolatie en onderkoelde ik snel, met warme kleding zweette ik me weer kapot omdat al die warmte daarin bleef hangen en dan warmde ik weer snel op. Ik moest dus onderkoeld raken of doordrenkt in zweet op school/werk aankomen in de winter. Maar oh wee als ik daar iets van zei. Ik mocht niet klagen, want ik had toch zo'n mooi dun lichaam. Mensen met overgewicht die hadden het pas zwaar (dat was wat ik te horen kreeg, niet mijn input). Toen ik aan de prikpil ging kreeg ik opeens heel wat heupen en borst, maar de rest bleef vetloos. Daardoor zat er letterlijk meerdere maten tussen die lichaamsdelen en de rest. Het onderkoel probleem bleef. Maar daardoor paste kleding van het rek dus ook voor geen meter meer. Of het pastte niet over heup/borst, of was veel te groot op de rest. Ook hier mocht ik niet eens denken aan klagen erover, want mensen met overgewicht die hadden het pas moeilijk met kleding vinden en ik had een mooi figuur (voor context, er was toen wel kleding voor mensen met overgewicht en obesitas, maar vaak vormloze dingen. Wat kleding op mij ook werd door de pasvorm. Mijn zus had toen obesitas en kleding vinden was aardig gelijk kwa moeite). Het voelde zó kindjes in Afrika.

Paar jaar geleden medicatie gekregen voor iets anders waar ik snel van aankom. Overgewicht gekregen maar dat vond men prima. Men vond het vooral nergens voor nodig dat ik wou afvallen, werd vooral neergekeken op dat ik dat deed. Ook door mensen die zelf wel op gewicht waren of zelfs slank. Dat vond ik eigenlijk best giftig, gezien ik gewoon overgewicht had en weer naar een gezond gewicht wou en er werd gedaan alsof dat fout en raar was. Eenmaal weer op gezond gewicht (maar niet slank, zal ik ook nooit meer worden vrees ik) en ik hoor ik zelden nog iemand. Enkel nog mijn schoonfamilie maar die zijn daar beetje stereotiep in als Aziatische schoonfamilie.

Laatst bijgewerkt door Cambionn op 22-04-25 10:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-04-25 10:10

Geplaatst: 22-04-25 10:10

DuoPenotti schreef:
Maar wat ik hier ook las en op sm dus ook.
Nou die dikkerds die zijn ongezond, op sm komt er nog achteraan die moeten maar meer zorg premie betalen. Trekken het graag nog in 1 lijn met een roker.
Dat zal niemand over een slank persoon zeggen.
Terwijl bij beide de struggle om gewicht te behouden of juist af te vallen net zo groot kan zijn.

Want meteen anorexia benoemen is niet iemand ongezond noemen? Of bij klachten roepen dat ze eerst maar normaal moeten eten? Of moeten stoppen met die vinger in keel stoppen als je problemen met gebit hebt. Of dat bepaalde hulp uit de zorg niet voor jou is en dat daarom de zorg zo duur wordt omdat er mensen die er niet horen naartoe gaan...

Jij ziet het niet, betekent niet dat het niet gebeurd.

**Geplaatst**: 22-04-25 10:10

Geplaatst: 22-04-25 10:10

Los van de OP die vol staat met bodyshaming

Ik herken wel wat ts bedoelt, ik heb een vriendin die altijd heel dun is geweest en heb me er altijd over verbaast wat mensen tegen haar zeiden over haar figuur.. Van anorexia tot eet toch eens wat meer.. Ik ben zelf altijd te dik geweest en tegen mij heeft echt nooit iemand gezegd dat ik minder moest eten oid

**Geplaatst**: 22-04-25 10:21

Re: Body shaming

Geplaatst: 22-04-25 10:21

Misschien bedoelde Popstra meer te zeggen hoe raar "we" eigenlijk naar uiterlijk kijken, en dat "we" altijd wel iets op te werken hebben?

Ik vind social media altijd al gevaarlijk, als je onzeker wil worden over hoe je eruit ziet, moet je meer tijd doorbrengen op social media. Sinds ik minder op social media zit, voel ik me echt gelukkiger. En zelfverzekerder.

Overigens vind ik mensen die er gezond uit zien, mooi. Gezond eruit zien heeft ook te maken met je eigen uitstraling. Ik ken hele mooie vollere mensen, die echt stralen en waarvan je gewoon ziet WHAM hier ben ik! En zo ken ik ook slanke meiden die gewoon heel erg lekker gaan in het leven en zich goed voelen. Daar word ik wel vrolijk van.

Zo heeft mijn moeder echt wel overgewicht, maar zij is hartstikke gelukkig, zit lekker in haar vel. Maakt haar eigen kleren en ziet er altijd verzorgd uit, ruikt lekker etc. Neemt niet weg dat ik wel eens denk: iets afvallen zou gezonder zijn voor je (heb graag nog veeeeel jaren met haar) maar goed dat is dan haar eigen ding.

En aan de andere kant heb ik een vriendin met praaaachtige rondingen, maar die is doodongelukkig met hoe ze eruit ziet. Daar klaagt ze veel over, maar doet ze niks aan. Dan denk ik wel van tja meid, accepteer het en werk aan je zelfbeeld, of ga wat aan je gewicht doen als je het echt niet mooi vindt. Maar nodig is het niet.

Lang verhaal lekker kort: het blijft een gevoelig punt. Maar bodyshaming vind ik uit den boze. Je weet nooit waar iemand mee worstelt, ook al ziet diegene er (in jouw ogen) nog zo goed uit.