Bokt.nl

Wendy_Komen schreef:

Grootste nadeel van dit middel lijkt mij dat je het eigenlijk voor goed blijvend resultaat je leven lang moet gebruiken. Zodra je stopt met het middel is de kans op gewichtstoename erg groot. Is wat ik van mijn chirurg in ieder geval begreep. (Heb zelf een mini Gastric Bypass, nu 4 maanden, en van BMI 47,6 naar nu 34,1). Dus als ik van te voren de keuze had gehad, denk ik toch dat ik alsnog voor de operatie was gegaan.

tita schreef:

Waarom wordt hun probleem mijn probleem eigenlijk
De zorg is vreselijk duur in Nederland …..en zo met deze opties en een te dikke bevolking wordt het niet goedkoper

Britt_xxx schreef:

Je denkt daar echt wat te simpel over. Vrijwel alle mensen met obesitas hebben een eet verslaving. Dit is te vergelijken met een verslaving aan alcohol of roken. Je hebt alleen geen specifieke stof waar je verslaafd aan bent, maar je hersenen zijn wel zo geprogrammeerd dat ze afhankelijk geworden zijn van de “kick” die ze krijgen van eten. Een echte verslaving. Natuurlijk kun je hier zelf uitkomen, maar dat vergt zoveel wilskracht, voor de meeste mensen niet haalbaar. (En daarbij dus ook een gigantisch opgerekte maag, met een vrijwel afwezig “ik zit vol” gevoel, dus de natuurlijke rem is ook verminderd)

Britt_xxx schreef:

Mijn post was inderdaad niet correct, veel te simplistisch verwoord en misplaats, mijn excuses daarvoor.

996981 schreef:

Britt_xxx schreef:

Mijn post was inderdaad niet correct, veel te simplistisch verwoord en misplaats, mijn excuses daarvoor.

Netjes van je!

ivy_power89 schreef:

@zertab

We hopen dat door het slanker worden mijn conditie verbeterd, waardoor mijn astma onder controle komt (ik niet meer maandelijks aan de prednison hoef, geen zware pijnstillers meer hoef)
Dat mijn slaapapneu afneemt, ik daardoor energie overhoud op een dag, daardoor weer fitter wordt en zo de weg naar boven weer kan vinden. Door de oververmoeidheid raakte ik depressief en gebruik ik antidepressiva. Wil ik ook vanaf. Ik kom uit een diabeten familie, de kans dat ik het krijg is meer dan zeer groot, afname gewicht kan het helpen het nog lang niet te krijgen.

Ik heb nog meer medische problemen, waarbij ik niet van medicatie afkom, maar meer als de helft zou op den duur wel kunnen verdwijnen, als ik een handje hulp krijg in mn weg weer naar boven vinden.

Middel mag je trouwens lang gebruiken zolang je maar minimaal 5% per 3 maanden afvalt

Britt_xxx schreef:

Mijn post was inderdaad niet correct, veel te simplistisch verwoord en misplaats, mijn excuses daarvoor.

Sizzle schreef:

Terug on topic:

Het is geen wondermiddel, daarom zal een begeleidende therapie nodig zijn om niet terug te vallen.
Bij adolescenten zijn de volgende cijfers bekend:

Reductie van minimaal 5% BMI:
51 van 113 voor de liraglutide groep
20 van 105 voor de placebo groep
(estimated percentage, 43.3% vs. 18.7%),

Refuctie van minimaal 10% BMI:
33 van 113 Liraglutide
9 van 105 placebo
(estimated percentage, 26.1% vs. 8.1%).

Na staken van de behandeling werd een grotere toename in de BMI-standaarddeviatiescore waargenomen met liraglutide dan met placebo (geschat verschil, 0,15; 95% CI, 0,07 tot 0,23).

Meer deelnemers in de liraglutidegroep dan in de placebogroep hadden gastro-intestinale bijwerkingen (81 van 125 [64,8%] vs. 46 van 126 [36,5%]) en bijwerkingen die leidden tot stopzetting van de proefbehandeling (13 [10,4%] vs. 0). Weinig deelnemers in beide groepen hadden ernstige ongewenste voorvallen (3 [2,4%] vs. 5 [4,0%]).

Conclusies: Bij adolescenten met obesitas leidde het gebruik van liraglutide (3,0 mg) plus leefstijltherapie tot een significant grotere afname van de BMI-standaarddeviatiescore dan placebo plus leefstijltherapie.

(ClinicalTrials.gov number, NCT02918279.)

Ofwel, zo‘n 30% van de mensen zullen teleurgesteld zijn en minder dan 5% BMI afname zien. En dit is al MET aanvullende therapie.

Het falen van een therapie en terugval na therapie zorgt ook weer voor andere problemen.

Is het dan echt zo raar dat ze het nu nog beperken tot mensen die lichamelijk lijden hebben van hun obesitas? Nee toch?

Prrrr schreef:

Is het in Thailand vrij verkrijgbaar?

[***] schreef:

Britt_xxx schreef:

Je denkt daar echt wat te simpel over. Vrijwel alle mensen met obesitas hebben een eet verslaving. Dit is te vergelijken met een verslaving aan alcohol of roken. Je hebt alleen geen specifieke stof waar je verslaafd aan bent, maar je hersenen zijn wel zo geprogrammeerd dat ze afhankelijk geworden zijn van de “kick” die ze krijgen van eten. Een echte verslaving. Natuurlijk kun je hier zelf uitkomen, maar dat vergt zoveel wilskracht, voor de meeste mensen niet haalbaar. (En daarbij dus ook een gigantisch opgerekte maag, met een vrijwel afwezig “ik zit vol” gevoel, dus de natuurlijke rem is ook verminderd)

Wat een onzin. Een groot deel van mijn familie is te dik, niemand met eetverslaving.
Als ik voor mezelf naar oorzaken kijk:
- sterk vervroegde overgang
- lipoedeem
- extreme stress waardoor mijn hormonen overhoop liggen
- door de stress heftige pijnklachten waardoor ik niet altijd kan lopen, laat staan sporten

Ik ken heel wat dikke mensen binnen en buiten mijn familie, maar ik ken er maar 1 met een eetverslaving.

Blacky94 schreef:

[***] schreef:

Wat een onzin. Een groot deel van mijn familie is te dik, niemand met eetverslaving.
Als ik voor mezelf naar oorzaken kijk:
- sterk vervroegde overgang
- lipoedeem
- extreme stress waardoor mijn hormonen overhoop liggen
- door de stress heftige pijnklachten waardoor ik niet altijd kan lopen, laat staan sporten

Ik ken heel wat dikke mensen binnen en buiten mijn familie, maar ik ken er maar 1 met een eetverslaving.

Maar, en nu ga ik vast ook half Bokt over me heen krijgen, wat versta je onder een eetverslaving? Want ik durf te wedden dat het gros van de Nederlanders nog steeds teveel eet terwijl veel mensen dat niet als zodanig (bij hunzelf) zien/erkennen. Even medische condities uitgesloten, gaat het in de basis vooral om calories in versus calories out. En het zou je verbazen hoeveel calorieën sommige "gezonde" producten bevatten en hoe snel je aan de 2000-2500 (adh vrouw/man) calorieën per dag zit.
Maar daar ga je pas echt inzicht in krijgen op het moment dat je alles, tot op de gram af, gaat bijhouden van wat je eet. En ja, dat is inderdaad vrij veel werk, zeker in het begin.

Om het dan maar even persoonlijk te maken, ik ben ook een emo-eter. Door psychische problemen zo'n 10 kilo aangekomen. Gelukkig nooit (morbide-)obees geweest maar wel flink overgewicht. Voelde me ongelukkig in mijn lichaam maar heb er voor gekozen eerst mijn psyche aan te pakken voor ik ging afvallen. Uiteindelijk met CICO ruim 15 kilo afgevallen, het grootste gedeelte daarvan in de 1e corona winter waardoor we in een volledige lockdown zaten en sportscholen etc. dicht waren. Wat dat betreft, men zegt niet voor niks dat afvallen 80% voeding, 20% beweging is.

Nu staan er meerdere voorbeelden in dit topic waar veelal (meerdere) medische problemen meespelen en waarvan ik heel goed begrijp dat dit voor hen een mogelijke oplossing zou zijn om uit die negatieve spiraal te komen. Ik hoop oprecht dat deze mensen daar baad bij hebben. En ik snap daarom ook wel dat dit in eerste instantie maar beschikbaar is voor een kleine groep mensen.
Maar ik ben ook bang dat er een hele groep mensen gaat zijn die dit als een soort "Quick fix" gaat zien terwijl men zichzelf idd, of niet eerlijk in de spiegel durft aan te kijken, of gewoon überhaupt niet op de hoogte is van calorische waarden van voedingsmiddelen die men tot zich neemt.

Nogmaals, ik zeg niet dat dit bij iedereen het geval is. Gedragsverandering is inderdaad het moeilijkste wat er is. Maar ik vind ook dat de overheid, op meerdere vlakken, veel meer in mag zetten op preventie ipv puur en alleen op behandeling. En gezonde voeding/levensstijl is er daar imo 1 van.