Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
nikilover schreef:Wat mij trouwens verbaasd, is dat een groot deel van alle bokkers altijd buitenstaanders proberen duidelijk te maken dat een paard altijd een levend dier blijft, en dat, hoe braaf deze ook moge zijn, altijd onverwacht kunnen reageren.
Tigress schreef:Toevallig op beide vragen een ja als antwoord. En toch blijf ik bij mijn standpunt;
Je hebt een mond gekregen om te vragen. Vind je iets duidelijk vervelend, geef het dan aan. We leven samen in deze wereldvan de eerste twee rondjes langs ons liet niks aan hem merken dat hij het vervelend vond. Hij liep gewoon stug door, wij riepen haar terug, en daarmee was het klaar
als hij even de moeite had genomen om te vragen of wij even wat wilde verplaatsen omdat hij per se in dat gebied rondjes om de heide wilde lopen, dan hadden we dat gedaan. Hadden we dat dan niet uit eigen initiatief kunnen doen? Ja, als er duidelijk was dat hij haar gedrag vervelend vond
maar als iemand het niet aangeeft, weten wij dat niet. Wij kunnen niet ruiken hoe diegene zich voelt
Jester_ schreef:Sonja89 schreef:Een hond los in een aanlijngebied hoort gewoon niet.
Dat gezegd hebbende: joggers in losloopgebieden gedragen zich met enige regelmaat zó debiel (een beter woord is er niet voor): staren naar de honden, armen al optrekken of zelfs maaiende bewegingen maken, ineens sneller gaan rennen óf juist afremmen, roepen met een angstige ondertoon...
En dán wordt zo'n persoon ineens héél interessant voor mijn honden. Ze zullen niet bijten, maar wel mee rennen en blaffen, omdat iemand zo gek doet. Tja... Wie heeft het dan gedaan?
Jij, want jij hebt je hond niet onder appel.
Sonja89 schreef:Jester_ schreef:Jij, want jij hebt je hond niet onder appel.
Als er iemand debiel loopt te roepen en zwaaien tijdens het passeren geven mijn honden een reactie en roep ik ze uiteraard meteen terug. Maar het feit dát ze reageren als iemand van achteren aankomt en die ik dus niet zie aankomen, dat kan ik ze echt niet kwalijk nemen. Het zijn dieren die ook ergens van kunnen schrikken of opkijken, geen robots.
Ikeje schreef:nikilover schreef:Wat mij trouwens verbaasd, is dat een groot deel van alle bokkers altijd buitenstaanders proberen duidelijk te maken dat een paard altijd een levend dier blijft, en dat, hoe braaf deze ook moge zijn, altijd onverwacht kunnen reageren.
Omdat er tussen een paard en een vreemde meestal een draadje, staldeur of begeleider voorkomt dat iemand in de persoonlijke ruimte van het paard komt of visa versa.
Ik gun het iedere hond van harte lekker los te mogen lopen en verwijt het niet de hond maar zijn baasje.
Tegen het baasje kan ik zeggen dat ik het vervelend vind. Tegen een hond niet, dus zal hem toch op een manier duidelijk moeten maken dat ik wil dat hij weggaat.
Als het een gelukkige hond is krijgt hij echt geen trauma van zo'n uiting van mijn ongenoegen, eerder een lesje in sociale vaardigheden als je het mij vraagt.
nikilover schreef:Ik heb het over mensen op buitenrit, een hond in huis heeft een vreemde immers ook geen last van.
Ikeje schreef:nikilover schreef:Ik heb het over mensen op buitenrit, een hond in huis heeft een vreemde immers ook geen last van.
Ik zorg ook op buitenrit gewoon dat mijn paard niet met iemand mee rent of tegen iemand opspringt.
En stel hij maakt een sprong opzij het fietspad op en iemand voelt zich bedreigt in de situatie en maakt een afwerende beweging, dan hoop ik dat ik niet van schrik vergeet me te excuseren.