Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Seltje schreef:Ik probeer al 2 jaar als vrouw een job in de (petro)chemie vast te krijgen, voorlopig nog geen succes. Terwijl al mijn mannelijke medestudenten al 2 jaar werken. Misschien ligt het aan mij, maar ze willen mij nergens als procesoperator of Laborant.
Nu vraag ik me af of ze aan mannen tijdens de sollicitatie ook vragen of ze willen trouwen en hoeveel kinderen ze willen. En of ik thuis zal blijven als er iemand in de familie heel ziek wordt.
Ik vindt dat enorm rare vragen voor een jonge vrouw, alsof ik heel mijn leven al uitgestippeld heb... Voorlopig wil ik geen kinderen, maar of dat zo blijft? geen idee...
Ik had direct een job in de zorg, laat dat nu niet mijn afstudeerrichting en ook niet mijn roeping zijn, maar het is betaald, en ondertussen solliciteer ik verder in de chemie...
troi schreef:Waar ik wel een verschil in merk is in toewijding. Mannen zijn toch vaker rete ambitieus en bereid hun hele leven in dienst te stellen van hun werk (ook wel monomaan genoemd), vrouwen willen vaker naast hun werk ook nog een gezin, vrienden en hobbies.
Sizzle schreef:Shadow, ik bekritiseer de huidige aanpak van omgekeerde discriminatie.
Vind jij die aanpak goed dan?
_San87_ schreef:Ook wanneer er door positieve discriminatie en een quota een vrouw wordt aangenomen terwijl de man een betere kandidaat zou zijn? Dat kan ook niet de bedoeling zijn, dunkt me?
Sizzle schreef:Terecht_San87_ schreef:Ook wanneer er door positieve discriminatie en een quota een vrouw wordt aangenomen terwijl de man een betere kandidaat zou zijn? Dat kan ook niet de bedoeling zijn, dunkt me?
Dat onderandere dus.
Ook belachelijke situatie:
Man met vreselijk goed CV uitgerangeerd ivm leeftijd doordat hij ruim 2 jaar voor zijn terminale vader gezorgt heeft.
Zijn baas (vrouw) zit in een commissie waarin ze vrouwen met achterstand door zorgtaken een beurs toekennen.
Die man mag dus niet in aanmerking komen want dat is een man.
Zo veroorzaak je meer problemen dan je oplost want je bevestigt nu enkel dat het OK is al vrouwen zorg dragen en dat het niet OK is dat mannen dit doen, die zijn daarna op zichzelf aangewezen.
Dat staat mij tegen en krijg ik last van plaatsvervangende schaamte.
Shadow0 schreef:Sizzle schreef:Shadow, ik bekritiseer de huidige aanpak van omgekeerde discriminatie.
Vind jij die aanpak goed dan?
Zoals ik al schreef: je kunt geen patronen doorbreken zonder iets bewust te veranderen. Dus ja, een zekere vorm van bewuste positieve discriminatie is onvermijdelijk om de al aanwezige negatieve discriminatie tegen te gaan.
En elke vorm van dat soort bewuste verandering is in het begin kunstmatig, vreemd, niet helemaal in balans, totdat het kan inslijpen en natuurlijker wordt.
Positieve discriminatie is trouwens ook onvermijdelijk voor het creeren van een gedifferentieerde omgeving - je kunt de verhoudingen immers niet veranderen als je op dezelfde voet doorgaat.
Quota en positieve discriminatie worden overigens altijd heel erg geframed als iets dat oneerlijk is, maar da's laf. De oneerlijkheid zit (aantoonbaar) in de huidige situatie.
_San87_ schreef:Ook wanneer er door positieve discriminatie en quota een vrouw wordt aangenomen terwijl de man een betere kandidaat zou zijn? Dat kan ook niet de bedoeling zijn, dunkt me?
Fenrir schreef:Een andere manier is de kern van het probleem aanpakken en onze kinderen anders opvoeden en de heersende cultuur veranderen. Is een lang proces, en zeker geen gemakkelijke.
Sizzle schreef:Er zit gelukkig ook een enorm grijs gebied tussen zelf je eigen kop offeren en daardoor zelf kansloos worden of volledig passief niets doen
Citaat:Als ik in de echte wereld continue geconfronteerd wordt met initiatieven die gewoon niet doen wat ze zouden moeten doen dan zijn we imo gewoon geld aan het weggooien onder het mom 'we zijn goed bezig zeg'.
Citaat:Voor studenten betekende dit maar 1 ding: het vooroordeel dat vrouwen bitches zijn klopt dus.
Oplossing: die bitches de deur wijzen en normale vrouwen aannemen.
Maar dat gebeurd niet