Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-10-15 02:25

Geplaatst: 26-10-15 02:25

oomens schreef:
Nogmaals dit gaat over donatie bij leven. Wanneer het eigen lichaam geen eigen lichaam meer is omdat de eigenaar niet meer is, dan heeft die voormalige eigenaar er voor mijn idee ook weinig zeggenschap meer over.

Waarom niet, je bepaald toch ook wie je bezit erft na je dood?

Ik vind het overigens ethisch gezien géén goed idee dit soort zeggenschap in de handen van de donor te geven.
"Autonomie van het eigen lichaam"? Jazeker, je hoeft niet te doneren :)*

**Geplaatst**: 26-10-15 04:10

Geplaatst: 26-10-15 04:10

ik vind het niet kunnen..

Immers,

De regelgeving is al zeer strict..

Een roker komt niet zomaar in aanmerking voor een long
Een alcoholist komt niet zomaar in aanmerking voor een lever
etc etc etc

denk je echt als je helemaal onderaan de wachtlijst wordt gezet, je nog enige kans maakt..
als je long al naar een roker gaat die net 5 jaar ervoor is gestopt (mag dat dan wel?) na 40 jaar als kettingroker geleefd te hebben, zeg je dan echt: gooi m dan maar weg, maar weg als hij m maar niet krijgt.. Want daar komt het dan wel op neer.. zo'n persoon staat allereerst door zijn leeftijd (pak m beet op 16e begonnen, + 40 + 5 = 61) ver achter jongere mensen die een long nodig hebben + roker verleden, vast pas gestopt toen ie het benauwd kreeg.

Of wat als je in je late puberjaren net een milde misstap maakt, 32 weken in de bak zit, maar dus een strafblad hebt.. en tot zijn 40e is hij verder brave huisvader die 40+ uur werkt om zijn drie kinderen en zieke vrouw te onderhouden.. Mag hij dan niet je netvlies hebben? puur omdat hij een strafblad heeft, omdat hij ooit een domme fout heeft gemaakt? Dus blind raakt, dus het hele gezin in de bijstand.

en waar mag je de grens leggen..
geen onderdelen naar een moslim?
of als je anti gelovig bent in zijn geheel
geen onderdelen naar iemand die gelooft?

en wat nu als ik vind dat iemand met bruine ogen niets te zoeken hebben in het blauwe ogen, blond haar gebied... Mag ik dan ook iedereen weigeren die bruine ogen heeft?

Of stel dat iemand al gehandicapt is en zal blijven, afhankelijk van een uitkering, maar bijvoorbeeld hete thee over zich heen gekregen heeft (zelf per ongeluk over zich heen getrokken).. Mag ik die dan ook weigeren, want zo'n persoon krijgt al financiële steun, geef het dan maar aan iemand die die financiële steun mogelijk maakt?

Ik heb een bloedhekel aan voetballers, mag ik die ook uitsluiten? Want die gaan ook niet gezond om met hun lijf, topsport is roofbouw, dus doe eigenlijk maar geen enkele topsporter.

En wat is 'gezond leven' zoals iemand al heel terecht afvroeg.

Er wordt gezegd ik zorg goed voor mijn lijf, dus het mag niet naar...
Maar wie zegt dat wat jij goed vind, weer goed genoeg is in de ogen van een ander?
zou je daar zelf slachtoffer van willen worden..

---

je doneert je organen, bloed of wat dan ook aan de stichting. je doneert in feite niet rechtstreeks aan een persoon die het orgaan/bloed/wat dan ook ontvangt..

zou toch wat worden.. wordt ook lastig bij de bloedbank om dat allemaal bij te gaan houden..

En ik zie het al voor mij in het ziekenhuis:
spoed, bloedgroep .. nodig.. ja wacht even, moet eerst even in het systeem opzoeken voor wie dit bloed allemaal gebruikt mag worden hoor, vervolgens een hele discussie aan het bed of het tienermeisje nu wat overgewicht heeft of zwaarlijvig, want als het zwaarlijvig is, dan moet er even een ander zakje bloed gezocht worden, terwijl ze rustig en zoetjes aan het verbloeden is. Immers iedere vorm van doneren zou je dan moeten koppelen aan deze keuze.

**Geplaatst**: 26-10-15 05:46

Geplaatst: 26-10-15 05:46

Mij maakt het niet uit waar mijn organen terecht komen.
Je komt echt niet zomaar op de lijst! Als je dagelijks inkopen doet bij de Gall & Gall kom je niet eens op de lijst bijvoorbeeld.
Als je heel je lichaam naar de **** hebt gespoten met harddrugs kom je ook niet op de lijst.
Ook een moordenaar die schuldig is bevonden en nog in de cel zit heeft ook bijna geen kans op een donor orgaan. Als hij zijn straf heeft uitgezeten overigens wel!
En welke huidskleur die persoon heeft doet er niet toe.

**Geplaatst**: 26-10-15 07:15

Re: Eisen stellen aan donorontvanger

Geplaatst: 26-10-15 07:15

Ik ben al jaren donor en kan mij er niet druk om maken. De eerste periode vond ik het een eng idee maar in inmiddels ben ik er aan gewend. Ik vind het juist wel een mooi idee dat ik gerycycelt kan worden.

**Geplaatst**: 26-10-15 07:43

Geplaatst: 26-10-15 07:43

gelukkig hoeven wij deze beslissingen niet te maken. Maar ik hoop dat na mijn dood mijn organen goed genoeg en geschikt kunnen zijn voor iemand die het echt nodig heeft. Ongeacht wie.

ps) als ik een orgaan nodig zou hebben en er zou een passend orgaan zijn zou ik hier ook blij mee zijn.

**Geplaatst**: 26-10-15 07:50

Geplaatst: 26-10-15 07:50

Ik had hier yoevallig een discussie over met mijn vriend. Mijn eerste daad als 18 jarige was me als donor aanmelden, om maar even te illustreren hoe belangrijk ik dat vind.

MAAR ik zou heel graag wel iets van inspraak hebben. En dan voornamelijk op het punt dat ik mijn organen (ook als ik dood ben) eigenlijk niet af wil staan aan iemand die geen donor is.

Rokers etc daar wordt naar mijn weten als rekening mee gehouden op de wachtlijst.

**Geplaatst**: 26-10-15 08:05

Re: Eisen stellen aan donorontvanger

Geplaatst: 26-10-15 08:05

Ik vind als je er op tegen bent dat bepaalde mensen je organen krijgen, doneer dan niet.
Ik vind dat je niet in je recht staat om te beslissen wie wel en wie niet, we zijn allemaal mensen.

**Geplaatst**: 26-10-15 08:22

Re: Eisen stellen aan donorontvanger

Geplaatst: 26-10-15 08:22

Ik ben geen donor en dat is dus vanwege het niet kunnen 'kiezen'. Eigenlijk is het meer dat ik mijn organen niet aan een niet donor wil afstaan. Profiteren zonder iets terug te geven vind ik niks.
Wanneer het 'Donor voor een Donor' principe wordt gehanteerd ben ik de eerste die mezelf aanmeld. Verder maakt het mij niet uit naar wie mijn organen dan gaan. Wie ben ik om een ander te veroordelen wat goed of fout is? Wieweet leef ik zelf wel onbewust verkeerd

**Geplaatst**: 26-10-15 09:16

Geplaatst: 26-10-15 09:16

LZP -> NM

**Geplaatst**: 26-10-15 10:22

Geplaatst: 26-10-15 10:22

Mensen die geen donor wilden zijn, veranderen zeer vaak van gedachte zodra ze van dichtbij zien hoe donatie leven geeft.
En staat er iemand wel eens stil op welk moment de donatievraag komt wanneer iemand geen geregistreerde donor is? Artsen komen je zeggen dat je geliefde dood is, maar je ziet hem/haar nog ademen, het hart klopt nog, ze zijn nog warm, etc... Dat is voor veel mensen echt niet te vatten en terwijl je daarmee worstelt, stelt men je voorzichtig de vraag of je de organen van die persoon wil afstaan voor donatie. Je kan vanuit medisch standpunt, organen beginnen snel te falen, de familie niet de tijd geven om lang na te denken. Logisch toch dat op zo'n moment heel veel families nee zeggen. Studies tonen aan dat veel mensen daar nadien spijt van hebben.
En dan zouden die mensen voor de rest van hun leven geen kans meer mogen maken op een donororgaan? Komaan zeg, makkelijk zat om een oordeel te vellen over de beslissing van een ander. Loop eens een tijdje mee met transplantcoördinators, dan gaan de ogen misschien open.
Ik heb jaren trouw bloed gegeven en ben daarmee gestopt sinds ik als verpleegkundige op een dienst ben beginnen werken waar bloed gegeven wordt aan mensen die niet meer te redden zijn en dat terwijl er een tekort aan donoren is, daar kan ik me niet mee verzoenen. Mij mogen ze trouwens geen bloed geven als ik niet meer te redden ben. En alhoewel ik zelf donor ben, wil ik geen donor orgaan meer zodra ik een bepaalde leeftijd heb, omdat ik liever heb dat jonge mensen of mensen met kinderen nog wat langer hier mogen rondlopen.

**Geplaatst**: 26-10-15 10:30

Re: Eisen stellen aan donorontvanger

Geplaatst: 26-10-15 10:30

Ik ben het niet eens met de 'eisen' die jij stelt TS, omdat ik dan vind dat er naar elke verhaal afzonderlijk moet worden gekeken. En wie bepaalt dan de grens? Wat is goed en fout? Wat is gezond? wanneer heeft iemand genoeg zijn best gedaan om zijn leven te beteren?

Wel zou ik graag de optie willen krijgen om alleen en enkel doner te zijn voor andere donoren.
Mensen die wel willen ontvangen maar niet willlen geven daar wil ik niet mijn organen aan geven.

**Geplaatst**: 26-10-15 10:34

Geplaatst: 26-10-15 10:34

Elvirave schreef:
Ik ben geen donor en dat is dus vanwege het niet kunnen 'kiezen'. Eigenlijk is het meer dat ik mijn organen niet aan een niet donor wil afstaan. Profiteren zonder iets terug te geven vind ik niks.
Wanneer het 'Donor voor een Donor' principe wordt gehanteerd ben ik de eerste die mezelf aanmeld. Verder maakt het mij niet uit naar wie mijn organen dan gaan. Wie ben ik om een ander te veroordelen wat goed of fout is? Wieweet leef ik zelf wel onbewust verkeerd

Dus als jij over een jaar een donororgaan nodig hebt om te overleven zeg je: nee bedankt?
Dat kan ik me echt niet voorstellen namelijk....

**Geplaatst**: 26-10-15 10:43

Geplaatst: 26-10-15 10:43

Ik kan TS (en anderen) best begrijpen.

Ik wil dat mijn organen gaan naar iemand die minimaal een nuttige HBO opleiding heeft gehad.
Daarnaast een (zeer) goede baan op hoger niveau heeft, succesvol en max 50 jaar oud is.
Dan weet ik dat mijn organen nl nog nut hebben.

Iemand die een laagniveau heeft en al langere tijd werkeloos is, heeft maatschappelijk gezien niets aan een donororgaan.

ps: dit is natuurlijk sarcastisch bedoeld..

**Geplaatst**: 26-10-15 10:45

Geplaatst: 26-10-15 10:45

SandraVerl schreef:
Mensen die geen donor wilden zijn, veranderen zeer vaak van gedachte zodra ze van dichtbij zien hoe donatie leven geeft.
En staat er iemand wel eens stil op welk moment de donatievraag komt wanneer iemand geen geregistreerde donor is? Artsen komen je zeggen dat je geliefde dood is, maar je ziet hem/haar nog ademen, het hart klopt nog, ze zijn nog warm, etc... Dat is voor veel mensen echt niet te vatten en terwijl je daarmee worstelt, stelt men je voorzichtig de vraag of je de organen van die persoon wil afstaan voor donatie. Je kan vanuit medisch standpunt, organen beginnen snel te falen, de familie niet de tijd geven om lang na te denken. Logisch toch dat op zo'n moment heel veel families nee zeggen. Studies tonen aan dat veel mensen daar nadien spijt van hebben.
En dan zouden die mensen voor de rest van hun leven geen kans meer mogen maken op een donororgaan? Komaan zeg, makkelijk zat om een oordeel te vellen over de beslissing van een ander. Loop eens een tijdje mee met transplantcoördinators, dan gaan de ogen misschien open.
Ik heb jaren trouw bloed gegeven en ben daarmee gestopt sinds ik als verpleegkundige op een dienst ben beginnen werken waar bloed gegeven wordt aan mensen die niet meer te redden zijn en dat terwijl er een tekort aan donoren is, daar kan ik me niet mee verzoenen. Mij mogen ze trouwens geen bloed geven als ik niet meer te redden ben. En alhoewel ik zelf donor ben, wil ik geen donor orgaan meer zodra ik een bepaalde leeftijd heb, omdat ik liever heb dat jonge mensen of mensen met kinderen nog wat langer hier mogen rondlopen.

Wauw respect voor deze tekst! Ik zit nog te twijfelen. Ik ben vooral heel bang dat ze er niet alles aan doen om mij te redden omdat ze je organen willen.. ja heel stom klinkt het misschien maar ik vind dat gewoon heel griezelig

**Geplaatst**: 26-10-15 10:48

Geplaatst: 26-10-15 10:48

Elvirave schreef:
Ik ben geen donor en dat is dus vanwege het niet kunnen 'kiezen'. Eigenlijk is het meer dat ik mijn organen niet aan een niet donor wil afstaan. Profiteren zonder iets terug te geven vind ik niks.
Wanneer het 'Donor voor een Donor' principe wordt gehanteerd ben ik de eerste die mezelf aanmeld. Verder maakt het mij niet uit naar wie mijn organen dan gaan. Wie ben ik om een ander te veroordelen wat goed of fout is? Wieweet leef ik zelf wel onbewust verkeerd

maar wat nu als er iemand is die donor is, komt te overlijden omdat jij je organen niet wilde afstaan omdat hij mogelijk geen donor was?

want nu onthoud je iedereen dus van je organen, ongeacht of ze donor zijn of niet..
dat vind ik dan eigenlijk precies een tegenover gestelde werking hebben..
als iedereen zo dacht, dan zouden donoren zelf ook nooit donororganen ontvangen, want dan zouden ze er gewoon niet zijn..

En volgens je eigen principe, wijs je nu dus ook donororganen van de hand en kies je om te sterven als het er op aankomt? Want je houdt zelf aan het principe vast door niet te geven, want je weet niet of iemand donor is. van jezelf weet je nu zeker dat je geen donor bent.. dus weiger je dan ook een kans op leven als je iets nodig hebt in deze situatie? want dat zou natuurlijk dan wel zo eerlijk zijn (gewoon even om de gedachten te prikkelen)

**Geplaatst**: 26-10-15 10:56

Geplaatst: 26-10-15 10:56

BaileyMix schreef:
Frozen schreef:
ik heb ook altijd gezegd dat ze alles van mij mogen gebruiken....ben dan toch al dood
dat idee heb ik eigenlijk ook als je al donor bent...zullen ze wel hun best doen dan? aangezien ze van jou lichaam weer heel veel mensen kunnen redden...

Hmm moeilijk hoor..

Daar heb ik eigenlijk nog niet eens bij stilgestaan. Ik moet zeggen dat ik een vrij blind vertrouwen heb ik artsen en uitga van een goede ethiek bij deze mensen. Maar je hebt natuurlijk wel een punt, mijn dood zou 10 'nieuwe' levens kunnen betekenen...

Hier wilde ik even op reageren.

Vaak weten behandelend artsen niet eens of hun patiënt donor is of niet. Bovendien, zelfs als de patiënt geregistreerd donor is en de artsen daarvan op de hoogte zijn is het de familie die uiteindelijk beslist of de organen ook gebruikt mogen worden. Het overlijden van een donor is dus zeker geen garantie op beschikbare organen. Daarnaast wordt de ontvanger gekozen vanaf een internationale lijst, en het is dus niet zo dat een arts zijn eigen patiënt(en) kan redden met jouw organen. En de organen moeten nog onderzocht worden, het kan ook nog dat ze ongeschikt blijken.

Kortom: er is voor jouw behandeld arts weinig reden om je bewust te laten sterven, omdat hij geen persoonlijk belang bij jouw organen heeft en er geen enkele garantie is dat die organen überhaupt gebruikt mogen worden.

**Geplaatst**: 26-10-15 11:01

Re: Eisen stellen aan donorontvanger

Geplaatst: 26-10-15 11:01

Prima hoor, als iemand die slecht voor zichzelf zorgt mijn organen krijgt. Misschien is het wel een wakeup call, of misschien geniet die persoon wel heel erg van het leven. Misschien is het gewoon een gore klootzak. Kan ook. Ik heb er toch niks meer aan, veel plezier ermee.

**Geplaatst**: 26-10-15 11:03

Geplaatst: 26-10-15 11:03

Dani schreef:
Vaak weten behandelend artsen niet eens of hun patiënt donor is of niet. Bovendien, zelfs als de patiënt geregistreerd donor is en de artsen daarvan op de hoogte zijn is het de familie die uiteindelijk beslist of de organen ook gebruikt mogen worden. Het overlijden van een donor is dus zeker geen garantie op beschikbare organen. Daarnaast wordt de ontvanger gekozen vanaf een internationale lijst, en het is dus niet zo dat een arts zijn eigen patiënt(en) kan redden met jouw organen. En de organen moeten nog onderzocht worden, het kan ook nog dat ze ongeschikt blijken.

Kortom: er is voor jouw behandeld arts weinig reden om je bewust te laten sterven, omdat hij geen persoonlijk belang bij jouw organen heeft en er geen enkele garantie is dat die organen überhaupt gebruikt mogen worden.

En dat vind ik dus ook krom, iemand heeft niet voor niets een donorcodicil. Die mensen hebben er goed over nagedacht en dan gaat een nabestaande die er misschien wel hele andere ideeën over heeft beslissen over hetgeen wat de donor toch al erg duidelijk heeft aangegeven.

**Geplaatst**: 26-10-15 11:07

Geplaatst: 26-10-15 11:07

Liselot schreef:
Dani schreef:
Vaak weten behandelend artsen niet eens of hun patiënt donor is of niet. Bovendien, zelfs als de patiënt geregistreerd donor is en de artsen daarvan op de hoogte zijn is het de familie die uiteindelijk beslist of de organen ook gebruikt mogen worden. Het overlijden van een donor is dus zeker geen garantie op beschikbare organen. Daarnaast wordt de ontvanger gekozen vanaf een internationale lijst, en het is dus niet zo dat een arts zijn eigen patiënt(en) kan redden met jouw organen. En de organen moeten nog onderzocht worden, het kan ook nog dat ze ongeschikt blijken.

Kortom: er is voor jouw behandeld arts weinig reden om je bewust te laten sterven, omdat hij geen persoonlijk belang bij jouw organen heeft en er geen enkele garantie is dat die organen überhaupt gebruikt mogen worden.

En dat vind ik dus ook krom, iemand heeft niet voor niets een donorcodicil. Die mensen hebben er goed over nagedacht en dan gaat een nabestaande die er misschien wel hele andere ideeën over heeft beslissen over hetgeen wat de donor toch al erg duidelijk heeft aangegeven.

Dit klopt niet hoor, wanneer je aangeeft donor te zijn staat dit gewoon in de databse. Je kunt ook aangeven dat je wilt dat je nabestaanden beslissen over je organen en dan wordt er inderdaad naar gevraagd, of als je niks hebt doorgegeven, dan vragen ze het ook.

**Geplaatst**: 26-10-15 11:09

Re: Eisen stellen aan donorontvanger

Geplaatst: 26-10-15 11:09

Bij mijn weten is het nog steeds zo dat de nabestaande uiteindelijk beslist, ook al heeft de persoon in kwestie een donorcodicil. Er moet altijd nog toestemming worden gegeven en formulieren ondertekend

**Geplaatst**: 26-10-15 11:18

Geplaatst: 26-10-15 11:18

elenaMM77 schreef:
En volgens je eigen principe, wijs je nu dus ook donororganen van de hand en kies je om te sterven als het er op aankomt? Want je houdt zelf aan het principe vast door niet te geven, want je weet niet of iemand donor is. van jezelf weet je nu zeker dat je geen donor bent.. dus weiger je dan ook een kans op leven als je iets nodig hebt in deze situatie? want dat zou natuurlijk dan wel zo eerlijk zijn (gewoon even om de gedachten te prikkelen)

Deze vraag krijg je regelmatig als je ervoor kiest geen donor te zijn. Ik ben geen donor en ik hoef geen orgaan van een ander. Ik ben bereid bij leven te geven.

**Geplaatst**: 26-10-15 11:54

Re: Eisen stellen aan donorontvanger

Geplaatst: 26-10-15 11:54

Ik heb vorig jaar een extra opleiding gevolgd, we hebben ook les gehad van een arts die verbonden is aan eurotransplant. In België is iedereen donor, tenzij je geregistreerd staat als niet-donor. Wil je zeker zijn dat je familie geen verzet aan tekent, dan moet je jezelf als donor laten registreren. Deze man is zelf niet officieel als donor geregistreerd, gezien zijn werk moet zijn familie wel weten dat hij donor is.
Iemand is pas potentiële donor als uit een hele reeks testen blijkt dat de persoon onherroepelijke hersenschade heeft, dus hersendood is. De potentiële donor ondergaat best wel een hoop onderzoeken, zodat artsen zeker zijn. Als je contraststof in de bloedbaan spuit en het contrast verspreid zich niet over de hersenen, dan weet men zeker dat de hersenen dood zijn. Geen bloed in de hersenen is geen zuurstof en voeding en hersenen kunnen absoluut niet zonder. Voor iedereen met hersenschade wordt alles op alles gezet om deze mensen te laten overleven. We beschikken over zoveel middelen dat er eigenlijk zeer weinig mensen nog hersendood verklaard worden. Men heeft de voorkeur gehad aan deze groep, omdat bij deze mensen het hart nog een tijdje blijft kloppen (hart heeft de hersenen niet echt nodig om te functioneren) en daardoor de organen in betere conditie zijn. Men neemt ook niet zomaar de organen weg. Terwijl men nog niet weet of iemand donor is, krijgt de persoon alle nodige zorgen.
Doordat meer mensen blijven leven na een schedeltrauma, helaas vaak als (niet onrespectvol bedoeld) plantjes, moet men op een andere manier donoren vinden. Levende donatie of iemand die euthanasie vraagt en donor wil zijn, is daar een voorbeeld van. Maar men probeert nu ook organen te gebruiken van mensen die overlijden na een hartstilstand. Deze mensen worden onder life support naar de operatiezaal gebracht, men laat de familie afscheid nemen en dan zet men de life support af. Overlijdt de patiënt niet binnen een beperkte tijdsspanne, dan wordt deze terug aangeschakeld aan de toestellen en naar intensieve zorgen gebracht waar de pt dan blijft tot deze overlijdt. Deze manier van werken ligt nog heel gevoelig.

**Geplaatst**: 26-10-15 13:08

Re: Eisen stellen aan donorontvanger

Geplaatst: 26-10-15 13:08

Mijn op 43-jarige leeftijd overleden grote liefde was een forse roker. Rookte ook nog eens regelmatig joints, dronk graag wijn en heeft in zijn jeugd met hardrugs geëxperimenteerd.

Hij overleed aan een acute hersenbloeding en AL zijn organen zijn gedoneerd. Klaarblijkelijk waren die nog gezond genoeg.
Ik kan mij niet voorstellen dat de ontvangers die organen niet wilden vanwege zijn levensstijl.
Hij heeft meerdere mensen aan een nieuw leven geholpen en ik vind het meer dan belachelijk om te willen selecteren op levensstijl. Ook mensen met een ongezondere levensstijl doneren namelijk na hun overlijden.

**Geplaatst**: 26-10-15 13:12

Geplaatst: 26-10-15 13:12

Palmera schreef:
Mijn op 43-jarige leeftijd overleden grote liefde was een forse roker. Rookte ook nog eens regelmatig joints, dronk graag wijn en heeft in zijn jeugd met hardrugs geëxperimenteerd.

Hij overleed aan een acute hersenbloeding en AL zijn organen zijn gedoneerd. Klaarblijkelijk waren die nog gezond genoeg.
Ik kan mij niet voorstellen dat de ontvangers die organen niet wilden vanwege zijn levensstijl.
Hij heeft meerdere mensen aan een uI nieuw leven geholpen en ik vind het meer dan belachelijk om te willen selecteren op levensstijl. Ook mensen met een ongezondere levensstijl doneren namelijk na hun overlijden.

Amen..

Het is ook ronduit belachelijk om eisen te stellen aan wie je doneert

**Geplaatst**: 26-10-15 13:13

Geplaatst: 26-10-15 13:13

Selectie is streng genoeg; je komt niet zomaar op de wachtlijst. Maakt mij niets wie mijn organen krijgt: ik heb ze toch niet meer nodig dan.