. Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Emmaa_ schreef:Ik heb het ook wel eens gehad hoor. Kinderen die ineens naast mijn bord stonden en vroegen of ze een frietje mogen. Eigenlijk vind ik dat gewoon ongepast, niet netjes, en ik hoef geen frietjes te delen met een kind dat niet van mij is en die ik ook niet ken. Toch voelde ik me uit een bepaald sociaal patroon toch verplicht om ja te zeggen, want wie gaat nou weer de spelbreker zijn die zo'n kind nee zegt. Ik vind het gewoon de taak van de ouder om dit soort dingen te voorkomen, kom op zeg
Ulfeino schreef:Emmaa_ schreef:Ik heb het ook wel eens gehad hoor. Kinderen die ineens naast mijn bord stonden en vroegen of ze een frietje mogen. Eigenlijk vind ik dat gewoon ongepast, niet netjes, en ik hoef geen frietjes te delen met een kind dat niet van mij is en die ik ook niet ken. Toch voelde ik me uit een bepaald sociaal patroon toch verplicht om ja te zeggen, want wie gaat nou weer de spelbreker zijn die zo'n kind nee zegt. Ik vind het gewoon de taak van de ouder om dit soort dingen te voorkomen, kom op zeg
Ben ik niet helemaal met je eens, er is een spreekwoord dat zegt "it takes a whole town to raise a child" (hope dat ik het goed gespeld heb) en daar ben ik het wel mee eens.
Vroeger werden kinderen altijd aangesproken op hun gedrag door vreemden, tegenwoordig zijn het dan meestal de ouders die op hoge benen verhaal komen halen.
Ik hoop dat als mijn kinderen ergens zijn zonder dat ik in de buurt ben en ze misdragen zich dat een andere volwassene hen daar dan op aanspreekt en het terecht wijst.
Zelf doe ik dat ook, en dan bedoel ik heus niet dat ik ieder kind op ieder klein wissewasje aanspreek, maar wel als het me echt te ver gaat.
Deijs schreef:Ik ook niet, jeetje wat asociaal zeg. Ligt het aan mij of is dit iets van tegenwoordig?
Ik wist als jong kind echt wel hoe ik mij moest gedragen in een omgeving met volwassenen.
Emmaa_ schreef:Ik heb het ook wel eens gehad hoor. Kinderen die ineens naast mijn bord stonden en vroegen of ze een frietje mogen. Eigenlijk vind ik dat gewoon ongepast, niet netjes, en ik hoef geen frietjes te delen met een kind dat niet van mij is en die ik ook niet ken. Toch voelde ik me uit een bepaald sociaal patroon toch verplicht om ja te zeggen, want wie gaat nou weer de spelbreker zijn die zo'n kind nee zegt. Ik vind het gewoon de taak van de ouder om dit soort dingen te voorkomen, kom op zeg
Onbekende kinderen die bij mij zoiets komen vragen krijgen een harde en duidelijke nee te horen van mij. Mijn eten, niet dat van hen. Dan maar rare blikken van omstanders, maar ik vind het eigenlijk te zot voor woorden dat een kind dit zomaar doet.
Goof schreef:Ik ben voor kindvrije horeca. Wat er in een mcdonalds (of soort gelijk smakeloze tent) of een pannenkoekenhuis gebeurt vind ik allemaal prima, die zijn gericht op kinderen en ik kom er sowieso niet, maar in een beetje restaurant vind ik het bloedirritant als ik getetter van een kind hoor. Of een jankbaby. Of ik moet survivallen naar het toilet omdat er kinderwagens in de weg staan. Dat soort dingen.
. Nou gaan wij sowieso laat uit eten, dat scheelt ook al. Na 20.00 zit het een stuk relaxter, althans dat is onze ervaring. We gaan uit eten om toch in een bepaalde vorm van rust en ongedwongenheid te genieten van lekker eten, goede wijn en vaak hebben we dan ook de betere gesprekken. Deijs schreef:Een kind vrij vliegtuig ben ik helemaal VOOR. Ik ging in November naar Gran Canaria (6,5 u vliegen) en er hadden een aantal stellen kinderen mee die me toch een partij liepen te krijsen. In een restaurant kun je er nog wat van zeggen maar in een vliegtuig kun je geen kant op!
Een restaurant hoef voor mij niet perse kind vrij maar in een vliegtuig is het wel hinderlijk hoor!
bellen dat die boze steward haar d'r zin niet gaf, ook al was het ivm met de veiligheid...
om de neuroot zover te krijgen ergens anders te gaan zitten... maar dan wel met haar bagage, ze raakte hélemaal van het padje zonder haar bagage...
Zoolgangster schreef:Deijs schreef:Een kind vrij vliegtuig ben ik helemaal VOOR. Ik ging in November naar Gran Canaria (6,5 u vliegen) en er hadden een aantal stellen kinderen mee die me toch een partij liepen te krijsen. In een restaurant kun je er nog wat van zeggen maar in een vliegtuig kun je geen kant op!
Een restaurant hoef voor mij niet perse kind vrij maar in een vliegtuig is het wel hinderlijk hoor!
Een neurotenvrij vliegtuig, dáár ben ik dan weer voor:
Wel eens 20 minuten oponthoud gehad door één of andere persoon met een stickertje, die willens en wetens voor een nooduitgang was gaan zitten, en vriendelijk gevraagd werd haar bagage weg te zetten vanwege het opstijgen. Mevrouw weigerde en ging haar therapeutbellen dat die boze steward haar d'r zin niet gaf, ook al was het ivm met de veiligheid...
Mijn hemel, ik kan veel hebben, dacht dat ik begiftigd was met een ruime mate van geduld en medeleven, heb vaak met cliënten in de psychiatrie te maken gehad, maar ik werd me toch pissig...![]()
Maar goed, na 20 minuten van engelengeduld lukte het Peter, de meest tactische KLM steward ter wereld,om de neuroot zover te krijgen ergens anders te gaan zitten... maar dan wel met haar bagage, ze raakte hélemaal van het padje zonder haar bagage...
Ondertussen voelde ik de mentaliteit van een Arabische terrorist in me opkomen...
Dat was niet best geweest, want we zouden met die vlucht naar Israël gaan, en daar zijn zulke mensen niet gewenst...![]()
Van kinderen heb ik tijdens die vlucht trouwens geen last gehad.
Ik zie dat er meer mensen zijn die er hetzelfde over denken als ik. Opgevoede kinderen die netjes aan tafel blijven zitten, niet schreeuwen, niet met eten gooien, niet smakken of met hun mond open eten, die vind ik prima. Maar je kan moeilijk de kindjes die komen eten eerst een test laten doen voordat ze mogen plaatsnemen.
Natuurlijk ligt het opvoeden bij de ouders, maar niet iedereen heeft hetzelfde idee bij wat netjes gedrag in een restaurant. Zoolgangster schreef:Deijs schreef:Een kind vrij vliegtuig ben ik helemaal VOOR. Ik ging in November naar Gran Canaria (6,5 u vliegen) en er hadden een aantal stellen kinderen mee die me toch een partij liepen te krijsen. In een restaurant kun je er nog wat van zeggen maar in een vliegtuig kun je geen kant op!
Een restaurant hoef voor mij niet perse kind vrij maar in een vliegtuig is het wel hinderlijk hoor!
Een neurotenvrij vliegtuig, dáár ben ik dan weer voor:
Wel eens 20 minuten oponthoud gehad door één of andere persoon met een stickertje, die willens en wetens voor een nooduitgang was gaan zitten, en vriendelijk gevraagd werd haar bagage weg te zetten vanwege het opstijgen. Mevrouw weigerde en ging haar therapeutbellen dat die boze steward haar d'r zin niet gaf, ook al was het ivm met de veiligheid...
Mijn hemel, ik kan veel hebben, dacht dat ik begiftigd was met een ruime mate van geduld en medeleven, heb vaak met cliënten in de psychiatrie te maken gehad, maar ik werd me toch pissig...![]()
Maar goed, na 20 minuten van engelengeduld lukte het Peter, de meest tactische KLM steward ter wereld,om de neuroot zover te krijgen ergens anders te gaan zitten... maar dan wel met haar bagage, ze raakte hélemaal van het padje zonder haar bagage...
Ondertussen voelde ik de mentaliteit van een Arabische terrorist in me opkomen...
Dat was niet best geweest, want we zouden met die vlucht naar Israël gaan, en daar zijn zulke mensen niet gewenst...![]()
Van kinderen heb ik tijdens die vlucht trouwens geen last gehad.

vrouwke schreef:Ik heb geen kinderen.
Maar wat ik me afvraag: Zijn jullie nooit kind geweest?
Je moet de kinderen er niet voor aankijken maar de ouders.
Het is meestal hun schuld als andere last hebben van hun kinderen.
