Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-05-15 11:06

Geplaatst: 16-05-15 11:06

Destination schreef:
unihorses schreef:
ja ik denk dus dat er zelden iemand te ziek is om te werken, in iedergeval voor langere tijd mits je verlamd bent dan kun je wel bellen natuurlijk maar geen aantekeningen maken... maar verder is er voor iedereen wel een baan te vinden die te doen is denk ik. als je op bokt kan kletsen kun je ook notulen typen of administratie doen.

Meen je dit serieus?
Maakt het trouwens niet uit of diegene volledig verlamd is of alleen de benen? Want als ik jouw redenering volg, kunnen mensen die verlamde benen hebben nog prima werk doen.

Ik zie niet in waarom mensen met verlamde benen geen kantoor werk zouden kunnen doen?

**Geplaatst**: 16-05-15 11:07

Geplaatst: 16-05-15 11:07

Ik heb paarden. Ben 100% afgekeurd. De paarden zijn een belangrijk deel van wat me op de been houden. Mijn man betaald het grootste deel van het huishouden en daardoor kan ik de paarden onderhouden.
Als je niet kan werken mag je ook niks hebben? Omdat ik ziek ben, van werkdruk absences krijg die ernstig genoeg zijn dat ik naar het ziekenhuis moet mag ik niks meer hebben omdat er een paar zijn die zich verongelijkt voelen?!!
Nou kom maar op. Ik ruil wel. Ik wil 50 uur per week gaan werken als ik dan weer gezond kan zijn!
Door de paarden kom ik nog steeds buiten, houd ik ritme, heb ik ontspanning. Ontspanning die zo nodig is voor de rust in mijn hoofd.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:08

Geplaatst: 16-05-15 11:08

Varekaj schreef:
Er zijn er altijd die daar met veel trots over vertellen hoor. Zolang je niks zwart op wit hebt of bewijs van gesjoemel, kan de overheid daar ook niets aan doen. Zolang de bijstand niet kan bewijzen dat iemand in het zwart werkt, kunnen ze ook geen bijstand weigeren als de rest allemaal wel voldoet aan de eisen en regeltjes. Tegelijk zijn er zat mensen die wél nood hebben aan hulp, maar die niet krijgen omdat ze net buiten de regeltjes vallen. Dat vind ik vaak nog schrijnender.

Er zijn meer dan genoeg alleenstaande moeders die liever thuisblijfmama zijn met een uitkering dan te gaan werken. Gewoon omdat ze peperdure opvang moeten betalen als ze aan het werk gaan, en daardoor maandelijks minder overhouden dan thuisblijven en uitkering trekken.

Nou dit dus. Ik hoor het vaak genoeg.

Wat mij betreft kunnen mensen in de bijstand geen paard houden als luxe artikel. Alle andere uitkeringen vind ik een ander verhaal. Ww. werk je zelf voor en naar gelang van wat je gewerkt hebt krijg je ook ww. Wia en Wajong zijn er omdat je ziek/afgekeurd bent. Als je er dan kan rondbreien on een paard goed te onderhouden heb ik er geen moeite mee.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:08

Geplaatst: 16-05-15 11:08

Ayasha schreef:
Ik heb paarden. Ben 100% afgekeurd. De paarden zijn een belangrijk deel van wat me op de been houden. Mijn man betaald het grootste deel van het huishouden en daardoor kan ik de paarden onderhouden.
Als je niet kan werken mag je ook niks hebben? Omdat ik ziek ben, van werkdruk absences krijg die ernstig genoeg zijn dat ik naar het ziekenhuis moet mag ik niks meer hebben omdat er een paar zijn die zich verongelijkt voelen?!!
Nou kom maar op. Ik ruil wel. Ik wil 50 uur per week gaan werken als ik dan weer gezond kan zijn!
Door de paarden kom ik nog steeds buiten, houd ik ritme, heb ik ontspanning. Ontspanning die zo nodig is voor de rust in mijn hoofd.

Precies dit, al ben ik niet zo goed in het verwoorden. $_/-\o_$

**Geplaatst**: 16-05-15 11:10

Geplaatst: 16-05-15 11:10

Ik vind het knap van mensen die naast een uitkering een paard kunnen houden,en ik gun het ze ook van harte. Wat boeit het nou hóe ze het doen? als alleenstaande kan dit best hoor,als gezin word het moeilijker.Maar als je een zeer goedkope stalling hebt en je paard is bijna nooit ziek,dan kan je best een paard houden met een uitkering.
Soms komt het bij mij over als: mensen met een uitkering en een paard hebben,daar klopt vast iets niet.
Laten we blij zijn voor deze mensen,hoe ze de eindjes aan elkaar knopen of toch hun paard te kunnen houden.

Daarbij,er word gezegd dat er best mensen bij zijn die kunnen werken.Er is zowat geen werk! en zeker niet voor mensen die 'ziek' zijn,die hebben weinig kans op een baan.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:17

Geplaatst: 16-05-15 11:17

KoudbloedKim schreef:
Ayasha schreef:
Ik heb paarden. Ben 100% afgekeurd. De paarden zijn een belangrijk deel van wat me op de been houden. Mijn man betaald het grootste deel van het huishouden en daardoor kan ik de paarden onderhouden.
Als je niet kan werken mag je ook niks hebben? Omdat ik ziek ben, van werkdruk absences krijg die ernstig genoeg zijn dat ik naar het ziekenhuis moet mag ik niks meer hebben omdat er een paar zijn die zich verongelijkt voelen?!!
Nou kom maar op. Ik ruil wel. Ik wil 50 uur per week gaan werken als ik dan weer gezond kan zijn!
Door de paarden kom ik nog steeds buiten, houd ik ritme, heb ik ontspanning. Ontspanning die zo nodig is voor de rust in mijn hoofd.
Precies dit, al ben ik niet zo goed in het verwoorden. $_/-\o_$

Begrijp mij niet verkeerd, ik snap jullie heel goed. Wanneer je niet kan werken is de kans best wel groot dat je steeds verder weg zakt, je sociale contacten kunnen minder worden door ziekte en wanneer je dan verder helemaal niets hebt kan leven echt een hel worden.

Maar toch wil ik even reageren op bovenstaande post, deze discussie heeft wat mij betreft niets te maken met verongelijkt voelen. Het gaat hier vooral om het feit dat mensen luxe 'artikelen' kunnen kopen, terwijl mensen die werken (en dus uitkeringen mogelijk maken) daar soms niet eens het geld voor zouden kunnen hebben.

Zoals ik al eerder zei, ik begrijp het volledig dat als je ziek bent en niet kan werken het een groot lichtpunt is wanneer je toch een paard kan onderhouden. Daarbij maakt voor mij echt wel het verschil tussen WAJONG/Afgekeurd en mensen die wel kunnen werken, zoals al eerder word aangehaald in dit topic. Al is de grens tussen die 2 heel vaag voor mij.

Zo ken ik iemand, lichamelijk in orde maar nooit gemotiveerd door haar ouders om iets te gaan doen. Licht verstandelijk gehandicapt, maar ze kan prima mee draaien bij simpel werk. Maar doordat ze niet werkt, zakt ze alleen maar verder weg in haar sociale isolement. Ze neemt geen hulp aan van instanties en haar ouders motiveren haar ook niet om iets te gaan doen. Zij krijgt een WAJONG uitkering. Daar heb ik wel moeite mee. Hoe moet dat toch verder met zo iemand in de toekomst vraag ik mij dan af.

Een andere situatie is een jongen die ook lichamelijk in orde is en licht verstandelijk gehandicapt. Eigenlijk een soort gelijke situatie, het verschil is dat hij vanaf dat hij van school is gegaan en direct aan het werk is gegaan. Elke ochtend staat hij vroeg op om de sporthal schoon te maken en daarna door te gaan om tot 4 uur de post te bezorgen. Hij krijgt aanvullend een WAJONG uitkering, daar heb ik dan weer helemaal geen moeite mee en vind het geweldig dat hij die kansen krijgt.

Laatst bijgewerkt door Mjetterd op 16-05-15 11:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 16-05-15 11:23

Geplaatst: 16-05-15 11:23

Dan zie je enkel het 'leuke' deel. (Relatief want het is niet eens leuk maar ik begrijp wel dat iemand die werkt het zo zou zien).
En wekelijks naar het ziekenhuis gaan? Onderzoeken, medicatie, je elke dag alleen door medicatie enigszins mens voelen. Elke dag pijn, beperkingen, veroordelingen. Elke dag twijfels over je toekomstige levenskwaliteit, niet weten of er over een jaar nog medicatie is die je opgelapt zal houden. Wil je die? Zou je daar voor tekenen?

**Geplaatst**: 16-05-15 11:26

Re: Discussie: Een eigen paard van een uitkering

Geplaatst: 16-05-15 11:26

Inderdaad, 40 kilo per jaar aankomen door een slechte combinatie van medicijnen.
Na 1 dagje weg minstens 4 dagen op bed moeten liggen vanwege de vermoeidheid en pijn.
Elke keer je omgeving moeten teleurstellen, afspraken af moeten zeggen, eerder weg moeten gaan.
Om nog maar niet te spreken over de onbegrip in je omgeving;"Je kon gisteren wel naar je paard, maar vandaag niet op mijn verjaardag komen?!" en het verlies van mensen waarvan je dacht dat het je vrienden waren.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:29

Geplaatst: 16-05-15 11:29

Grof gezegd, als het om een paard, hond of kat zou gaan zou je gerust mogen verwachten dat je de opmerking krijgt "spuitje erin, dit is niet dierwaardig". Je kan immers niet volledig pijnvrij en normaal functioneren, of hoe je het ook wil noemen.

Niet dat ik jou een prik gun hoor Ayasha, daarvoor vind ik je bijdrages veel te waardevol en vaak ook interessant.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:33

Geplaatst: 16-05-15 11:33

Van de andere kant: waarom hechten we zo ontzettend veel aan werk? Heel veel werk is niet zo ontzettend belangrijk, of nuttig, het verplaatst vooral geld zonder iets moois toe te voegen aan de wereld.

Ik zou dus niet de mensen tot werk dwingen, maar juist hopen dat er nog veel en veel meer mensen minder hoeven te werken

Het lijkt mij in elk geval raar als je mensen zo weinig uitkering zou geven dat ze precies niet doodgaan, maar dat ze geen leuk leven mogen hebben. Dat klinkt zo wreed, alsof het doel vooral is om het lijden zo lang mogelijk te rekken. Bij paarden zouden we dat niet doen, proberen wat het absolute minimum is en hoeveel plezier we kunnen wegenemen terwijl we ze nog net in leven kunnen houden. Integendeel: daar proberen we steeds meer een paardwaardig leven te bieden, met juist veel mogelijkheden om hun leven waardevol te houden (buiten zijn, voldoende sociaal contact, voldoende ruwvoer...) Als je puur kijkt naar of het noodzakelijk is, nee. Een paard dat 23 uur in een donkere stal staat met krachtvoer gaat niet per se dood, en is stukken goedkoper. Toch is dat niet meer hoe we ze willen behandelen, en terecht.

Moeten we wel zo met mensen omgaan?

Wat mij betreft verdelen we eea wat beter, werk, geld maar zeker ook vrije tijd en plezier

**Geplaatst**: 16-05-15 11:34

Geplaatst: 16-05-15 11:34

Tsjah, het is een kwestie van keuzes maken denk ik. Als ik in een kartonnen doos onder een brug ga wonen, zou ik van een uitkering prima 5X per jaar op vakantie kunnen. Er zijn genoeg mensen die zelf een boterham minder eten om toch hun paard te kunnen houden, dat mogen ze helemaal zelf weten van mij

En als het op een voor het paard verantwoorde manier kan, waarom niet?
Het is echt een minderheid hoor, de mensen die wel kunnen werken maar dat uit gemakzucht weigeren te doen. Het overgrote merendeel zou veel liever wel gewoon een baan willen als ze die keuze hadden.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:34

Geplaatst: 16-05-15 11:34

Een paard is een luxe. Vroeger deed alleen de elite aan paardrijden. De rest van de bevolking had misschien wel een paard staan maar dan als werktuig. De elite kon het betalen en de rest van het volk simpelweg niet. Op dit moment zie je dat mensen met nauwelijks geld, laag inkomen of uitkering, met alle geweld een eigen paard moeten hebben. De aanschaf kost een hoop geld maar laten wij het onderhoud niet vergeten. Stel dat het dier ziek wordt en je slechts 700-800 euro in de maand hebt. Kan je het dan wel betalen om hem te opereren of te behandelen voor honderden euro's?

Zou het dan niet een stuk logischer zijn om een verzorgpaard of manegepaard te gaan rijden? Op dit moment moeten wij iedereen maar het geluk gunnen dat ze een paard kunnen aanschaffen en onderhouden. Hier in mijn omgeving zie ik teveel mensen die van alles kunnen, honden katten konijnen etc kunnen verzorgen en betalen en toch een uitkering genieten. Het geld zal ergens vandaan moeten komen en dat beseffen sommige mensen niet.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:36

Geplaatst: 16-05-15 11:36

Mjetterd schreef:
Zo ken ik iemand, lichamelijk in orde maar nooit gemotiveerd door haar ouders om iets te gaan doen. Licht verstandelijk gehandicapt, maar ze kan prima mee draaien bij simpel werk.

't Is misschien wel goed om te bedenken dat heel veel van dit soort werk wel wordt wegbezuinigd. Er zitten altijd meerdere kanten aan, maar we maken de plekken waar mensen simpel werk kunnen doen ook steeds minder. Dat is van de kant van de maatschappij ook niet heel erg terecht.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:38

Geplaatst: 16-05-15 11:38

Denk je serieus Varekaj, dat ik daar nooit aan gedacht heb?
En nee ik ben niet depressief. Men zou mij zelfs als vrolijk omschrijven denk ik. Maar ik vraag me wekelijks af of dit, deze kwaliteit v leven, nu is waar ik vier jaar geleden afainst all odds voor in leven ben gehouden. Maar ik heb een fantastische man en lieve ouders die willen helpen als ik (en dat gebeurt wel eens) niet in staat ben om mijn geweldige dieren te gaan verzorgen omdat ze weten dat die dieren me gezond in het hoofd (uhm, geest, in het hoofd .. That ship has sailed.

) houden.

En dan gaat men hier zeuren dat iemand die werkt die 'luxe' niet kan veroorloven?!!!! Je bent verdomme gezond genoeg om te werken!! Das meer luxe dan 50 paarden hebben! Vergeef me mijn onredelijkheid, ik begrijp dat hard werken en nog amper rond komen zwaar is. Maar dat is ziek zijn ook. En die zogenaamde 'luxe' van paarden hebben valt in het niets tov een betrouwbaar lijf hebben.. Als ik morgen de keuze krijg; mijn situatie of paarden weg en gezond, met pijn in het hart maar dan gaan ze weg.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:39

Geplaatst: 16-05-15 11:39

Lastige.
Als ik een uitkering zou hebben toen ik mijn pony kocht: dan had ik het niet gedaan.
Ik kocht hem toen ik een goed betaalde baan had.

Door omstandigheden in de ziektewet beland, maar ik wil graag weer gaan werken en ga daar snel mee aan de slag.
Dus geen blijvende situatie.

Ook woon ik samen met mijn vriend, we delen kosten en mijn pony gaat niet meer weg, omdat we alles zo samen wel kunnen betalen..

**Geplaatst**: 16-05-15 11:41

Geplaatst: 16-05-15 11:41

8nnemiek schreef:
Purny, In de randstad wordt dat vast lastig ja, maar zonder werk zou ik er dan nog eerder voor kiezen om gewoon te verhuizen naar een landelijk dorpje. Maar snap best dat niet iedereen dat ziet zitten.
En als mijn paard ziek wordt heb ik sowieso altijd een klein spaarpotje, daar probeer ik ook altijd vanaf te blijven.. en anders willen mijn ouders of vriendlief wel bijspringen. Dat heb ik mijn ouders ook 11 jaar geleden al gevraagd toen ik mijn paard kocht.

Ik ben uit de randstad (waar ik ben opgegroeid) verhuisd naar een landelijk dorpje. Met als gevolg dat ik nu niet in aanmerking kom voor een goedkope huurwoning omdat ik hier nog geen 5 jaar sta ingeschreven. Hierdoor betaal ik (na heel veel geluk te hebben gehad) al 700 euro kale huur voor een klein appartementje. Als ik werkeloos zou raken, zou mijn paard er als eerste uitgaan. 'Gewoon' verhuizen is dus niet echt een optie om lasten te besparen.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:43

Geplaatst: 16-05-15 11:43

Mensen die zwaar ziek zijn krijgen vaak een resem tegemoetkomingen. Daar staren er zich ook een hoop op blind "oh wat krijg jij wel allemaal en ik niet!". Ze vergeten dan wel dat veel van die extra's alsnog gelijk terug doorgesluisd moeten worden naar medicijnen, behandelingen, artsen, opnames, ga zo maar door, en dan moeten ze nog vaak uit eigen zak extra bijbetalen om het rond te krijgen.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:44

Geplaatst: 16-05-15 11:44

Maar verhuizen kost ook geld. En we hebben nou eenmaal geen boompje staan die oneindig geld geeft

**Geplaatst**: 16-05-15 11:45

Geplaatst: 16-05-15 11:45

Anders mag je dat boompje wel even hier komen bijplanten hoor als je er zaad van hebt

**Geplaatst**: 16-05-15 11:46

Geplaatst: 16-05-15 11:46

Varekaj schreef:
Mensen die zwaar ziek zijn krijgen vaak een resem tegemoetkomingen. Daar staren er zich ook een hoop op blind "oh wat krijg jij wel allemaal en ik niet!". Ze vergeten dan wel dat veel van die extra's alsnog gelijk terug doorgesluisd moeten worden naar medicijnen, behandelingen, artsen, opnames, ga zo maar door, en dan moeten ze nog vaak uit eigen zak extra bijbetalen om het rond te krijgen.

En d'r word vaak vergeten dat deze mensen niet zomaar alles kunnen die de gewone werkende mens kan. Ik kan geen huis kopen, geen verre reizen meer maken, niet zomaar even gaan shoppen of gaan stappen. Dan moet ik de ene maand dit laten en de andere maand op droog brood leven bij wijze.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:46

Geplaatst: 16-05-15 11:46

Je hebt geen zicht op wat iemand met een uitkering zich uit de mond spaart voor een eigen paard. En wat iemand anders al aanhaalde, ik denk dat een eigen paard zorgt voor ritme, een doel, mentale gezondheid. Ziek-zijn is geen keuze.

Dat het steekt bij mensen die werken maar geen eigen paard kunnen betalen, dat snap ik. Dat is ook vervelend en jaloersmakend. Maar het leven is nu eenmaal niet eerlijk en het gras is altijd groener aan de overkant.

Wel vind ik het jammer dat een WaJong zo makkelijk misbruikt kan worden. Hier ook een aantal jongens die verdomme elke dag in de kroeg staan, helemaal onder de piercings zitten en 'klagen' dat ze wel willen werken maar nergens worden aangenomen. Dát vind ik zonde. En ik snap ook niet dat ze geen baancoach hebben die hen uitlegt hoe je jezelf representatief opstelt.

**Geplaatst**: 16-05-15 11:47

Geplaatst: 16-05-15 11:47

Varekaj schreef:
Anders mag je dat boompje wel even hier komen bijplanten hoor als je er zaad van hebt

Ik dacht dat jij die zaadjes had?

**Geplaatst**: 16-05-15 11:47

Geplaatst: 16-05-15 11:47

Ik ken iemand die ook een uitkering krijgt, ze kan gewoon een kantoorbaan krijgen en heeft maar een maandje gezocht naar werk. Nu werkt ze op stal en krijgt daar het stalgeld, ze werkt echt niet hard en krijgt daar bakken met geld voor. Ze heeft een hond, een paard en een vogel. Natuurlijk ook een huis, scooter enz. Ze kan dat allemaal betalen met haar uitkering (Ze kan dus gewoon werken.) En alleen haar paard met heel weinig werk, ze mag niet tillen enz. maar doet dat wel op stal... Maar.. als ze te hard moet werken kan ze wegkomen met, oh maar ik kan niet hard werken, want ik ben afgekeurd bla bla bla..

**Geplaatst**: 16-05-15 11:49

Geplaatst: 16-05-15 11:49

lieveli schreef:
Je hebt geen zicht op wat iemand met een uitkering zich uit de mond spaart voor een eigen paard. En wat iemand anders al aanhaalde, ik denk dat een eigen paard zorgt voor ritme, een doel, mentale gezondheid. Ziek-zijn is geen keuze.

Dat het steekt bij mensen die werken maar geen eigen paard kunnen betalen, dat snap ik. Dat is ook vervelend en jaloersmakend. Maar het leven is nu eenmaal niet eerlijk en het gras is altijd groener aan de overkant.

Wel vind ik het jammer dat een WaJong zo makkelijk misbruikt kan worden. Hier ook een aantal jongens die verdomme elke dag in de kroeg staan, helemaal onder de piercings zitten en 'klagen' dat ze wel willen werken maar nergens worden aangenomen. Dát vind ik zonde. En ik snap ook niet dat ze geen baancoach hebben die hen uitlegt hoe je jezelf representatief opstelt.

En daarom is het ook goed dat er nu herkeuringen worden gedaan. Ik ben al volgens de nieuwe wajong gekeurd. Kan makkelijk 40 uur werken volgens de verzekeringsarts. Maar het aanbod voor Wajong'ers is gewoon treurig

**Geplaatst**: 16-05-15 11:52

Re: Discussie: Een eigen paard van een uitkering

Geplaatst: 16-05-15 11:52

Wij worden sowieso regelmatig herkeurd. Ik inmiddels door twee instanties. En zeker de FOD keurt niet zomaar af.