maras schreef:Waarom zou het te ver gaan als het zou lukken? 100 jaar geleden was genezen van de mazelen al te ver, 50 jaar geleden was behandelen van kanker op geen enkele manier mogelijk, 25 jaar geleden ging je dood aan aids maar gelukkig vonden alle wetenschappers en onderzoekers niets te ver om behandelingen en medicijnen uit te vinden. Ik ben het met het merendeel eens dat het apart is maar wat zou het mooi zijn als het mogelijk was !
Tuurlijk, je hebt gelijk. Ik denk dat ik het anders vind als je een biologisch medicijn maakt welke natuurlijke ziekten kunnen genezen en daarmee iemand opnieuw leven kunnen geven. Dit komt op mij over als dat het natuurlijke lichaam, aangetast door een ziekte niet meer te redden is, afgeschreven wordt maar je deze wel kunt vervangen door een ander lichaam. Ik vind daar weinig natuurlijks aan en dat drijft een beetje tegen mijn eigen principes (neemt niet weg dat ik de man in kwestie enorm dapper vind en ook het hele experiment enorm interessant vind, ik heb er gewoon een bepaald gevoel bij, niet uit te leggen).
Daarnaast vind ik de proef die ze nu willen doen gewoon nog erg mensonwaardig, bruut zelfs. Zolang geen chirurg of wetenschapper een dwarslaesie kan herstellen zal ook deze man nooit zijn "nieuwe lijf" gaan gebruiken, maar dient deze alleen als nieuwe, gezondere motor om te blijven ademen (mits het hoofd niet wordt afgestoten etc. etc). Ik verwacht eigenlijk ook dat de psychologische klap groter zal zijn dan deze meneer denkt.
En ik vraag me dan af, als dit niet over een menselijk lichaam zou gaan maar over een hoofdtransplantatie op een machine, zeg maar een cyborg (ook niet totaal onbedenkelijk, toch?), ben je dan nog steeds zo enthousiast?