Bokt.nl

DezeNaam schreef:

Unihorses, zou je de posts die ik erna geplaatst heb misschien ook even kunnen lezen?
Ik weet dat het overkwam alsof ik het niet erg vond voor die chauffeur, maar dat is het wel en ik ben me daarvan bewust. Ik had het over het feit dat jij geen respect hebt voor Leelah. Mensen die zelfmoord plegen denken er niet bij na dat ze andere mensen daar ook veel pijn mee kunnen doen, zij denken dat de wereld beter af is zonder hun, en dat zij beter af zijn zonder de wereld.

Wel, ik ben heel blij voor je dat je geen zelfmoordneigingen hebt, dat wens ik niemand toe.
Of 'niets' slechter is is jouw persoonlijke mening. Voor Leelah was niets blijkbaar wel beter, ook een mening die geaccepteerd moet worden. En dat het ooit wel beter wordt...Dat is makkelijk praten, maar zo ziet niet iedereen dat.

unihorses schreef:

DezeNaam schreef:

Unihorses, zou je de posts die ik erna geplaatst heb misschien ook even kunnen lezen?
Ik weet dat het overkwam alsof ik het niet erg vond voor die chauffeur, maar dat is het wel en ik ben me daarvan bewust. Ik had het over het feit dat jij geen respect hebt voor Leelah. Mensen die zelfmoord plegen denken er niet bij na dat ze andere mensen daar ook veel pijn mee kunnen doen, zij denken dat de wereld beter af is zonder hun, en dat zij beter af zijn zonder de wereld.

Wel, ik ben heel blij voor je dat je geen zelfmoordneigingen hebt, dat wens ik niemand toe.
Of 'niets' slechter is is jouw persoonlijke mening. Voor Leelah was niets blijkbaar wel beter, ook een mening die geaccepteerd moet worden. En dat het ooit wel beter wordt...Dat is makkelijk praten, maar zo ziet niet iedereen dat.

en hoe weet jij nou dan weer dat mensen die zelfmoord plegen niet nadenken bij wat ze achterlaten voor zooi? overduidelijk heb jij geen zelfmoord gepleegd aangezien je nog typt...

Danique schreef:

Ik vraag me af of er op bokt mensen zijn die zich kunnen vinden in de ouders (dus liegen op facebook, niet toegeven, de jongensnaam op de grafsteen zetten etc.) en die mij een PB'tje willen sturen waarin ze uitleggen waarom ze zich daar in kunnen vinden.

Ik ben niet uit op ruzie, ik ben oprecht geinteresseerd omdat ik het me echt niet voor kan stellen.

chelle_dora schreef:

Danique schreef:

Ik vraag me af of er op bokt mensen zijn die zich kunnen vinden in de ouders (dus liegen op facebook, niet toegeven, de jongensnaam op de grafsteen zetten etc.) en die mij een PB'tje willen sturen waarin ze uitleggen waarom ze zich daar in kunnen vinden.

Ik ben niet uit op ruzie, ik ben oprecht geinteresseerd omdat ik het me echt niet voor kan stellen.

Ik kan me op zich niet zo zeer in de ouders vinden van Leelah/Josh maar ik kan me wél voorstellen waarom ze niet willen 'toegeven' aan het feit dat Josh zich Leelah voelde ipv Josh.
Wij zijn hier vrij 'open' en de extreme "Bijbelcultuur" zoals ze het daar dus overduidelijk hebben, kunnen wij ons hier niet altijd even goed voorstellen.

Noem me maar raar, maar ik geloof oprecht dat de ouders het beste met hun kind voor hebben gehad, en net zo rouwen als ieder ander; hoe je het ook went of keert; zij zijn hun kind verloren en dat is vreselijk pijnlijk als de hele wereld je vervolgens onder een vergrootglas legt. Of ik het goedkeur dat de ouders hebben geroepen 'het is een fase en God knapt je wel op'? Absoluut niet; ik zou het niet zo kunnen zien als ik later een kind heb, maar ik kan me de situatie daar ook absoluut niet voorstellen; ik geloof zelf immers niet zo hevig als zij geloven.

"Doe maar pillen" is inderdaad 'lekker makkelijk' gedacht, maar ook voor de uitspraak van betreffende bokker geldt weer; we leven in zo'n andere 'cultuur' als daar; als 'pillen' daar een oplossing hadden kunnen vormen, dan hadden ze dit écht wel voor handen gehad; maar hoogstwaarschijnlijk zou dat ook een schande zijn geweest; áls het kind überhaupt de pillen al mee had gekregen natuurlijk. Wij kunnen ons dat eigenlijk haast niet voorstellen; want in onze gemeenschap is eigenlijk alles wel mogelijk; voel jij je mannelijk terwijl je als vrouw geboren bent? Geen punt. Hier zijn we veel opener erin en kunnen we hier veel 'makkelijker' mee omgaan.

Ook de kwestie van de grafsteen; welke naam moet erop en zijn de ouders 'asociaal' als zij ervoor kiezen om Josh op de steen te laten graveren in plaats van Leelah? Ik vind van niet. Voor hun is Leelah niet overleden, maar Josh. Nog los van het feit of zij hun kop in het zand hebben gestoken en 'van die bekrompen ouders zijn', ik denk dat dit de manier is voor de ouders om afscheid te nemen van hún kind. Want hoe je het ook went of keert, of het nou hun 'eigen stomme rottige rotschuld is' of niet; zij zijn wel hun kind verloren en wensen daar op hun eigen manier afscheid van te nemen.

In dit verhaal zijn namelijk alleen maar verliezers; ouders verliezen hun kind, kind verliest zichzelf, vrachtwagenchauffeur verliest een goede nachtrust en is een behóórlijk trauma rijker.

Het nadeel van internet is echter dat iedereen meent erover te kúnnen oordelen op de meest nare manieren ooit ( "En nog liegen ook, want Josh was Leelah en Leelah ging zelfmoord plegen en dat is hún schuld") vind ik toch net zo kwalijk als roepen dat Josh/Leelah egoïstisch was door zelfmoord te plegen. De ouders van Josh voelen zich nog stééds de ouders van Josh, niet de ouders van Leelah. Dat klinkt heel hard, maar dat is hún goed recht. Als zij in hun overlijdingsbericht willen schrijven dat hún Josh, hún zóón, overleden is, dan is dat hun goed recht want het is hún kind.

Wat ik al zei, in dit verhaal zijn alleen maar verliezers. De ouders zullen heel veel pijn hebben nu ze weten dat ze verder moeten zonder hun kind, maar nog meer pijn door alle walgelijke dingen er over de hele wereld worden gezegd door mensen die hoogst waarschijnlijk geen weet hebben van hun geloofsovertuiging en hun cultuur. Het is een hele verdrietige gebeurtenis, maar zullen we alsjeblieft niet op een stel ouders in gaan hakken die het hoogst waarschijnlijk al behoorlijk zwaar gaan krijgen.

Net als dat er nu wordt geroepen 'ik hoop dat jij je nooit zo ellendig voelt' hoop ik van harte dat níemand zich ooit zo ellendig hoeft te voelen dat hij/zij het idee heeft dat hij of zij de overtuiging of de voorkeur van hun kind niet kan of mag accepteren omdat dit niet zou mogen of kunnen vanuit de geloofsovertuiging of vanwege de samenleving waar zij in wonen.

Nogmaals; ik keur de keuzes van de ouders absoluut niet van stap tot stap goed, en ik vind het oprecht echt vreselijk wat er is gebeurd en dat iemand zich zó opgesloten en kapot voelt in eigen lichaam, zou eigenlijk niet mogen en niet kunnen. Ik hoop dat Leelah/Josh héél veel rust heeft, waar de reis dan ook naartoe gaat, en dat deze rust ook overgebracht kan worden op de familie, vrienden en complete gemeenschap.

chelle_dora schreef:

Danique; Geen dank Ik kon wel PB'en maar aan de andere kant is dit een open topic en ik denk dat het gewoon vreselijk moeilijk te bevatten is hoe het is in zo'n ander "iets".

Ik kan het me ook aan de ene kant niet voorstellen dat er wordt geroepen dat zoiets een 'fase' is, aan de andere kant; what do we know? Hier werd ook inderdaad altijd geroepen; liever een leuke griet dan een lompe engnek ' dus alleen dat duidt al aan dat er gewoon een gigantisch "acceptatieverschil" is. Ik denk dat dat het enige juiste woord is, als het al een woord is natuurlijk.

Er zijn gewoon zó veel kleine stromingen binnen alle tig religies, en de wereld is gewoon zó groot om je daar ook maar een redelijke voorstelling van te kunnen maken. Want ondanks alles wat we tegenwoordig kunnen vinden op internet en álles wat we kunnen doen en schrijven, dat het op internet staat of dat wij het hier niet anders kennen dan zo gemakkelijk en gemoedelijk als het hier is, wil niet zeggen dat het overal zo is, hoe goed iedereen ook op de hoogte denkt te zijn.

Misschien komt het begrip en besef later nog, maar ik denk op dit moment dat het enige wat daar in de samenleving speelt is dat zij een talentvolle, levenslustige jongen en zoon zijn kwijtgeraakt. Het een sluit het ander niet uit natuurlijk, misschien dat er later nog Leelah zal worden bijgeschreven maar op dit moment zijn twee ouders hun zoon kwijt. Dat Josh zich meer vrouw dan man voelde kan bij hun nog niet doordringen. Misschien komt dat volgende week, volgend jaar, misschien helemaal nooit; maar dat is hún goed recht om te rouwen en te herdenken op hun manier.

Ik zeg niet dat het zo is zoals ik het zeg hoor, misschien weten ze verdomd goed hoe het in elkaar steekt maar zoals andere bokkers overigens ook al hebben vermeld; houd er ook alsjeblieft rekening mee dat we hier een héle fijne zorgverzekeraar hebben die dergelijke dingen mogelijk maken, en daar mag je overal zelf voor opdraaien.. Dan kan ik me ten eerste echt heel goed voorstellen dat je hoopt dat het alsje-alsjeblieft een fase is, wat voor de personen die hierbij betrokken zijn gewoon vreselijk kút en ongemakkelijk is, maar wat het dus tegelijkertijd ook vreselijk moeilijk maakt, want wat als je dus diep in je hart echt weet dat het geen fase is en er is géén mogelijkheid om een vrouw te worden met een vrouwenlichaam. Nog los van de samenleving en het geloof wat daar misschien compleet anders aangehangen wordt, is het ook nog eens gewoon een gigantische onderneming, want waar haal je op zo'n moment dan het geld en de moed vandaan om op eigen houtje als 16 jarige 'even' een x aantal behandelingen te ondergaan om jezelf vrouw te voelen?

Ik snap de daad van wanhoop, maar ik snap ook het verdriet van de ouders.

DezeNaam schreef:

Maar één kans gehad? Ze hebben verdomme vanaf haar 14 levensjaar de tijd gehad om erover te praten. Maar in plaats daarvan werd ze naar christelijk therapeuten gestuurd om haar zogezegd terug bij haar verstand te brengen en werd alles van der afgenomen. Goh, wat raar ook dan dat je kind er niet meer over durft te praten...