Bokt.nl

Cassidy schreef:

Ik was ook zo iemand die als antwoord op de vraag hoe het ging, riep dat alles goed gaat. Maar ik kwam er achter dat ik daarmee mezelf maar wat aan het voorliegen was. Vervolgens ben ik heel eerlijk mijn verhaal gaan doen. Om er achter te komen dat het de mensen die je de vraag stellen, je echte verhaal helemaal niet willen horen...

Heimdallr schreef:

vuurneon schreef:

Dat is ook vaak meer een beleefdheidsvraag dan oprechte interesse
'Hey alles goed! Ja met jou? Ja! Nou fijn je weer even gezien te hebben, doei!"

Nou dat is het niet. Als mijn moeder vraagt hoe het met mij gaat maar weet dat ik ergens mee zit, zeg ik ook gewoon dat het goed gaat. Zelfde geldt als vriendinnen zoiets vragen. Dus niets beleefdheidsvraag.

[***] schreef:

Als mensen geen hulp, aandacht etc. willen is dat hun goed recht.
Kom dat niet vaak tegen bij mijn eigen ervaringen trouwens, maar ben dan ook echt de praatpaal van menig mens hier

Het ligt ook wel aan waar je het vraagt, bijv. de supermarkt is niet een goede plek om je hele levensverhaal neer te leggen. (veel mensen, geen privé, noem maar op)

DynamiteS schreef:

Ja ik ook Maar vind het ook totaal niet erg, vind het juist fijn als mensen hun hart kunnen luchten bij mij, ik luister Al-tijd, hoe goed of slecht ik mezelf ook voel. Mensen kunnen ook altijd alles bij me kwijt en probeer ze altijd te helpen, dat kan ik wel niet altijd (ben ook maar jong), maar je hart luchten wil ook wel eens een beetje helpen..

Shadow0 schreef:

Cassidy, niet altijd. Maar mijn eigen ervaring is toch wel anders, ik heb eigenlijk best veel positieve reacties gekregen, en het was een aantal keer makkelijker om oprecht contact te maken.

En daarnaast: je mag ook gewoon aangeven dat het niet goed gaat maar dat je er verder niet over wilt vertellen. Dan hoef je niet te faken, maar ook niet tegen je zin uitgehoord te worden.

Cassidy schreef:

Shadow0 schreef:

Cassidy, niet altijd. Maar mijn eigen ervaring is toch wel anders, ik heb eigenlijk best veel positieve reacties gekregen, en het was een aantal keer makkelijker om oprecht contact te maken.

En daarnaast: je mag ook gewoon aangeven dat het niet goed gaat maar dat je er verder niet over wilt vertellen. Dan hoef je niet te faken, maar ook niet tegen je zin uitgehoord te worden.

Over dingen praten helpt. Dus als de vraag komt, wil ik er gerust over vertellen. Mensen willen alleen niet altijd luisteren. Afgezien van het feit dat het moment zich er niet altijd voor leent.

Cassidy schreef:

Ik denk dat mensen het eerder een plekje kunnen geven als je een natuurlijke dood gestorven bent, dan dat je er zelf uit bent gestapt. De vraag naar het waarom, en de vraag of je het had kunnen voorkomen als je "vul maar in" gedaan had zal bij een zelfmoord altijd blijven.

bigone schreef:

Tja in het stenen tijdperk (voor er internet bestond)schreeuwden we allemaal wel eens Was ik maar dood of ik kap ermee of Ik kan net zo goed dood zijn. Toen luisterde alleen je beste vriendin of je paard of je moeder (die vervolgens zei dart je de aardappelen even moest schillen) En werd er weer overgegaan tot de orde van de dag.
Tegenwoordig flikkert iedereen alles op het net en weet de hele wereld het, das het verschil.

belle_boef schreef:

Ik keur zelfmoord niet goed maar bij echt psychisch lijden kan ik het me voorstellen dat iemand er voor kiest. Gelukkig is er voor deze mensen de euthanasie wetgeving

char1900 schreef:

#Aandacht tekort

purple schreef:

Ik vind het heel "storend" als jongeren/kinderen met zelfmoord dreigen. Soms vind ik het ook wel eens kwetsend.
Mijn moeder heeft zelfmoord gepleegd, daarnaast nog twee van haar zussen. Alle drie zijn opgenomen geweest en bij alle drie is het na 2 pogingen gelukt. Absoluut geen schreeuw om aandacht.

Voor de mensen die het egoïstisch vinden, een tijdje geleden was er een documentaire van een gezin waarvan de moeder al 12 (?) jaar zware psychische klachten had. Ze was al die tijd in behandeling en uiteindelijk vroeg ze euthanasie aan. Dit werd afgekeurd en die dag is ze naar een flatgebouw in de buurt gegaan. Ze had het juiste plekje gevonden en is meerdere keren langs gegaan om te kijken. Op een bepaalde dag heeft ze tegen haar kinderen (volwassenen) gezegd dat ze er een eind aan ging maken en haar kinderen namen afscheid en hadden er vrede mee. Het is de moeite om deze docu te kijken!

Als iemand zich zó ellendig voelt, dat hij/zij geen andere uitweg meer ziet, moet je nagaan hoe diegene in zijn vel zit. Ik vind het niet egoistisch, ik weet hoe slecht mijn moeder zich gevoeld heeft, om haar 4 kinderen en andere familie en vrienden achter te laten! Mijn moeder was een hele sociale en zorgzame vrouw, die zichzelf altijd aan de kant zette voor anderen, dit was de eerste keer dat ze iets voor zichzelf besloten heeft...

Ketaki schreef:

purple schreef:

Ik vind het heel "storend" als jongeren/kinderen met zelfmoord dreigen. Soms vind ik het ook wel eens kwetsend.
Mijn moeder heeft zelfmoord gepleegd, daarnaast nog twee van haar zussen. Alle drie zijn opgenomen geweest en bij alle drie is het na 2 pogingen gelukt. Absoluut geen schreeuw om aandacht.

Voor de mensen die het egoïstisch vinden, een tijdje geleden was er een documentaire van een gezin waarvan de moeder al 12 (?) jaar zware psychische klachten had. Ze was al die tijd in behandeling en uiteindelijk vroeg ze euthanasie aan. Dit werd afgekeurd en die dag is ze naar een flatgebouw in de buurt gegaan. Ze had het juiste plekje gevonden en is meerdere keren langs gegaan om te kijken. Op een bepaalde dag heeft ze tegen haar kinderen (volwassenen) gezegd dat ze er een eind aan ging maken en haar kinderen namen afscheid en hadden er vrede mee. Het is de moeite om deze docu te kijken!

Als iemand zich zó ellendig voelt, dat hij/zij geen andere uitweg meer ziet, moet je nagaan hoe diegene in zijn vel zit. Ik vind het niet egoistisch, ik weet hoe slecht mijn moeder zich gevoeld heeft, om haar 4 kinderen en andere familie en vrienden achter te laten! Mijn moeder was een hele sociale en zorgzame vrouw, die zichzelf altijd aan de kant zette voor anderen, dit was de eerste keer dat ze iets voor zichzelf besloten heeft...

precies, dit bedoel ik ook.


mn excollega die 5x zelfmoord gepleegd heeft, waarvan 4x mislukt

was best kwaad op degene die hem voor de dood heeft gevonden.


nja als hij dan werkelijk dood wilt, dan moet je zulke mensen ook gewoon laten gaan, het is hun eigen keuze.

vind het respectloos dat die mensen zelf niet mogen beslissen wanneer ze gaan, dat is pas egoistisch