Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
verootjoo schreef:Maar dan nog, heeft hij zelf zijn gedrag helemaal in de hand op dat moment? Je weet het niet. En waarom zou hij niet mogen kiezen hoe hij zijn laatste weken doorbrengt. Het is hetzelfde als weggaan bij een demente partner 'want hij is een ander mens geworden'. Zoiets doe je niet, dat is egoïstisch. Je bent niet alleen op de wereld, je hebt mi de plicht om voor anderen te zorgen in welke tijden dan ook. Ook al lijd je er zelf onder. Je hoeft niet altijd jezelf op nr een te plaatsen, soms is het nodig om even een ander boven jezelf te zetten.
Goof schreef:verootjoo schreef:
Maar dan nog, heeft hij zelf zijn gedrag helemaal in de hand op dat moment? Je weet het niet. En waarom zou hij niet mogen kiezen hoe hij zijn laatste weken doorbrengt. Het is hetzelfde als weggaan bij een demente partner 'want hij is een ander mens geworden'. Zoiets doe je niet, dat is egoïstisch. Je bent niet alleen op de wereld, je hebt mi de plicht om voor anderen te zorgen in welke tijden dan ook. Ook al lijd je er zelf onder. Je hoeft niet altijd jezelf op nr een te plaatsen, soms is het nodig om even een ander boven jezelf te zetten.
Dus hij mag zelf kiezen hoe hij zijn laatste weken invult en daarmee het leven van zijn partner onmogelijk maken, maar zij moet maar bij hem blijven? Zij mag geen andere keuze maken?
Je bent niet alleen op de wereld nee, maar het leven is juist egoistisch. je maakt alle keuzes in je leven omdat ze jou goed doen en in mijn ogen is dat belangrijk. Je leeft maar 1x, dus zorg dat je gelukkig bent. Offer jezelf niet op voor een ander, leef.
Lusitana schreef:Je kunt je afvragen wat een partner die niet meer gelukkig met je is, daadwerkelijk nog voor je kan betekenen. Wat kun je eigenlijk eisen? Wat mag je verwachten? Liefde heeft vooral alles te maken met je geroepen voelen vrijwillig voor die ander te zorgen.
Als dat gevoel er niet (meer) is en liefde dus geen basis meer is, moet je een en ander nuchter mogen bekijken en ook voor jezelf mogen kiezen. Ook al is de ander terminaal. Het mag niet zo zijn dat iemand je in de klauwen heeft ómdat hij/zij terminaal is.
Mensen die sterke personaliteitsveranderingen doorstaan zoals bij dementie, soms na coma of bij alcohol of drugsgebruik, worden heel moeilijk om mee om te gaan. Je verlaat dan niet je grote liefde, maar de nieuwe egoïstische persoon die hij geworden is.DaisyDarling schreef:Over het verlaten kan ik niet oordelen, elke situatie is anders, zeker als je het zelf beleeft.
Het niet terug komen voor de begrafenis vind ik ronduit respectloos. Familie en vrienden van die jongen wensten het, vonden het misschien fijn om echt sámen zijn leven af te sluiten en dan negeer je die wens gewoon. Vind ik niet kunnen. Er daarna ook nog een boek over schrijven en mega trots zijn.. tsja. Even heel oppervlakkig en bevooroordeeld; dit klinkt als aandachttrekkerij en geld maken over de rug van haar ex-vriend
Ook de relatie tussen haar Hawaiaanse levenslessen en dan wel in RTL late night gaan zitten, vat ik niet helemaal.
Het is onzin om naar een begravenis gaan voor de familie. Je gaat naar een begravenis voor je persoonlijke verwerking en afscheid. Dat had ze dan blijkbaar niet op die manier nodig. Niks mis mee.
Een boek schrijven doe je ook voor je verwerking en de meeste hulpverleners zullen dat ook aanraden.
Dat doe je dus niet om aandacht te trekken. Daarbij kan het best zijn dat het een heleboel anderen in een gelijksoortige situatie kan helpen, want je ziet hoe ze veroordeeld worden als ze het niet volhouden...
In TV programma´s kom je meestal ook om iets uit te dragen waar een ander iets aan kan hebben, daar wordt je voor gevraagd.
Waarom zou iemand niet bepaalde levensovertuigingen kunnen hebben of bezig zijn met levenslessen leren en evengoed op TV komen om iets bij te dragen?
Ayasha schreef:Maar de ander heeft dat toch ook niet? De ander moet dat toch ook kunnen?
DaisyDarling schreef:Dat is jouw mening. Ik mag de mijne toch ook geven?
Wat ik heb geschreven is mijn mening, dat is toch het doel van een forum? Ik heb nergens gezegd dat mijn mening de enige juiste is; ik geef alleen antwoord op de vraag in de OP, ik laat zien dat ik een deel van haar keuze niet begrijp
Ik zou, voor zover ik nu kan beoordelen(politiek correct genoeg?) niet zo handelen als deze vrouw heeft gedaan. En dan praat ik alleen over de begrafenis en het boek. Mag toch?
verootjoo schreef:Ayasha schreef:Maar de ander heeft dat toch ook niet? De ander moet dat toch ook kunnen?
Ik weet niet precies wat je bedoelt, maar je bent niet verantwoordelijk voor de acties van een ander, maar voor die van jezelf. Dat een ander in jouw ogen domme dingen doet, betekent niet dat je diegene maar moet laten vallen. Geef dan zelf het goede voorbeeld, wie goed doet, goed ontmoet. Het is je geliefde! Het is je plicht ervoor te zorgen.
Je hoeft niet alles voor jezelf te doen, je kan ook iets voor een ander doen zonder er iets voor terug te krijgen.
Lusitana schreef:DaisyDarling schreef:Dat is jouw mening. Ik mag de mijne toch ook geven?
Wat ik heb geschreven is mijn mening, dat is toch het doel van een forum? Ik heb nergens gezegd dat mijn mening de enige juiste is; ik geef alleen antwoord op de vraag in de OP, ik laat zien dat ik een deel van haar keuze niet begrijp
Ik zou, voor zover ik nu kan beoordelen(politiek correct genoeg?) niet zo handelen als deze vrouw heeft gedaan. En dan praat ik alleen over de begrafenis en het boek. Mag toch?
Tuurlijk.
Maar niet begrijpen komt soms gewoon door gebrek aan input om goed een mening door te vormen, dus ik (en iedereen die post, feitelijk) geef wat meer input, die je mee kunt laten wegen.
Het is ook algemener bedoeld dan het lijkt door te quoten.
Jannepauli schreef:Oordelen over iemand in zo'n situatie.. ik doe het maar niet, slecht voor je karma.
Maar dit vind ik dan wel weer ....Citaat:Jaaaaaaaaa! Mijn boek Naupaka is er! Mega trots natuurlijk! Volgende week vrijdag te koop.
Lusitana schreef:Nou ja, zo´n boek doe je voor jou en uiteindelijk voor mensen in jouw situatie. Daarom vind ik zelf dat ze het juist wel naar buiten moet brengen. Je ziet hier ook hoe mensen oordelen. Als ze het boek lezen, zou er misschien meer begrip zijn.
Ik kan me ook voorstellen dat ze juist nu ze er nog zo vol van is, het van haar af wilde schrijven.
Kunnen jullie die vinden dat de familie betrokken had moeten worden uitleggen waarom je vindt dat ze de familie zou moeten consulteren? Dat is dan toch hetzelfde als censuur laten aanbrengen, terwijl het toch om haar verhaal, haar beleving gaat?
Als het voor haar uiteindelijk een rotzak en een rotsituatie was, waarom zou een moeder dat dan niet mogen weten? Die kan er ook voor kiezen om het net te lezen...
En naturlijk is ze trots op het feit dat het boek eris. Zelf wel eens een boek geschreven? Dat is een hele bevalling hoor, ongeacht het onderwerp. Je hebt iets volbracht. iets begonnen en na lang hard werken tot een succesvol einde gebracht. Mag je daar niet trots op zijn?
rox_en_wilvy schreef:Gisteravond was deze vrouw bij rtl late night en vertelde daar haar verhaal! Als jouw terminaal zieke vriend zich coma zuipt ( meerdere malen) die zij op de grond terug vindt na een dag werken, die wodka in een waterfles doet en blijft beweren dat het water is..... al 6/7 jaar haar eigen leven opzij zet om hem te ondersteunen in zijn ziekte......ze gaf aan dat ze zich zelf aan het verliezen was en daarom heeft ze hem verlaten.
Lusitana schreef:Je belooft verslaafden zoveel om ze stil te krijgen. Zou ik ook doen. En vervolgens hem gewoon laten stikken. Hij heeft jou al immers al veel eerder laten stikken.
Ik begrijp dat het slecht te begrijpen is voor mensnen die niet hebben samengeleefd met een alcoholmisbruiker, maar dat is je liefde niet meer. Het is iemand die je krenkt tot op het bot en alleen met zichzelf bezig is, en eisen stelt.
Verder neem ik aan dat als men het boek leest een heleboel vragen daarin vanzelf beantwoord worden.