Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-03-14 00:03

Geplaatst: 07-03-14 00:03

PaulinBijoux schreef:
Hier iemand waarvan de oduers hadden bedacht dat ze een pleegkind in huis wilde. In het kort:

Mijn ouders hadden een kamer over en wilde hun huis ook openstellen voor pleegkinderen. Zo gezegd zo gedaan: toen ik 15 was kwam er een jongen van 14 jaar bij ons wonen. Echter: dit kind heeft mij vreselijk geterroriseerd waardoor ik niet meer naar huis wilde (denk aan mijn keel vastgrijpen midden in de nacht, achterna rennen met messen, enz). Als ik dit aangaf dan stelde ik me aan. Hij natuurlijk schijnheilig als mijn ouders in de buurt waren. Mijn broertje had geen last van hem.

Na enkele maanden in een hel geleefd te hebben, ging jeugdzorg in een laatste gesprek vragen of ik en mijn broertje het goed vonden dat deze jongen permanent bleef. Ik riep hierop natuurlijk meteen nee. Mijn ouders wilde echter perse een pleegkind (ik weet nog steeds niet waarom) en mijn moeder heeft zich zelf uitgelaten met de opmerking: "als zij niet met het pleegkind wil wonen dan gaat ze zelf maar weg" (pleegkind werd natuurlijk bij zijn naam genoemd). Jeugdzorg heeft natuurlijk het pleegkind weg gehaald maar daarna is de relatie tussen mij en mijn ouders nooit meer hersteld.

Inmiddels ben ik 22 jaar oud en voel mij nog steeds kwaad worden als ik eraan terug denk. Ik ga sinds mijn 18e niet meer om met mijn ouders en wil ook totaal geen contact meer met hun.

Wat ik probeer te zeggen is: Je weet nooit wat je in huis haalt. Er zullen zeker ook goede kinderen tussen zitten, kinderen die het verdienen, maar denk er heel goed over na. En als je ergens signalen opvangt, hoe klein of groot dan ook, dat het misschien niet goed gaat, geeft hier direct gehoor aan. Vergeet ook zeker niet je eigen kinderen, zij zouden (vind ik) altijd op nummer 1 moeten staan.

Hier ook een minder succes verhaal over een pleegkind in huis en de impact daarvan op de andere kinderen.
Mijn zusje was 7 en ik 8 toen er een meisje van 10 bij ons kwam wonen. In het begin was het best spannend en leuk. Maar na een tijdje werden wij inderdaad ook misbruikt door haar. Ze loog en manipuleerde de hele boel bij elkaar en betrok ons daar ook wel eens in. Verder heeft ze ons een paar keer geslagen. Gelukkig kozen onze ouders wel echt onze kant. Opvang was voor langere tijd bedoeld, ze kon echt niet terug naar haar ouders, maar er is altijd gezegd 'als iemand in het gezin eronder lijdt houden we ermee op'. Dus na 1,5 jaar is ze weg gegaan..

Uiteindelijk bleek dat ze waarschijnlijk borderline had en verlatingsangst en weet ik niet wat nog meer. Iig te zware problematiek om in de pleegzorg geplaatst te worden. Voor haar heel zielig, maar wij konden hier gewoon niet mee omgaan.

Je kunt dus wel leuk opgeven dat je geen kind wilt met zware problematiek, maar dit wordt niet altijd goed ingeschat van te voren..

**Geplaatst**: 07-03-14 00:06

Geplaatst: 07-03-14 00:06

wes2009 schreef:
Ik heb idd ook veel vergelijkbare verhalen gehoord als jij Eline.
Ik heb het idee dat daar een hoop niet goed zit.

gelukkig zijn er ook heel veel goede verhalen.
Maar het blijft lastig met zoveel partijen om een kind kan je nooit iedereen tevreden houden!

**Geplaatst**: 07-03-14 00:22

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 07-03-14 00:22

Natuurlijk niet... Maar het gaat erom dat je het kind tevreden houd, maar daar komen ze ook vaak te kort in. Telkens terugplaatsen en herplaatsen is voor een kind ook niet goed. Die kan zich dan nergens aan hechten.. Geen stabiele omgeving opbouwen.

Ik heb gemerkt dat ook op latere leeftijd het zo fijn is als je een vangnet hebt aan vrienden en familie... Die je over je leven hebt opgebouwd.

Pleegkinderen hebben dat vaak niet en komen dan ook op oudere leeftijd weleens in de problemen.. En waar moeten ze dan aankloppen? De pleegouders die hem/haar maar één jaar heeft gehad? Je ouders die je niet konden opvoeden en je waarschijnlijk zowel emotioneel als financieel niet uit de brand kunnen helpen... Dacht het niet..

**Geplaatst**: 07-03-14 00:28

Geplaatst: 07-03-14 00:28

Genoeg redenen dus dat er meer pleegouders nodig zijn!

maargoed voor de ts. Ik denk dat je inderdaad gewoon weer naar de infoavond moet.
Weet niet of het bij alle organisaties is. Maar wij hebben ook altijd een avond erin zitten met een panel met pleegouders, ouders en soms kinderen van pleegouders, waar je al je vragen aan kwijt kan.
Er zijn zoveel verhalen. Uiteindelijk moet je je eigen verhaal maken als het uiteindelijk lukt een kind een plekje te geven!

er zijn een hoop interessante boeken die je kan lezen als je interesse hebt in pleegzorg. Als je wil kan ik je wat titels doorsturen.

Laatst bijgewerkt door Li_lee_yang op 07-03-14 00:43, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-03-14 00:37

Geplaatst: 07-03-14 00:37

Wendybrian schreef:
Op welke leeftijd zien jullie het voor jullie dat jullie aan pleegzorg willen beginnen, en wat vinden jullie nou een goede thuis situatie.
Werken en kids naar opvang, naar een eventueele oma, mama thuis?
Wat zouden jullie doen om vertrouwen te winnen?

Ik zou veel spelletjes proberen te doen, meer buiten dan binnen.
Activiteiten als kids dance en kids gym zou ik even mee wachtten de eerste maand om vervolgens de boogie los te gooien haha..
Ik woon gelukkig op 10minuten fietsen van lineashof dus dat is ook ideaal.
Let wel, dit zou ik niet doen om te verwennen maar om het spel en buitenzijn meer te stimuleren zodat het kind even kan vergeten en doen wat ze moeten doen op die leeftijd, lekker zand scheppen( en proeven haha) water spetteren en met een zak brood de eenden voeren.

Hoe zien jullie dit?

Ik denk dat alles wat jij nu zegt van plan te zijn geheel geen prioriteit heeft. Belangrijk is stabiliteit, en hoe je dat invult zal bij ieder kind verschillend zijn.

Ik vind sowieso in het geval van pleegouders dat een van beiden thuis moet zijn (maargoed, dat vind ik ook bij eigen kinderen) zodat het kind niet aan te veel verschillende mensen moet wennen in het begin.

Wij wonen overigens niet meer in Nederland en zullen volgend jaar de aanvraag voor foster to adopt gaan indienen. Dan ben je tijdje pleegouder, maar met het idee dat je uiteindelijk het kind adopteert (of evt direct voor adoptie gaat). Dit is voor ons (en onze kinderen) wel haalbaar, maar kinderen die op een gegeven moment weer weg moeten kan ik niet 'verkopen" aan mijn kinderen.

Qua vertrouwen, dat hangt geheel van het kind af, het ene kind wordt graag met rust gelaten en heeft veel ruimte nodig, een ander kind heeft heel veel aandacht nodig en claimt heel erg.

Over het algemeen plaatsen ze in Nederland geen kinderen ouder dan het oudste aanwezige kind in een gezin voor zover ik weet, tenminste dat is mij toen bij een bijeenkomst gezegd. Ik vind dit ook wel goed, omdat de oudste anders zijn "plekje"als oudste moet afstaan en dat lijkt mij veel spanningen geven (dat zou hier wel zo zijn, mijn oudste zou dat echt niet accepteren)

**Geplaatst**: 07-03-14 08:30

Geplaatst: 07-03-14 08:30

Ik denk overigens niet dat het nooit goed komt met kinderen die terug zijn naar hun eigen gezin hoor. Enkel dat mijn idee van 'goed, fijn gezin' anders is dan het minimum van jeugdzorg om kinderen thuis te laten wonen. Is ook logisch. Ik heb een tijdje als begeleider ambulant in zulke gezinnen gewerkt en voor mij gevoel kon ik als begeleider nooit genoeg 'compenseren'/bijdragen om kids er emotioneel ongeschonden doorheen te krijgen. Ook gezinnen waar kids emotioneel verwaarloosd werden, te eten enkel friet aten, sliepen op een matrasje op de grond, op hun 12e savonds tot 0.00 buiten zwierven in een enge buurt van de stad omdat moeder geen overwicht had maar toch thuis bleven wonen. De OTS was er dan zelfs vanaf want het kind was niet in gevaar. Maar het lijkt mij om die reden hartverscheurend om een kind, waaraan je gehecht bent, soms na jaren nog terug te laten gaan naar zo'n 'minimumsituatie'. Ik weet niet hoe je hiermee om zou moeten gaan, je niet hechten? Dit zou voor mij een reden zijn om het eventueel niet te doen zeg maar, hoewel ik best serieuze intenties heb om dit ooit te willen proberen. Vind het een heel mooi iets en ook ik ben (op mijn werk) de kindjes tegengekomen waar geen gezin voor gevonden wordt en die dus op een gesloten groep moesten, geen moederfiguur maar begeleiders streng en op afstand (gezien de aard van de problematiek op die groep), enkel een kaal kamertje met een bed en prullenbak (want van thuis niks meegekregen aan spullen). Bed-bad-brood-client ben je dan, wat betekent dat je enkel onderdak geboden wordt en verder niets (en daar was ook geen tijd voor op die groep). En dan ben je 5(!!!!) tot max 8 (wat ik persoonlijk dan op die groep ben tegengekomen). Dat vind ik op mijn beurt dan ook weer verschrikkelijk. En ik zou wel willen bijdragen aan het verminderen van zulke situaties. Mits ik het dus zelf aan zou kunnen.

Editje: ben op mijn vrijwilligerswerk (logeerweekenden voor kids met gedragsproblematiek) ook ontzettend veel pleegkinderen tegengekomen en dat was heel mooi om te zien. Die kinderen hadden daar zoveel aan. Soms werden ze gedurende het jaar in een gezin geplaatst en dan zag je ze veranderen. Dit heeft toen in mijn hoofd het zaadje 'pleegzorg' geplant.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-14 08:51

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-14 08:51

ElineS schreef:
Natuurlijk niet... Maar het gaat erom dat je het kind tevreden houd, maar daar komen ze ook vaak te kort in. Telkens terugplaatsen en herplaatsen is voor een kind ook niet goed. Die kan zich dan nergens aan hechten.. Geen stabiele omgeving opbouwen.

Ik heb gemerkt dat ook op latere leeftijd het zo fijn is als je een vangnet hebt aan vrienden en familie... Die je over je leven hebt opgebouwd.

Pleegkinderen hebben dat vaak niet en komen dan ook op oudere leeftijd weleens in de problemen.. En waar moeten ze dan aankloppen? De pleegouders die hem/haar maar één jaar heeft gehad? Je ouders die je niet konden opvoeden en je waarschijnlijk zowel emotioneel als financieel niet uit de brand kunnen helpen... Dacht het niet..

Dit merk ik ook, ik heb welgeteld, 3vrienden haha
Wat klinkt dat sneu, maar het is wel waard.
Al mijn anderen kennisen zijn verstrooid over nederland en frankrijk en hebben niet evht een goede invloed op zaken. Dus daar pas ik voor.

**Geplaatst**: 07-03-14 12:55

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 07-03-14 12:55

Heb er ook over nagedacht en vorig jaar of misschien zelfs wel eind 2012 ook naar voorlichtingsavond geweest met mijn man. Het idee is er wel maar of we ooit echt de stap nemen is nog onzeker. We zijn midden 30 en hebben zelf geen kinderen... en het idee van pleegkind komt van mij. Ik weet alleen wel dat het heftig kan zijn en ons huishouden is natuurlijk helemaal niet ingericht op kinderen op dit moment. Denk alleen wel dat juist omdat we geen kinderen hebben het voor sommige pleegkinderen wel ideaal zou zijn. Alleen heb ik wel het idee dat anderen het juist weer raar vinden dat ik wel pleegkinderen zou willen maar geen behoefte aan eigen kinderen. Maar ja... pleegkinderen zijn ook niet hetzelfde als je eigen kinderen... denk niet dat dat te vergelijken is.

**Geplaatst**: 07-03-14 13:47

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 07-03-14 13:47

Vrienden van ons hebben kortgeleden besloten om er mee te stoppen. Moet zeggen dat zij ook wel vreemde verhalen hadden (lijkt me allemaal te toevallig om het onder de noemer 'pech' te laten vallen). Een voorbeeld was dat zij een kindje voor de periode van 3 weken moesten opvangen omdat hij niet met zijn pleeggezin op vakantie mocht? Dat zou dus betekenen dat er met dat kind heen en weer gesleept wordt naar een opvang van 3 weken bij mensen die hij helemaal niet kent. Ook werd er ontzettend langs elkaar heen gewerkt bij pleegzorg. Het was voor hun wel een behoorlijke teleurstelling.

**Geplaatst**: 07-03-14 14:02

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 07-03-14 14:02

Ja precies een pleegkind maar niet mee op vakantie , geloof dat mijn neefje net 6 andere kinderen zit en hij moet elk weekend naar andere pleegouders..

**Geplaatst**: 07-03-14 14:09

Geplaatst: 07-03-14 14:09

Wij hebben jaren pleegkinderen in huis gehad. Vanuit mijn werk is ons eerste pleegkind bij ons komen wonen. Daarna volgde iemand anders en 7,5 jaar geleden kwam onze laatste pleegzoon. We hebben veel hindernissen genomen, stonden er vaak alleen voor. Zijn in de kou laten staan door de hulpverlening. Jeugdzorg heeft zeker veel foute beslissingen genomen. Pleegzorg zelf heeft ons altijd goed ondersteund. Helaas een groot verloop van voogden, iedere keer wel weer een nieuwe. We zijn nu weer even met zijn tweeen. Ik merk nu hoe we onszelf hebben weggecijferd in het belang van het pleegkind. We komen nu tot rust. Ik weet ook niet of we weer iemand in huis nemen als ze zouden bellen. Je krijgt er tenslotte niet alleen een pleegkind bij, met een pakket bagage , maar ook de ouders. En dat kan heel erg ingewikkeld zijn.

**Geplaatst**: 07-03-14 14:11

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 07-03-14 14:11

Over vakanties en niet mee mogen, de voogd moet toestemming geven om mee te mogen met vakantie. Is er geen voogd dan moeten de ouders toestemming geven. Tsja en als die dan dwars gaan liggen, heb je dus als pleegkind gewoon pech. Wij waren wel zo ondernemend dat wij nooit toestemming vroegen, ook niet met het inschrijven voor het v.o. hulpverlening, noem maar op.

**Geplaatst**: 07-03-14 14:17

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 07-03-14 14:17

Tja denk dat ik alles er om heen ook het lastigst vind... de ouders natuurlijk die ook hun eigen familie hebben maar ook de hulpverleners die er allemaal bij betrokken zijn... iedereen heeft er een mening op en als pleegouder moet je maar zorgen dat elke dag voor het kind zo normaal mogelijk verloopt. Lijkt me lastig.

**Geplaatst**: 07-03-14 14:44

Geplaatst: 07-03-14 14:44

Jeannette schreef:
Wij hebben jaren pleegkinderen in huis gehad. Vanuit mijn werk is ons eerste pleegkind bij ons komen wonen. Daarna volgde iemand anders en 7,5 jaar geleden kwam onze laatste pleegzoon. We hebben veel hindernissen genomen, stonden er vaak alleen voor. Zijn in de kou laten staan door de hulpverlening. Jeugdzorg heeft zeker veel foute beslissingen genomen. Pleegzorg zelf heeft ons altijd goed ondersteund. Helaas een groot verloop van voogden, iedere keer wel weer een nieuwe. We zijn nu weer even met zijn tweeen. Ik merk nu hoe we onszelf hebben weggecijferd in het belang van het pleegkind. We komen nu tot rust. Ik weet ook niet of we weer iemand in huis nemen als ze zouden bellen. Je krijgt er tenslotte niet alleen een pleegkind bij, met een pakket bagage , maar ook de ouders. En dat kan heel erg ingewikkeld zijn.

Ik ben het helemaal eens met bovenstaande post, heb exact dezelfde ervaring op alles wat je schrijft.

**Geplaatst**: 07-03-14 14:54

Geplaatst: 07-03-14 14:54

Een ding kun je wel stellen. Als je na het lezen van dit topic er nog vol voor wilt gaan, je heel sterk achter je standpunt staat en een grote kans maakt dat jullie het met elkaar wel gaan reden!!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-14 14:58

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-14 14:58

Ik snap heel goed dat mensen liever niet voor pubers gaan, ik zal dit zelf ook miet willen.
Uit deze verhalen kan je namelijk wel opmaken dat de wat oudere kids toch ook moeilijker zijn, of ben ik de enige die zo denkt?

**Geplaatst**: 07-03-14 15:01

Geplaatst: 07-03-14 15:01

'Kleine kinderen, kleine zorgen, grote kinderen, grote zorgen' Ik denk dat dit zowel voor eigen als voor pleegkinderen op gaat!

**Geplaatst**: 07-03-14 15:03

Geplaatst: 07-03-14 15:03

Ik denk dat een 3/4 jarige met hechtingsproblematiek ook niet eenvoudig is... en die kan je ook niet uitleggen waarom hij niet bij mama mag wonen. Als die dan steeds woede aanvallen krijgt of overal wegloopt.. lijkt me ook niet makkelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-14 15:49

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-14 15:49

Ja maar voordeel van die kleinere kids is dat ze vaak wel opgaan is spel en sport en ze op die manier ook veel blije stofjes aanmaken en dat dat weer zorgt voor wat verwerking.
Op een erg donkere dag zijn die kids van die leeftijd altijd vrolijk te maken met kei hard nijn het konijn op te zetten en te bouncen op de muziek.of lekker in bad is ook vaak een hit.

Ik kan het ook mis hebben en dat dit niet voor elk kind werkt natuurliijk.

**Geplaatst**: 07-03-14 16:00

Geplaatst: 07-03-14 16:00

Wendybrian schreef:
Ja maar voordeel van die kleinere kids is dat ze vaak wel opgaan is spel en sport en ze op die manier ook veel blije stofjes aanmaken en dat dat weer zorgt voor wat verwerking.
Op een erg donkere dag zijn die kids van die leeftijd altijd vrolijk te maken met kei hard nijn het konijn op te zetten en te bouncen op de muziek.of lekker in bad is ook vaak een hit.

Ik kan het ook mis hebben en dat dit niet voor elk kind werkt natuurliijk.

Uh, ik denk echt dat je het veeeeel te rooskleurig in ziet. Ik heb een depressieve 4 jarige gehad door allerlei omstandigheden (mijn eigen zoon) en nee, op donkere dagen was muziek of in bad echt geen hulp hoor.

**Geplaatst**: 07-03-14 16:31

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 07-03-14 16:31

Ik heb er zeker wel eens over nagedacht en mede door dit topic gister maar eens gepeild bij mijn vriend wat hij van zoiets denkt. Hij denkt er hetzelfde over als ik gelukkig, wat betekent dat we eerst voor een eigen kind gaan (situatie is nu nog niet goed genoeg, daarom is er nog geen kind) en daarna heel graag pleegkinderen willen opvangen. Maar dat is dus wel toekomst, op dit moment is alles nog te onzeker om uberhaupt informatie te gaan vragen. Ik kan nog zo graag zoiets willen doen, maar het gaat niet om mij, het gaat om het kind. Pas wanneer ik kan bieden wat zo'n kind nodig heeft, zullen de plannen meer concrete vormen gaan krijgen.

Allereerst is het natuurlijk super dat je zoiets zou willen en ook heel goed dat je dit topic hebt gestart om info te krijgen. Maar als ik heel eerlijk ben, krijg ik van jouw berichtjes sterk het gevoel dat je er veel te naief tegenaan kijkt. Ik vraag me echt af of je hier wel geschikt voor bent als je je al niet eens kan voorstellen (!) dat kleine kinderen al zwaar getraumatiseerd kunnen zijn. Terwijl de dingen waarop je dat zegt nog niet eens zo moeilijk voor te stellen zijn. Sorry als dit wat gemeen klinkt, maar zo zie ik het wel. Want zelfs bij kinderen onder de vijf kunnen er flinke traumas en copingmechanismes meespelen. En echt niet elk kind laat hetzelfde zien. Sommigen schreeuwen, vertonen agressie maar een kind met dezelfde issues kan ook het tegenovergestelde vertonen en juist heel stil worden. Natuurlijk kan je nooit alles weten, zien en begrijpen, maar je kunnen voorstellen dat het zo kan zijn lijkt me het minimale.
Wat je beschrijft over wat je zou doen, klinkt mij als een leuk speelkwartiertje voor gezonde jeugd en niet als een stabiele thuissituatie voor een pleegkind. Je kan volgens mij niet eens zeggen wat je hoe zou doen, dat is zo sterk afhankelijk van het kind! De ene zal baat hebben bij muziek, de ander kan daar knettergek van worden. Zo is het met alles.

**Geplaatst**: 07-03-14 16:40

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 07-03-14 16:40

Zwerte, dat is inderdaad ook wat ik probeer te zeggen, op deze manier denk ik niet dat TS door de selectie gaat komen (overigens als ik over je verleden lees denk ik dat het sowieso wel heel moeilijk gaat worden om door de selectie te komen, ze hebben liever geen mensen met jeugdtrauma's omdat een pleegkind ook eea kan triggeren)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-03-14 16:47

Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-14 16:47

_Nadia_ schreef:
Wendybrian schreef:
Ja maar voordeel van die kleinere kids is dat ze vaak wel opgaan is spel en sport en ze op die manier ook veel blije stofjes aanmaken en dat dat weer zorgt voor wat verwerking.
Op een erg donkere dag zijn die kids van die leeftijd altijd vrolijk te maken met kei hard nijn het konijn op te zetten en te bouncen op de muziek.of lekker in bad is ook vaak een hit.

Ik kan het ook mis hebben en dat dit niet voor elk kind werkt natuurliijk.

Uh, ik denk echt dat je het veeeeel te rooskleurig in ziet. Ik heb een depressieve 4 jarige gehad door allerlei omstandigheden (mijn eigen zoon) en nee, op donkere dagen was muziek of in bad echt geen hulp hoor.

Ik heb dus nog nooit een echte kids depressie gezien, wel veel zware dips , en hier zag ik dus altijd dat de kids mee werden getrokken in het vrolijke van de anderen kids.
Daarom zeg ik er ook bij dat ik het mis kan hebben en net de kids tegen ben gekomen die hier gevoelig vor waren

**Geplaatst**: 07-03-14 16:48

Re: Pleegzorg, wie denkt er nog meer over na?

Geplaatst: 07-03-14 16:48

Ja maar DAT is juist het probleem, dat soort kindjes krijg je wel.

**Geplaatst**: 07-03-14 16:49

Geplaatst: 07-03-14 16:49

Interessant topic, ik blijf even volgen.

Ik ben zelf 33 en mijn partner ook. Kinderloos maar wel gek op kids. Of het er in de toekomst van komt om zelf kinderen te krijgen weten we nog niet, het rammelt niet zeg maar, maar we staan er ook niet negatief tegenover.

Pleegzorg lijkt mij naast vreselijk zwaar en heftig wel een 'mooie' invulling naast het werkende leven, de hobbies en relatie die we hebben. Er is ruimte, tijd en liefde te vergeven bij ons en dat zou ik graag in 'de maatschappij' willen stoppen. Als dat in de vorm van pleegzorg kan dan is dat voor mij wel iets om over na te denken.

Om die reden blijf ik ook volgen. Ik ben benieuw naar ervaringen en verhalen van pleegouders of mensen die het traject in zijn gegaan maar niet hebben 'afgemaakt' om welke reden dan ook.

TS: ik krijg ook het idee dat je nog al rooskleurig aankijkt tegen de opvoeding van kinderen en dan in het bijzonder een pleegkind. Helaas bereik je bij beschadigde kinderen met alleen liefde en onderdak niet alles. Elk kind vergt een andere aanpak en als pleegouder denk ik dat je zeer sterk in je schoenen moet staan. Op dit moment kom jij op mij nog niet zo over.
Ben heel benieuwd wat jullie gaan doen en of je het traject ingaat. Hoe kijkt je partner hier eigenlijk tegenaan?