
Vind dat zo afstandelijk op een of andere manier.
Terwijl ik het wel heel normaal vind om zelf met u aangesproken te worden in m'n klassen
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly



Dus nee voor mij is het niet altijd uit respect. Juist voor mensen waar ik respect voor heb zeg ik je
Stagebegeleiders zeg ik dus ook meestal je/jij tegen
Sommigen vertelden hun voornaam uberhaupt niet. Ook prima. Dan sprak je ze aan met meneer/mevrouw + achternaam. Het was wel een relatief nieuwe school, waarbij heel erg hard geprobeerd werd een bepaalde structuur qua 'regels' op te leggen aan de leerling. Ze waren daarin heel erg op zoek, en waren soms echt streng op het onredelijke af. Dat riep bij mij echt onwijs veel weerstand op. Er werd juist heel geforceerd gezocht naar een manier om de verhoudingen duidelijk te maken, imo gewoon om hun gebrek aan natuurlijk gezag te compenseren. Dus het sloeg al gauw nergens meer op
Ik heb daar écht heel veel moeite mee gehad. Dán denk ik dat er ook wel een stukje respect naar de leerling ontbreekt. Ik bedoel, we leven niet meer zo in een cultuur waarin respect wordt opgehangen aan een bepaalde 'status' (zoals in andere culturen nog wel het geval is bv. Maar daarin stel je al niets meer voor omdat je vrouw bent, om maar even iets te noemen
). De maatschappij is veel meer veranderd in een cultuur waar respect verdiend moet worden. En naar mijn mening, terecht!
.
. Kijk, en dat betekent niet dat de leraar gelijk moet staan aan de leerling. En dat de leraar mattiesz moet worden met z'n leerlingen
. Da's weer wat anders. En mss dat er ook wel veel docenten zijn die dat krampachtig proberen. En op het moment dat er dan wat van je verwacht wordt, voel je je als leerling wel genaaid. Haha
Dus dat werkt gewoon niet.
) Anders kan ik het verschil tussen mijn beide scholen, bij mijzelf, maar ook bij de rest van de leerlingen, toch niet echt verklaren.
wat een betoog is dit geworden
voor de leraren die gewoon normaal doen, en niet denken dat ze alles kunnen flikken en alles zijn. heb ik wel respect 
terwlijk ik het toch echt allemaal normaal zei...

Homerun schreef:Oei, een heel verhaal, maar het houdt mij dus ook bezig. U zeggen is de oplossing niet, fatsoensnormen wel.
Moiryn schreef:Ik zeg altijd u tegen leraren, schaam me dood zodra er 'je' uit flapt, al boeit het de meeste leraren nietOuders spreek ik gewoon met je 'je' of 'jij' aan, mijn opa en oma ook met u

Studenten zaten ook gewoon met docenten op FB en Billy en Derek gingen ook gerust mee naar de pub. Nou ja, een beetje afstand is niet verkeerd, denk ik maar
) noemen ze me zo nu en dan gewoon bij voornaam. Mij maakt dat dus geen fluit uit, want als ik met een groep fijn door een deur kan, dan is het mijn mentorgroep wel. Hetzelfde ervaar ik trouwens bij mijn vmbo-groep. Die zijn zo aanhankelijk en noemen me ook gewoon bij voornaam en jij. Boeien.
dat is hoe ik er over denk.
. Kon me echt niet voorstellen dat iemand het daar mee eens zou zijn. Grappig dat dat dus wel zo is
