Needje schreef:Ik ken iemand die met last van r rug naar iemand toe ging om gekraakt te worden. Toen dat niet verbeterde toch maar eens foto's laten maken. Bleek gebroken rug en de behandeling die ze heeft gehad had er voor kunnen zorgen dat ze de rest van r leven in een rolstoel zou komen te zitten. (wat gelukkig niet gebeurd is)
Ik had (en heb af en toe nog) last van mijn rug na een val van een paard. Ik ben er mee naar de huisarts gegaan. Die wilde mij absoluut niet doorverwijzen naar het ziekenhuis. Hij stuurde me direct door naar de fysiotherapie/manuele therapie. Hier werden mijn wervels flink geforceerd. Eigenlijk zoals je ook in de filmpjes ziet (vast pakken vlak onder de schedel en duwen/trekken maar). Zij gaven ook aan dat ik ook echt krachttraining moest gaan doen. Maar elke keer als ik kwam werd een heel grot deel van de tijd vooral aan conditie gewerkt. Toen ik na een jaar terug kwam bij de huisarts en vertelde dat het nog steeds niet goed ging en ik nu echt naar het ziekenhuis wilde voor foto's had ik pech. Ik werd wederom naar de fysiotherapie gestuurt en kreeg ook een verwijzing naar mensendieck.
Ik had het helemaal gehad. Maar wist niet wat anders te doen en ben dus nogmaals een jaar naar diezelfde praktijk geweest. Na dat jaar nogmaals terug geweest bij de huisarts. De last van mijn rug was onzin. Het zou er allemaal alleen maar aan liggen dat ik overspannen was. (terwijl de klachten er daarvoor dus al waren). Ik kon wel medicijnen krijgen om te ontspannen. Die heb ik afgewezen en ik ben daarna op eigen houtje naar een andere fysiotherapeut gaan zoeken. In tegenstelling tot de eerste praktijk forceerde deze man niets aan mijn rug. Hij masseerde vooral en verrichte metingen om te zien hoe recht ik was in mijn dagelijkse houding van dat moment. Na een paar behandelingen ben ik gestopt. Deze man had me erg geholpen door mijn spieren echt losser te maken en was verder keurig van mijn wervels afgebleven. Ik was mezelf al erg bewust van mijn houding (daar had ik geen mensendieck voor nodig) en ben dus thuis gewoon maar voorzichtig gaan doen. Hier moest ik maar mee zien te leven.
Inmiddels ben ik al weer 4 jaar verder (dus ruim 6 jaar na de val). Ik heb nog steeds geregeld last van die plek in mijn rug/nek. Vooral als mijn spieren meer gespannen zijn. Maar het is stukken minder geworden. Lichamelijk kan ik echter niet veel hebben. Heel veel werk dat ik in de tussentijd heb geprobeerd kon ik niet uitvoeren. Ik ben behoorlijk beperkt door deze rugklachten maar kan er verder niets mee want ik ben er nooit mee bij het ziekenhuis geweest. Ik baal dat ik veel dingen niet meer kan en ik baal ook dat de huisarts me nooit voor controle langs het ziekenhuis heeft willen sturen. Maar ik ben heel gelukkig dat het bij mij niet net zo is afgelopen als bij de man in de aflevering.