oomens schreef:Ibbel schreef:Er zijn grenzen aan de vrijheid van meningsuiting. En een verkrachting weglachen heeft sowieso niets met vrijheid van meningsuiting te maken.
Het verhaal opbiechten wél. Dat mag-ie 100x doen van me. Maar het bagatelliseren níet.
Waarom mogen sommige dingen wel gebagatelliseerd worden en is dat bij andere onderwerpen verboden?
Als hij had verteld dat ze vroeger na de kermis altijd op de vuist gingen met jongens uit de buurdorpen, en dat hij daarbij ook wel eens iemand te hard met een bierflesje had geslagen (dat is dus op televisie zware mishandeling bekennen, mogelijk zelfs uit te leggen als poging tot doodslag), dan hadden mensen hun schouders opgehaald en gedacht, "tja, zo ging dat nu eenmaal, en bovendien is het 50 jaar geleden".
Dit zou ook geen fraai verhaal zijn, het is een aanname dat zoiets gebagatelliseerd zou worden en er zijn een paar belangrijke verschillen met dit fictieve verhaal en het verhaal van JD.
En dat zijn "consent" of instemming en (bij) bewustzijn. De deelnemers aan deze fictieve vechtpartij zijn bij kennis, zouden kunnen weten waar ze mee bezig zijn en kunnen er bij weglopen. Je zou dan zelfs nog kunnen betogen dat je zodanig in het nauw gedreven / bedreigd was, dat het zelfverdediging was.
De vrouw in kwestie was bewusteloos, daardoor op geen enkele manier bedreigend en kon dus ook niet instemmen met "spelen met een kaars".
Kortom, het is totaal niet met elkaar te vergelijken.