
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Anoniem schreef:Wajong-vacatures zijn er hier ook meer dan genoeg. Krijgen ze hier immers subsidie voor, en dan is het interessant.
Val je nergens in (dus geen wajong, afkeuring oid) maar ben je 'gewoon chronisch ziek' dan neemt geen hond je aan.
Snap ik ook wel, want ik snap echt dat het risico te groot is voor sommige bedrijven, maar leuk is anders.
Ik weet van mezelf dat ik uiteindelijk misschien (!) zelfs hele dagen zou kunnen werken (mits rustdagen tussenin) maar voor nu is de beste manier om het met 2 uur per keer op te bouwen en dan steeds meer op te bouwen. Ik zit overigens dus níet in de wajong oid.
Maar ja, vindt maar eens een werkgever die dát doet; kost teveel tijd en dus geld..
Sees schreef:Geldt dat niet ook voor de bijstand en de WW? Dat je gekort wordt als je gaat samenwonen? Ik snap eerlijk gezegd wel dat sommige werkgevers huiverig zijn om een wajonger in dienst te nemen. De voorlichting hierin zou ook gewoon veel beter moeten.
Sees schreef:Rachelle en beginnen met 3 dagen werken? Ma-woe-vrij bijvoorbeeld?
Janneke2 schreef:Hm, als echtgenote van een chemicus, met enige apothekers in de vriendenkring, snap ik jouw vragen niet goed.
Staan tijdens bereidingen is gebruikelijk, maar wel te ondervangen - daar moet dus iemand beleid op maken. "Jantje is een uitstekend apotheker, maar die 'kappersfiets' is wel noodzakelijk". Is niet moeilijk.
...uiteraard hangt het wel af van de specifieke beperkingen van persoon X.
Voor de assistenten is het lastiger, staan wordt in een winkel als normaal gezien.
Verder heb ik enige principiële vragen bij detacheringsbureaus: ik vind het ingewikkeld om (ik zeg maar wat) in Amersfoort je 'standplaats' te hebben en 'van Den Helder tot Den Briel en van Groningen tot Mestreech. (Werkt een bedrijf localer, dan kan de franje 'je moet auto kunnen rijden' gewoon weg, dat is niet nodig in Nederland en dat mag vooral zo blijven. Hoeft dat salaris ook niet zo gigantisch veel hoger te zijn.)
En ik mag hopen dat ik geen medicijnen krijg die slechts gezien zijn door 2 paar ogen, waarbij er 1 een invalkracht betreft.
Janneke2 schreef:...schuld is weer een nieuwe dimensie.
Verder is het zo dat iemand een wajong uitkering krijgt 'omdat er een moeizame start op de arbeidsmarkt is'. Tja, nogal wat schoolverlaters zijn een tijd bezig met solliciteren, "dat zou dan ook de schuld van de werkgevers zijn"...? (Daar zou iets voor te zeggen zijn...)
Maar een wajong is bedoeld voor mensen die wel degelijk 'arbeidspotentieel' hebben.
Mensen die dit niet hebben komen in de bijstand of de wia iva.
pandour4evuh schreef:Janneke2 schreef:Hm, als echtgenote van een chemicus, met enige apothekers in de vriendenkring, snap ik jouw vragen niet goed.
Staan tijdens bereidingen is gebruikelijk, maar wel te ondervangen - daar moet dus iemand beleid op maken. "Jantje is een uitstekend apotheker, maar die 'kappersfiets' is wel noodzakelijk". Is niet moeilijk.
...uiteraard hangt het wel af van de specifieke beperkingen van persoon X.
Voor de assistenten is het lastiger, staan wordt in een winkel als normaal gezien.
Verder heb ik enige principiële vragen bij detacheringsbureaus: ik vind het ingewikkeld om (ik zeg maar wat) in Amersfoort je 'standplaats' te hebben en 'van Den Helder tot Den Briel en van Groningen tot Mestreech. (Werkt een bedrijf localer, dan kan de franje 'je moet auto kunnen rijden' gewoon weg, dat is niet nodig in Nederland en dat mag vooral zo blijven. Hoeft dat salaris ook niet zo gigantisch veel hoger te zijn.)
En ik mag hopen dat ik geen medicijnen krijg die slechts gezien zijn door 2 paar ogen, waarbij er 1 een invalkracht betreft.
Als jij in de apotheek medicatie ophaalt dan zijn ze op het moment dat je ze over de balie krijgt zowiezo gezien door de assistente (inval of vaste kracht) en een 2e assistente (controle) + een scan controle). binnen 24 uur na afleveren moet de 3e controle plaats hebben gevonden door de apotheker.
Mijn salaris is niet gigantisch veel hoger. echter de kosten die gedeclareerd worden voor mij wel.
Bij de apothekers is het fysieke gedeelte minder een eis, maar je moet wel 9-10 uur per dag kunnen werken. Alle recepten moeten nagekeken zijn aan het einde van de dag (na sluitingstijd vaak nog een stapel). Daarnaast moet je ook de stress van overleggen, onderhandelingen etc. met zorgverzekeraars, artsen en patiënten aan kunnen.
Janneke2 schreef:Zoals het nu op de site van het UWV staat, is het idd anders dan hoe het in plm 1990 bij een goede vriend van mij ging.
Hij kreeg juist wajong omdat werken in de bijstand (tegenwoordig een soort van verplicht) niet mocht en menbhoopte dat zijn ziekte zou beteren. Dan kon hij met wajong werken, waarbij de werkgever een serie garanties/ subsidies zou krijgen.
Electra63 schreef:Werkgevers zijn sowieso bang voor medewerkers die langdurig ziek zijn en uiteindelijk in de WGA of Ziektewet terecht komen. Omdat dit allemaal (behalve IVA) betaald/verhaald wordt op de WG. Tot 10 jaar toe, dat kan de doodsteek voor je bedrijf zijn.
Morganlefay schreef:En nu komen we langzamerhand bij de feitelijke discussie. WERKDRUK
Zolang de politiek zijn ogen sluit voor wat er aan de hand is blijven we allemaal randzaken benoemen.
Werkdruk, het wegbezuinigen van diverse functies en deze vervangen door onbetaalde krachten, tijdelijke contracten of ZZP ers, blijft de werkdruk hoog.
Als de financiële lasten op een steeds kleinere groep mensen terecht komt en moeten zij ook het levensonderhoud van een steeds grotere groep dragen, blijft men bezuinigen op die grotere groep niet of gedeeltelijk werkenden.
Het grote geld komt nu bij een kleine groep mensen terecht.
En als ik mij niet vergis zijn het de grote verzekeraars die op verschillende vlakken een flinke dikke vinger in de pap hebben.
Hannanas schreef:Terwijl je ook als volledig duurzaam arbeidsongeschikt in de Wajong kan zitten.