Bokt.nl

jackgirl schreef:

Ik denk dat je er achter moet gaan staan.
zoals ik al eerder zei ik ken de ouders niet, maar ga gewoon van het normale uit lijkt het mij dat ze hun dochter goed kennen , vertrouwen en weten of ze dit aankan.
Dit meisje wil iets graag iets, een wens ..
Ik denk dat je die mogelijk moet kunnen/willen maken , waar het mogelijk is !

geerke schreef:

gekvanfleur schreef:

ben trouwens wel benieuwd wat tegenstanders dan van de irwins vinden ( van steve)
bindi ( hun dochter)liep als 3 jarige al met gifslangen en krokos.
dat kreeg ze ook echt vanaf haar geboore ingewreven, e ik weet wel zeker dat ze heel anders is dan de gemiddelde leeftijdsgenoten.( niet sociaal hoor)

ik mag hopen dat dat meisje niet net zo dieren treitert als dat haar pa deed.....

Yeyo schreef:

pfeuh, die van mij gaat dan met 3

Yeyo schreef:

pfeuh, die van mij gaat dan met 3

Alet74 schreef:

Gemiddelde kinderen hebben ook geen krokodillen in de achtertuin liggen. Als je met iets groot wordt, weet je niet beter dan dat normaal is. Dan ga je er ook zo mee om. De een heeft honden, het Irwin-dochtertje heeft enge wilde dieren thuis. Aan de ouders is het om te bepalen waar je je kind mee in aanraking laat komen. Die keuzes kunnen ze zelf nog niet maken op die leeftijd.

@Jackgirl: nou, een normaal leven heb je niet midden op zee. Ik denk dat ze wel 2 jaar mist wat dat betreft. Sociale contacten, vriendjes maken, naar school gaan, dat is er allemaal niet bij op een bootje.

Yinnar schreef:

Yeyo schreef:

pfeuh, die van mij gaat dan met 3

Die van mij schiet ik tijdens de bevalling naar de maan...beter voor het milieu ook..

Maaruh..nog effe over het meiske...onderstaande las ik ergens en vond ik zo helder als wat!

In Nederland ben je tot een bepaalde leeftijd een kind. Je hebt bepaalde rechten gewoon niet, en als je de fout ingaat zijn je ouders degene die verantwoordelijk gehouden worden voor je acties. Dit is omdat je geacht wordt niet volwassen genoeg, emotioneel stabiel genoeg te zijn om zelf bepaalde beslissingen te kunnen maken. Je wordt tegen jezelf beschermt door de wetten en de regels van de samenleving. Hierdoor kun je geleidelijk de transformatie van kind naar volwassen persoon maken zonder dat je hier al te veel kleerscheuren aan overhoud.

In je eentje de wereld rondzeilen is iets wat onder de classificatie ‘volwassen’ hoort. Als je niet mag autorijden totdat je 18 bent, niet mag drinken totdat je 16/18 bent, niet mag stemmen totdat je 18 bent, waarom zou je dan wel een oceaan mogen oversteken wanneer je technisch gezien nog ‘kind’ bent?

Het maakt niet uit of je de vaardigheden wel hebt, of misschien voor je leeftijd volwassen bent. Misschien hebben deze ouders wel gelijk en *kan* dit kind het aan. Maar wat moet er dan met het volgende kind gebeuren dat denkt dat ze kan gaan backpacken door Europa op haar 14de zonder begeleiding, of de jongen die wil gaan parachutespringen op z’n 11de waar de ouders het ook prima van vinden?

Sommige dingen doe je wanneer je volwassen bent. Dit is er eentje van. ‘Deal with it’. De oceanen zijn er over 5 jaar nog net zo goed.

Heino schreef:

MariekeB: wil jij je kind dan bewust blootstellen aan een grote kans op een psychische stoornis?

Yeyo schreef:

yep, of seksslaaf van die piraten.

Yinnar schreef:

Yeyo schreef:

pfeuh, die van mij gaat dan met 3

Die van mij schiet ik tijdens de bevalling naar de maan...beter voor het milieu ook..

jackgirl schreef:

Yeyo schreef:

yep, of seksslaaf van die piraten.

Daarvoor hoef je de oceaan niet op hoor, dat lukt je hier ook met gemak.
Okey geen piraten maar er zijn zat andere "vrijwilligers"

Kanelly schreef:

Hier nog een pedagogisch hulpverlener, alleen wel een die het niet zo op heeft met conventies en dus zegt 'doen!'

Dat geblaat over soc. emotionele ontwikkeling en ander theoretisch boekjes gezeur...
Come on, waar is trail & error gebleven?

De basis voor dit meiske lijkt me prima, een flinke dosis talent, doorzettingsvermogen, lef en rotsvast vertrouwen in haar ouders, haarzelf en vice versa.
Om de ouders nu meteen maar te bestempelen als ontaarde ouders? Alleen maar omdat ze hun dochter de kans geven om een droom waar te maken?
Ik neem aan dat haar ouders zich ook terdege bewust zijn van eventuele risico's en er alles aan gedaan hebben om deze te minimaliseren, geen enkele ouder verliest graag een kind lijkt me.

En het meiske moet een 'normaal' puberleven doormaken? Nee, comazuipen en je laten ne*ken voor een breezer is lekker pedagogisch verantwoord en eén van de kernpunten van een gezonde sociaal emotionele ontwikkeling.

En ergens las ik een voorbeeld over kinderen van expats, die verhuisden over de hele wereld en o.a. grensoverschrijdend gedrag vertoonden en naarstig op zoek waren naar structuur en veiligheid. I.m.o. is dit niet te wijten aan het feit dat ze opgroeien als expatkids, maar aan de opvoeding.
Als je als ouder de keus maakt om een expatleven te leiden, met personeel en nanny's, ben je ook verantwoordelijk voor wie je inhuurt en op welke manier je personeel met de kinderen omgaat. Jij bent nog altijd ouder (en werkgever in dit geval) dus mij maak je niet wijs dat je niemand kan vinden die je kinderen begeleid zoals jij dat wenst.
En als je aan de kinderen ziet dat jij blijkbaar niet bij machte bent om ze binnen een expatleven de juiste opvoeding te geven, moet je andere keuzes maken.

Alet74 schreef:

Gemiddelde kinderen hebben ook geen krokodillen in de achtertuin liggen. Als je met iets groot wordt, weet je niet beter dan dat normaal is. Dan ga je er ook zo mee om. De een heeft honden, het Irwin-dochtertje heeft enge wilde dieren thuis. Aan de ouders is het om te bepalen waar je je kind mee in aanraking laat komen. Die keuzes kunnen ze zelf nog niet maken op die leeftijd.

@Jackgirl: nou, een normaal leven heb je niet midden op zee. Ik denk dat ze wel 2 jaar mist wat dat betreft. Sociale contacten, vriendjes maken, naar school gaan, dat is er allemaal niet bij op een bootje.