Janneke2 schreef:snuffie123 schreef:Juíst door die nadruk erop te leggen, maak je het erger. Houdt iedereen op over racisme, dan denk ik oprecht dat mensen over 50 jaar niet eens meer weten wat racisme precies inhoudt. Dat het dan eigenlijk weg is.
Ik wil best geloven dat jij dit oprecht denkt.
Maar noch de ervaringen van onderdrukte mensen, noch de bevindingen van de wetenschap ('hoe werken deze mechanismen nou?') wijzen in deze richting.Citaat:Ik heb inderdaad het idee dat deze mensen tegen zwarte piet het idee hebben dat alleen zij worden gediscrimineerd, maar niet doorhebben dat ze dat misschien zelf ook wel doen en ze niet de enige zijn die worden gediscrimineerd.
Ik hou echt niet van mensen die in de slachtofferrol kruipen.
Wat vind jij een slachtofferrol?
....er is een groot verschil tussen 'slachtoffer zijn' (van een auto ongeluk, racisme, verkrachting of wat dan ook) en 'in een slachtofferrol kruipen'.
Slachtoffer zijn is nooit of te nimmer je eigen keuze.
Je verweren tegen je slachtofferschap: van harte aanbevolen!
Ik ben dan erg benieuwd naar de bronnen die dit onderbouwen. Mocht er echt hard bewijs voor zijn, stel ik mijn mening graag bij.
Ik merk vaak dat men in een slachtofferrol gaat zitten. Bij vanalles en nog wat. Er wordt te snel discriminatie geroepen en er wordt niet meer kritisch gekeken naar waar het misschien anders vandaan kan komen. Zo heb ik iemand in de klas zitten die verkondigd dat haar dokter haar nog steeds behanld als een minder persoon. Ze gaf als bewijs/voorbeeld dat de dokter haar neit geloofde toen ze zei dat ze buikpijn had. Dit kan natuurlijk ook aan veel andere dingen liggen. (ik ben blank en ook ik heb meegemaakt wat ze als voorbeeld gaf). De conclusie dat het racisme is of discriminatie is voor mij gewoon te snel gemaakt en dat zie ik dus in heel veel gevallen.
Dat noem ik het slachtoffer spelen van racisme... ze (en dus niet iedereen) kijken niet meer kritisch naar zichzelf maar geven meteen de schuld aan de racisme en discriminatie.