Esaqar schreef:Ik ga er inderdaad op voorruit qua uurloon. Iets waar ik onder andere opleidingen en cursussen voor heb gedaan. Ik werk in de autoschade branche. Wat denken jullie dat er gebeurt wanneer alle mensen bij mij op het werk meer gaan verdienen? Mijn werkgever gaat daardoor het uurloon naar klanten en verzekeringsmaatschappijen verhogen. Vervolgens gaan de verzekeringsmaatschappijen hun verzekeringtarief verhogen. Uiteindelijk stijgen de lonen, maar alles stijgt daardoor mee. Er veranderd dus... niks.
Niet alle kosten worden doorberekend: In concurrerende markten kunnen bedrijven niet zomaar alle kosten doorberekenen. Ze zoeken vaak eerst naar efficiëntie, automatisering of herverdeling van taken.
Loonstijgingen verbeteren koopkracht: Vooral bij lage en middeninkomens leidt een hoger loon tot meer bestedingen, wat de economie versterkt. Dat is anders dan bij hogere inkomens, waar extra loon vaak wordt gespaard.
Inflatie is complexer: Prijsstijgingen komen niet alleen door lonen, maar ook door energieprijzen, grondstoffen, geopolitiek en beleid van centrale banken. Loonstijging is slechts één factor.
Citaat:
Ik rij inderdaad een Mercedes C-klasse uit 2017. Maar met 40.000 kilometer in het jaar wil je ook een kwalitatief goede auto die zijn waarde houd en veilig zijn, een ongeluk zit immers in een klein hoekje. Vandaar mijn hoge wegenbelasting en verzekering.
Ik heb slecht nieuws voor je, auto's behouden nooit hun waarde.
Citaat:
Ik ben van mening dat iemand die niet werkt ook geen dikke C-klasse hoeft te hebben. Ze werken er namelijk niet voor.
Over het algemeen rijden mensen met een bijstandsuitkering niet in een C klasse.
Citaat:
Ik woon in een plek zonder openbaar vervoer. Anders was ik echt wel met de trein naar mijn werk gegaan.
Daar kunnen mensen in de uitkering niets aan doen, dat is een beleidsprobleem.
Citaat:
Het leven is inmiddels ook zwaar als je wel kunt meekomen met maatschappij.
Juist daarom pleiten veel partijen voor meer netto overhouden van je loon, via lagere belasting op arbeid, hogere arbeidskorting en betere toegang tot betaalbare woningen.
De groep “werkende armen” groeit, en verdient meer politieke aandacht. Dat is geen reden om uitkeringen niet te verhogen, maar wél om werk financieel aantrekkelijker te maken.
Citaat:
Ik denk misschien zwart-wit. Maar ik ben 28, heb een ruime kennissenkring en mensen van mijn leeftijd kunnen niet uit huis, kunnen niet op eigen benen staan en kunnen geen gezin stichten. En dan gaan we een paar kansparels die vluchten uit hun land hierheen halen en zich voortplanten als konijnen een huis geven? Dát is oneerlijk.
Statushouders krijgen geen voorrang op reguliere woningzoekenden. Gemeenten moeten een klein percentage huisvesten, vaak in aparte quota.
In 2024 ging minder dan 5% van sociale huurwoningen naar statushouders. De rest ging naar mensen op de wachtlijst — zoals jij en je kennissenkring.
De woningnood is structureel: veroorzaakt door stikstofregels, trage bouwprocedures, en jarenlange onderinvestering — niet door migratie alleen.