Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Gini schreef:Devic: Ah ja, tuurlijk.Ik heb altijd de situatie van 1 persoon die zijn eigen kostwinner moet zijn in mijn hoofd. Maar als je een huishouden hebt, hoef je inderdaad niet altijd de hoofdkostwinner te zijn. Dat overgrote deel van de bevolking had ik voor het gemak even helemaal buiten beschouwing gelaten.
Don't mind me!
Devic schreef:Ja dat blijft ook een veel voorkomend probleem. Bijvoorbeeld ook mensen die in de WSNP zitten en bijstand krijgen. Het zal niet bij allemaal zo zijn maar sommigen krijg je gedurende die Wsnp met geen 10 stokken aan het werk. Want alles wat ze meer verdienen, gaat rechtstreeks naar de schulden.
Shadow0 schreef:Loretta schreef:Waarom vinden ze het zo belangrijk dat er 0 flexibiliteit is van hun kant? Dit zijn dus echt dingen die ik totaal niet snap en het enige manier hoe ik het nog enigsinds kan verklaren is treiterij.
Ik snap het ook niet maar dan ligt er bv men vindt dat mensen niet zomaar 'een loopje' met de uitkeringsinstantie kunnen nemen, en dus kan er niet altijd overlegd worden over afspraken. ("Als we dat met iedereen gaan doen blijven we bezig" - dat soort argumenten.)
Loretta schreef:Devic schreef:Ja dat blijft ook een veel voorkomend probleem. Bijvoorbeeld ook mensen die in de WSNP zitten en bijstand krijgen. Het zal niet bij allemaal zo zijn maar sommigen krijg je gedurende die Wsnp met geen 10 stokken aan het werk. Want alles wat ze meer verdienen, gaat rechtstreeks naar de schulden.
Hoe verkeerd het misschien ook is. Ik kan het me er wel iets bij voorstellen. Zonder beloning werken klinkt ook niet erg aantrekkelijk. Alleen na 3 jaar een gat in het CV wordt het ook niet makkelijker.
Devic schreef:Hoezo, zonder beloning? Je krijgt toch gewoon salaris? Alleen wordt een deel gebruikt voor het aflossen van de schulden.
Devic schreef:Ik vind het dus echt niet kunnen. Ten eerste ga je dan gemeenschapsgeld gebruiken voor het aflossen van een berg schulden. Ten tweede: je gaat bewust veel minder aflossen en dus schuldeisers minder geld geven, terwijl je dus eigenlijk meer zou kunnen betalen? Tussen die schuldeisers zitten niet alleen overheidsinstanties he, ook gewoon zelfstandig ondernemers die hun centjes gewoon goed kunnen gebruiken, daar hard voor werken en diensten voor geleverd hebben
Daarbij creëert iemand zo op die manier ook bewust een gat van 3 maanden in z’n cv, zoals je zelf al aangeeft. En in het slechtste geval zijn ze dan ook nog beledigd als de sociale dienst achter hun broek zit en controles wilt doen?? Het zijn dus juist dit soort mensen die de bijstandsklanten zo’n slecht imago geven
Apple schreef:Ja, dat snap ik ook niet helemaal, mensen die eigenlijk hun hele leven soort van 'stil zetten' als ze nog in de WSNP of MSNP zitten. Dan komen ze er vervolgens achter na drie jaar dat het niet meer zo gemakkelijk is om een baan te vinden die ze boven bijstandnivo uitbrengt.
Loretta schreef:Dan zou ik me toch liever verdiepen in het feit waarom mensen dit op deze manier doen. Zelf denk ik dat hun vertrouwen in de maarschappij niet erg hoog is. Degenen die ik ken kunnen of geen baan krijgen of een heel klein stom geestdodend tijdelijk baantje.
Devic schreef:Loretta schreef:Dan zou ik me toch liever verdiepen in het feit waarom mensen dit op deze manier doen. Zelf denk ik dat hun vertrouwen in de maarschappij niet erg hoog is. Degenen die ik ken kunnen of geen baan krijgen of een heel klein stom geestdodend tijdelijk baantje.
Nee want daar gaat het niet om. Het ligt niet aan het soort werk wat je krijgt. Het gaat er om dat je gaat werken als je dat kan en zo de verantwoording neemt voor de schulden die je gemaakt hebt.
Bewust werk afslaan omdat je liever ziet dat je schuldenlast betaald wordt met gemeenschapsgeld is gewoon asociaal.
We hebben in Nederland al de mazzel dat er zoiets bestaat als WSNP. De meeste mensen die hier in terecht komen zouden anders jaren en jaren deurwaarders achter zich aan hebben en schulden betalen. Je zit niet in de Wsnp als je een schuld van € 2000 hebt, dat gaat over veel hogere schulden. De WSNP zorgt er al voor dat je de kans krijgt om binnen een redelijke termijn uit de penarie te komen. Daar mag je dan toch zelf ook wel eens iets voor doen lijkt me.
Devic schreef:Loretta schreef:Dan zou ik me toch liever verdiepen in het feit waarom mensen dit op deze manier doen. Zelf denk ik dat hun vertrouwen in de maarschappij niet erg hoog is. Degenen die ik ken kunnen of geen baan krijgen of een heel klein stom geestdodend tijdelijk baantje.
Nee want daar gaat het niet om. Het ligt niet aan het soort werk wat je krijgt. Het gaat er om dat je gaat werken als je dat kan en zo de verantwoording neemt voor de schulden die je gemaakt hebt. Bewust werk afslaan omdat je liever ziet dat je schuldenlast betaald wordt met gemeenschapsgeld is gewoon asociaal.
We hebben in Nederland al de mazzel dat er zoiets bestaat als WSNP. De meeste mensen die hier in terecht komen zouden anders jaren en jaren deurwaarders achter zich aan hebben en schulden betalen. Je zit niet in de Wsnp als je een schuld van € 2000 hebt, dat gaat over veel hogere schulden. De WSNP zorgt er al voor dat je de kans krijgt om binnen een redelijke termijn uit de penarie te komen. Daar mag je dan toch zelf ook wel eens iets voor doen lijkt me.
simongek schreef:Volledig mee eens. Ik werd ook altijd echt pissig als ik zo iemand dan hoorde zeggen. Ga niet om 5 uur mijn bed uit om de krant te bezorgen. Dan draai ik me nog ff om
Sirius_ schreef:Ik wil de vraag trouwens andersom stellen.
Stel dat je als inwoner mee mag denken met het beleid van de gemeente. Wat zou redelijk zijn om vrij te laten qua bedrag? En is er onderscheid tussen bijvoorbeeld een tas boodschappen, het laten betalen van bijvoorbeeld de telefoonrekening door een familielid of geld krijgen? Waar toets je deze redelijkheid aan? Op dit moment blijft de bijstand uiteraard een vangnet regeling. Er wordt bijvoorbeeld geopperd om landelijk 1200,- vrij te laten aan schenkingen. Dit is 100,- per maand. Is dit voldoende, en redelijk? De boodschappen norm waar mee gerekend wordt ligt hoger.
Ik ben er oprecht nieuwsgierig naar. Hoe zou ‘je’ het ‘ideale beleid’ vormgeven?
Loretta schreef:Dan zou ik me toch liever verdiepen in het feit waarom mensen dit op deze manier doen. Zelf denk ik dat hun vertrouwen in de maarschappij niet erg hoog is. Degenen die ik ken kunnen of geen baan krijgen of een heel klein stom geestdodend tijdelijk baantje.
Rytir schreef:Loretta schreef:Dan zou ik me toch liever verdiepen in het feit waarom mensen dit op deze manier doen. Zelf denk ik dat hun vertrouwen in de maarschappij niet erg hoog is. Degenen die ik ken kunnen of geen baan krijgen of een heel klein stom geestdodend tijdelijk baantje.
Dat doe ik ook en er zijn talloze onderzoeken naar geweest. Maar geen eenduidig antwoord op hoe het precies kan. Iets tussen gemakzucht (want wat schiet je er mee op), psychisch stress hebben en welvaartsproblematiek komen de meeste op uit. Oftewel onduidelijk.
En een 'klein stom geestdodend baantje' kan alsnog een fijne baan zijn. Werk is werk en veel mensen onderschatten hoe belangrijk dat kan zijn voor iemand. Ik vind de term die jij gebruikt dan weer denigrerend. En wat is dat dan trouwens voor ' baantje' dat klein stom en geestdodend is ?
Devic schreef:Nee dat is ook niet fair. Als iemand een sollicitatiegesprek heeft en daarmee kans maakt uit de uitkering te gaan, zal die persoon daar ruimte voor moeten krijgen. Maar: als het al de 3e keer is dat iemand afspraken afzegt en er is geen enkel bewijs dat iemand inderdaad elke keer precies op dat tijdstip een sollicitatiegesprek heeft, dan kan ik me voorstellen dat het niet meer gepikt wordt.