Cer schreef:En toch he.. vraag ik me af in hoeverre er hard bewijs is dat hij het gedaan heeft.
Voor dingen als kindermisbruik en verkrachting is er vrijwel nooit hard bewijs. Als er geen films of foto's zijn, er was geen geweld dat sporen nalaat, en DNA sporen zijn uitgewist, dan heb je vaak alleen het woord van het slachtoffer tegen die van de (vermeende) dader.
En dan kom je inderdaad vaak uit bij slachtofferverklaringen, verklaringen van andere getuigen (zoals die van de moeders en zus, die ik eerder in dit topic genoemd heb), en indirect bewijs. De moeder zei in dit geval niet eens "Ik denk dat mijn kind misbruikt is" (dat geloofde ze toendertijd niet), maar verklaarde wel dat ze haar zoon na een telefoontje midden in de nacht naar Jackson's huis en bed had gebracht. De zus verklaarde dat haar broer minstens een jaar lang 1-op-1 bij Jackson op de kamer sliep, elke nacht, zonder anderen en zonder "slaapfeestje". Jackson gaf deze feiten zelf ook toe.
Deze verklaringen zijn geen direct bewijs, maar zijn wel sterke aanwijzingen, los van de verklaringen, dat Jackson heel graag 's nachts 1-op-1 met zijn "special friends" in bed sliep, die toevallig allemaal jongens rond diezelfde leeftijd waren en die elkaar opvolgden als er eentje te oud was geworden. Samen met urenlange telefoontjes, faxen met "I love you", en dure cadeau's, lijkt dit al meer op het patroon van een liefdesrelatie dan van een kindervriendschap.
Zelfs al hebben we geen keihard bewijs van seksuele handelingen, we kunnen in elk geval vanuit de fysieke bewijzen (faxen, hotelbezoekjes, urenlange telefoontjes, cadeau's) concluderen dat er een ongezonde emotionele relatie en obsessie vanuit Jackson's kant was.
De verklaringen van Robson en Safechuck verklaren vervolgens het patroon dat we zien in het andere bewijs: Jackson was seksueel aangetrokken tot deze jongens, en handelde daarnaar. Dat zou verklaren waarom de "special friendships" zo intens waren en waarom de jongens allemaal rond dezelfde leeftijd waren, waarom Jackson zoveel toeters en bellen in de gang naar zijn slaapkamer had, en waarom deze jongens dure cadeau's kregen. En zelfs waarom de jongens eerst zwegen, zoals jongens (en andere slachtoffers) vaak doen over seksueel misbruik, zeker van een "leuke vriend".
De verklaringen komen hier dan ook niet "zomaar" uit het niets, maar passen bij het patroon wat we in het andere bewijs al zien.