Bokt.nl

Machie schreef:

MissDD schreef:

Maar in het geval van een ernstig gehandicapt kind of verkrachting, dan moet je imo de keus hebben.

En in alle andere gevallen niet?

Wildgirl schreef:

Hier een groot voorstander van abortus! Al zou het imo geen gek idee zijn om "veelplegers" (bij meer dan 5 abortussen) anders aan te pakken. 24 weken grens mag wat mij betreft ook naar 20 weken. Mensen mogen zich wel eens wat bewuster worden...

Ailill schreef:

In het kader van knuppels en een groot kippen, euh hoenderhok: Ik ben inmiddels oom van 7 neefjes en nichtjes en nummer 8 & 9 zijn onderweg. Op wat kleine kwaaltjes na en een tweeling die met 31 weken kwam, is alles goed verlopen.

Een bevalling zal echt enorm pijnlijk zijn en ik roep altijd " Zwanger zijn lijkt me geweldig, de bevalling wat minder."

Komt ie dan: is het écht te veel om te vragen? Dan denk ik gelijk aan draagmoeders waarbij alles perfect verloopt, ik ben me er echt van bewust dat dit eerder uitzondering dan regel is.

MissDD schreef:

Machie schreef:

En in alle andere gevallen niet?

Nou eigenlijk bedoel ik er mee dat het geen punt van discussie mag zijn als de moeder in kwestie het kind niet wil in geval van verkrachting/ gehandicapt kind, dan moet het daarmee basta zijn, zonder inmenging van wie dan ook.

Zoals ik aangaf, baas over eigen lijf vind ik een groot goed, dus dat bedoel ik voor iedereen. Als iemand per ongeluk zwanger wordt vind ik die zefbeschikking/keus net zo belangrijk, alleen zou de dialoog voor mij anders zijn.

Anoniem schreef:

[naam]; ik meen mij te herinneren dat er ook een 'overtijd behandeling' is waar die 5 dagen niet in acht hoeft te worden genomen. Ik kan me daardoor voorstellen dat er heus meiden zullen zijn die de gok nemen; het kan immers 9 keer goed gaan en dan 1x mis. Kan me niet voorstellen persoonlijk dat je dat zo 'ff laat doen, maar kan me ook bedenken dat voor een hoop wellicht de afweging tussen zelf je anticonceptie betalen of de gok nemen en 1x in het jaar of 1x in de twee jaar een overtijdbehandeling 'makkelijker' maakt.

Dat vind ik dus wel krom in dit land; abortus is gratis, maar anti conceptie moet het gros toch zelf betalen. Kan me er geen voorstelling bij maken dat je het niet wíl betalen, maar er zullen wel gevallen zijn die een spiraal, prikpil of gewone (duurdere) pil niet kúnnen betalen.

Ayasha schreef:

Ailill schreef:

Ik weet niet wat ik wil, echt niet. En kom nu niet aan met dat weet je best, als dat zo zou zijn had ik dat echt wel uitgesproken.

Ik vind het een enorm frustrerende kwestie. Primair is iedereen baas over zijn/haar eigen lijf en leven, zowel man als vrouw. Punt.

Echter, kijk je nu naar een zwangere vrouw dan heeft zij het recht wat betreft haarzelf máár ook het kind. Als je het kind in dit geval als (3e) persoon (bedoel ik niet gevoelloos) ziet, is dat gewoon niet juist. Daarnaast, iedere eindbeslissing (voor zowel haarzelf, de vader en het kind) worden enkel en alleen door haar gemaakt, op het gebied van ouderschap/leven/financiële zaken.

Dus je weet zelf niet wat je wil maar verwijt dat wel anderen?

Wettelijk is het op het moment van abortus nog geen kind. Anders zou het idd moord zijn. De eindbeslissing ligt bij haar omdat in praktijk zij het meeste risico loopt op élk gebied.

Emmaa_ schreef:

Ik blijf hier maar lezen over vrouwen die abortus als anticonceptie zouden zien, maar ik vraag me af waar dat vandaan komt. Ik denk dat niemand een ingreep als een abortus als anticonceptie ziet. Wellicht als er door omstandigheden problemen zijn met andere anticonceptie (zoals bij daf), maar ik denk dat het voor niemand een lichte keuze is om de boel er maar even uit te laten halen. Niemand wordt per ongeluk zwanger en denkt 'ach joh, dan maar een abortus', dat is in alle gevallen een weloverwogen keuze (juist ook omdat er vanuit klinieken zo veel nadruk ligt op 5 dagen bedenktijd en gesprekken met verschillende begeleiders die proberen te helpen met het maken van de juiste keuze).

Citaat:

Nou eigenlijk bedoel ik er mee dat het geen punt van discussie mag zijn als de moeder in kwestie het kind niet wil in geval van verkrachting/ gehandicapt kind, dan moet het daarmee basta zijn, zonder inmenging van wie dan ook.

Zoals ik aangaf, baas over eigen lijf vind ik een groot goed, dus dat bedoel ik voor iedereen. Als iemand per ongeluk zwanger wordt vind ik die zefbeschikking/keus net zo belangrijk, alleen zou de dialoog voor mij anders zijn.

Citaat:

Dan zijn we het gewoon eens

Amable schreef:

Ik ken inderdaad 2 meiden die zwanger geworden zijn uit een one night stand, beide omdat ze dachten dat het zo'n vaart niet lopen zou. Bij de ene vrouw heeft ze de jongen in kwestie nooit wat laten weten, dat was echt een o.n.s. uit de kroeg die ze verder helemaal niet kende. De ander kende de jongen in kwestie wel al goed en zij zijn vervolgens een relatie aangegaan samen. Overigens zijn er uit beide zwangerschappen mooie kinderen geboren

MissDD schreef:

Emmaa_ schreef:

Ik blijf hier maar lezen over vrouwen die abortus als anticonceptie zouden zien, maar ik vraag me af waar dat vandaan komt. Ik denk dat niemand een ingreep als een abortus als anticonceptie ziet. Wellicht als er door omstandigheden problemen zijn met andere anticonceptie (zoals bij daf), maar ik denk dat het voor niemand een lichte keuze is om de boel er maar even uit te laten halen. Niemand wordt per ongeluk zwanger en denkt 'ach joh, dan maar een abortus', dat is in alle gevallen een weloverwogen keuze (juist ook omdat er vanuit klinieken zo veel nadruk ligt op 5 dagen bedenktijd en gesprekken met verschillende begeleiders die proberen te helpen met het maken van de juiste keuze).

Ik denk dat jouw referentiekader hierin een rol speelt en dat het voor jou (en natuurlijk voor heel veel mensen incluis mijzelf) onbegrijpelijk is dat er mensen zouden kunnen zijn die er zo mee omspringen, de realiteit is helaas anders. In mijn directe omgeving is dit ooit een 'hot topic' geweest omdat 2 meiden van onze grote uitgaansgroep er destijds wel zo mee omsprongen. 1 van de dames had het 'nogmaar' 1x hoeven doen en haar beste vriendin had er al 3 op haar conto staan, we zijn nu een stuk verder in de tijd en de dame van 1x is onvruchtbaar geworden (door andere oorzaken) en de dame van 3 x leeft een leven vol wroeging van hetgeen ze gedaan heeft als adolescent. Dus ja ze zijn er echt helaas....

Ailill schreef:

Amable schreef:

Ik ken inderdaad 2 meiden die zwanger geworden zijn uit een one night stand, beide omdat ze dachten dat het zo'n vaart niet lopen zou. Bij de ene vrouw heeft ze de jongen in kwestie nooit wat laten weten, dat was echt een o.n.s. uit de kroeg die ze verder helemaal niet kende. De ander kende de jongen in kwestie wel al goed en zij zijn vervolgens een relatie aangegaan samen. Overigens zijn er uit beide zwangerschappen mooie kinderen geboren

En precies dit bedoel ik dus. Als ik je goed begrijp heeft die vriendin dus een o.n.s. gehad en is daar zwanger door geraakt. Ze heeft besloten het kind te houden en de vader niet op de hoogte te brengen?

Sorry, maar ik vind dat echt een heel kwalijke zaak.

Wat betreft je eerdere bericht: Ik weet echt wel dat een zwangerschap geen pretje is, sterker nog het is een levensveranderend proces. Of dit positief of negatief gaat zijn, is per persoon verschillend. Suggeren dat ik het allemaal heel rooskleurig zie is niet het geval.

Anoniem schreef:

Maar Ailill, als je meerdere ONS hebt, vaak ben je er na een paar weken pas achter dat je zwanger bent. Dan moet je iemand op zien te zoeken die je 1) niet kent 2) 1 nachtje mee door hebt gebracht, al dan niet beschonken.. Hoe wil je zo iemand vinden als het een beetje grote en drukke kroeg is met veel verloop? Dan heet iedereen ineens Henk of Piet of Sjaak.

K bedoel, ik weet niet eens wat ik vorige week heb gegeten.
Als ik een losbandig leven zou hebben zou ik dus helemaal niet weten wie ik 3 weken geleden in bed had gehad waarschijnlijk

Zwangerschap kan ik niet over meepraten Maar de bevalling was geen feestje en dan had ik een zeer voorspoedige bevalling. En vergeet niet dat je ook ná de bevalling ineens 'eigendom' bent; iedereen heeft een mening, advies, kraamzorg, om de dag lichamelijk onderzoek..

En of dat teveel is om te vragen; ehm. Ja. Nog los van het feit van de lichamelijke ongemakken die van peanuts naar rampzalig kunnen gaan tijdens de zwangerschap tot de lichamelijke ongemakken ná de zwangerschap. Nog even los van het emotionele en hormonale aspect en de klap die je wellicht over 10 jaar kunt krijgen wanneer je wél voor een eigen gezinnetje met je partner wil gaan; je hebt immers al voor je gevoel een kind. Dat kind is altijd jouw kind, maar het hoe en wat weet je niet, want het is ook weer niet jouw kind.

Gevoelsmatig zeg ik ja, dat is veel te veel om te vragen van iemand. En dat levensveranderende proces gaat van positief naar negatief naar positief naar negatief, naar (als het goed is) positief.

Michelle77 schreef:

Is de grens voor abortus zonder medische reden niet 20/21 weken?

Met medische reden ligt anders omdat met 20 weken pas het meeste goed te zien is. Dan volgen extra onderzoeken, en keuzetijd.

Anoniem schreef:

Ailil; jij zegt "Daarnaast neemt de vrouw dan ook gelijk het besluit dat het kind zonder vader op gaat groeien, mocht de man geen vader willen worden."

Maar, al zegt die vader, ik wil geen kind, en, in het ergste geval, ik wil dat je het weg laat halen, en de vrouw beslist anders.

Dan maakt de vrouw toch ook de keus dat het kind zonder vader opgroeit.
En even heel eerlijk; dan had die vent toch ook best een regenjas om z'n leuter kunnen doen, of, wanneer blijkt dat het gescheurd of kwijt is, op zondagochtend naar de dichtstbijzijnde geopende apotheek gaan voor een MAP.

Ailill schreef:

Nee, want ik kán daar niets aan veranderen. Ik val er wel enorm over dat blijkbaar een hoop mensen er vrij eenzijdig naar kijken. Zinnen als "... tja, dat weet ik niet." zijn gewoon flauw, ongeacht het onderwerp. Los daarvan mis ik bij een hoop mensen het ethisch besef wat betreft deze kwestie.

Wellicht is het tijd dat ik stop met berichten hier.