Shadow0 schreef:Drifter schreef:Als ik een opmerking maak die onschuldig is bedoeld, en jij neemt daar aanstoot aan, veranderd dat helemaal niets aan mijn intentie. Natuurlijk zou ik dan vertellen dat dat mijn bedoeling niet was, dat is voor mij absoluut redelijk, en in verreweg de meeste gevallen zal ik daar in het vervolg rekening mee houden.
Maar dat laatste is nou juist niet aan de orde: in de discussie over racisme was de reactie niet 'dat was mijn bedoeling niet' maar ze zeggen 'jij hebt het verkeerd dat je het zo opvat.' En de reactie was niet 'we zullen daar rekening mee houden' maar 'we gaan ons echt niet aanpassen want dat is overdreven.'
Dat was wel aan de orde, de efteling is ook gekomen met een uitnodiging tot gesprek, en heeft aangegeven dat het niet hun intentie was om racistish over te komen.
Waarop de groep zegt "We gaan niet in gesprek, want of het jullie intentie nou is of niet, wij voelen het zo dus moet het weg."
De Efteling heeft dus niet gezegd: "jammer maar helaas."
Shadow0 schreef:En dat maakt volgens mij alle verschil. Zelfs als zwarte piet bv niet racistisch bedoeld was door de meeste mensen die het jarenlang deel hebben laten zijn van hun feest, is de keuze om het in stand te houden met een heleboel opzettelijk kwetsende reacties dat namelijk wel. De goede intenties zijn niet meer vol te houden als je ze niet gebruikt om iets te veranderen.
Ook in de zwarte pieten discussie zijn er pogingen gedaan om water bij de wijn te doen, sommige zwarte, sommige witte, en sommige pieten met roetvegen, sommigen gekleurden, je kon het zo gek niet maken.
Het probleem is dan dat de kant die het racistisch vindt dat nog steeds niet genoeg vind. Goede intenties werken beide kanten op, en je kunt dus niet maar naar een kant blijven wijzen en zeggen dat alleen die kant gehoord moet worden.
Shadow0 schreef:Drifter schreef:
het probleem is dat er nu retro-actief in meerdere gevallen mensen, tradities of objecten een andere intentie toebedeeld krijgen.
Maar da's dus deels de manier waarop verdedigers het tot iets persoonlijks maken - en daarmee de discussie blokkeren.
Excuse me? De verdedigers maken het tot iets persoonlijks, en daarom is er geen discussie mogelijk? Dus de ene kant heeft recht op het zich persoonlijk toeeigenen van gevoel en emotie over iets, maar als de andere kant dat doet is het een probleem?
Shadow0 schreef:Dat geldt ook voor dat kunstbeeld: de vraag is niet per se of de kunstenaar wel of niet kwade bedoelingen had, want nee, ik denk niet dat ze die had. Maar de vraag is of dat soort beelden niet meer nadeel dan voordeel hebben - hoe onbedoeld ook. Je kunt ook onbedoeld dingen doen die desondanks niet wenselijk zijn, en zoals ik al heb proberen uit te leggen zouden we het gewoner moeten vinden om daar open voor te staan ipv defensief te reageren. Probeer de ander te horen ipv uit te leggen waarom ze het helemaal verkeerd zien.
De Kunstenaar in dit geval was meer dan redelijk in haar kant van het verhaal.. nogmaals. Maar dat was niet genoeg.
De vraag is dus niet alleen of de nasleep los staat van de intentie, de vraag is ook in hoever je de nasleep of de gevoelens van een groep een grotere waarde geeft dan de intentie.
Als ik iemand per ongeluk beledig, het wordt me verteld, en ik zeg "Het spijt me, dat was niet mijn bedoeling, ik bedoelde het op deze manier." Dan is dat dus een gesprek. Als de andere kant zegt "Maakt me geen bal uit of jij zegt dat het niet jouw bedoeling was, je bent zowieso een racist!" Kan het weleens zijn dat ik tegengas geef, zo ook in het geval van "jouw intentie was racistisch punt uit."
Het is de toon die de muziek maakt, van beide kanten.
Shadow0 schreef:Drifter schreef:En hier dus ook, er wordt door deze groep meegedeeld aan de Efteling wat hun intentie was met de attracties, en wat hun intenties zijn door deze attracties te laten bestaan.
Dat gaat verder dan "Ik voel het zo, kunnen we daar over praten?"
Ja, dat gaat op dit moment veel verder dan dat ja. Maar het is wel goed om te beseffen dat dat dus niet uit het niets verschenen is, maar is ontstaan in een situatie waarin goed naar elkaar luisteren al een tijd lang geen gewoonte was. En ook nu - het zijn niet alleen de protesters die hun punt onsubtiel maken, het zijn ook de media die met graagte weer een relletje aanhalen, en daarna een gigantisch podium bieden aan allerlei columnisten enzo die vooral uitleggen waarom ze het helemaal niet willen snappen.
Op elk moment kunnen we nog steeds kiezen om een andere manier van communiceren te zoeken - maar elke keer weer kiezen we er als maatschappij voor om liever afwijzend te blijven dan open.
We kiezen er als maatschappij niet voor, ik kies er niet voor, zoals ik en meerdere mensen hier aangegeven hebben willen zowel ik en anderen best water bij de wijn doen. Maar dit is voor de andere kant geen optie in sommige gevallen, in dit soort gevallen. Dan is er dus ook daar een probleem in communiceren, en dat is dus wat ik in mijn post ook aan gaf: intentie!
Was de intentie hier geweest "We gaan in gesprek." Dan was het voor mij anders. De intentie is hier, zoals de follow-ups van de klagende partij ook heel duidelijk stellen, geen gesprek, geen dialoog, het was een mededeling, een veroordeling, die zelfs gevolgd werdt door een straf als het niet nu verandert wordt.
Dan is het ook niet zo raar dat er een tegenovergestelde reactie komt.