Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-11-25 16:56

Geplaatst: 26-11-25 16:56

Douce schreef:
tienus63 schreef:
Meldingen Ermelo laat ik vandaag voor wat het is.
Inmiddels is het algemeen bekend dat daar een wolf door het dorp struint.

In plaats van er doorheen en denken jeetje ik zit fout.

Veel staatsloterij winnaars.

De postcode loterij straatprijs denk ik

**Geplaatst**: 26-11-25 17:27

Geplaatst: 26-11-25 17:27

DuoPenotti schreef:
SusanH schreef:
Ik vind het wel weer heel erg Nederlands dat de regeltjes zo beperkend zijn dat afschot bijna onmogelijk wordt gemaakt.

Een handjevol activisten bepaald het land..op meerdere vlakken...

Het is toch van de zotte en de meesten van dat handje wonen er niet tussen.

**Geplaatst**: 26-11-25 17:38

Geplaatst: 26-11-25 17:38

F_T schreef:
De postcode loterij straatprijs denk ik

Dat denk ik ook, wolven clubjes worden ook gesponsord door de postcodeloterij.

Ik zou eens gaan claimen als ik die mensen was

**Geplaatst**: 26-11-25 17:50

Geplaatst: 26-11-25 17:50

Zag net deze mooie reactie voorbij komen op facebook

Een wolf gespot in Ermelo.
Weer zo’n bericht, weer zo’n foto, en daaronder hetzelfde riedeltje:
“Wat te doen als u een wolf tegenkomt.”
Alsof dat de normaalste zaak van de wereld is.
Alsof het in Nederland — een land waar je soms al moet reserveren om een parkeerplek te vinden — logisch is dat je in het bos moet leren overleven naast een roofdier.
En ineens ligt de verantwoordelijkheid bij ons.
Wij moeten leren hoe we moeten staan, kijken, praten, zwijgen, bewegen.
Wij moeten ons gedrag aanpassen zodat een wild dier zich hier kan vestigen.
Wij moeten de risico’s accepteren die anderen voor ons hebben geïmporteerd of toegestaan.
Maar niemand stelt de vraag die mensen écht bezighoudt:
Hoe kan het dat burgers moeten leren leven met een wolf in een land dat tot de dichtstbevolkte gebieden van Europa behoort?
Waarom is het altijd de inwoner, de wandelaar, de boer, de recreant die zich moet aanpassen?
Waar was Den Haag toen de eerste signalen kwamen dat dit fout kon lopen?
Waarom is er wel beleid over hoe wij ons moeten gedragen, maar nauwelijks beleid over waarom dit überhaupt onze realiteit is geworden?
Het voelt alsof de wereld op zijn kop staat:
Je kunt midden in een woonwijk wonen, tegen het bosrand aan — en het is níet vreemd dat daar een roofdier loopt. Nee, vreemd is dat jij daar nog niet op bent voorbereid.
Alsof je een cursus “leven met een predator” had moeten volgen, ergens tussen je EHBO-diploma en rijbewijs in.
En dan de geruststellende boodschap van instanties:
“De wolf is van nature schuw.”
Maar ondertussen filmen mensen hem op twintig meter afstand, parmantig lopend door een gebied waar kinderen spelen, honden worden uitgelaten en mensen gewoon hun dagelijkse leven leiden.
Hoeveel schuwheid moet je dan nog bij mensen door de strot duwen om het passend te laten klinken?
De echte frustratie zit niet alleen in de aanwezigheid van het dier, maar in het gevoel dat beleid achteroverleunt terwijl burgers de consequenties dragen.
Het lijkt alsof het land vooral bezig is met praten over hoe wij moeten leren omgaan met de wolf, terwijl niemand durft te bespreken of dit überhaupt de juiste keuze was voor een land als dit.
De wolf in Ermelo was niet zomaar een waarneming.
Het was een reminder — hard en confronterend — van een vraag die steeds luider klinkt:
Moeten wij ons werkelijk blijven aanpassen, of mag de politiek eindelijk eens verantwoordelijkheid nemen voor wat zij zelf in gang heeft gezet?