Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-01-19 07:49

Geplaatst: 22-01-19 07:49

Dat dacht ik ook... ik begrijp uit de reacties op dat stuk, dat er 60 mtr gestut moet worden vanwege instortingsgevaar ofzo, maar hoe die persoon aan die info komt is me niet duidelijk. Al klinkt het wel logisch.

**Geplaatst**: 22-01-19 07:55

Geplaatst: 22-01-19 07:55

Nee joh...nog niet...pff elke keer knoop in je maag als ik dit topic open. Die ouders....wat erg dit

**Geplaatst**: 22-01-19 08:02

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 08:02

Elke ochtend hoop ik dat hij gevonden is

Ik had van het weekend nog zoiets van 'hij kan nog in leven zijn als hij nu wordt gevonden' maar ik zie het echt heel somber in nu. Maar laten we blijven hopen op een wonder.

**Geplaatst**: 22-01-19 08:57

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 08:57

Ik denk dat we er nu vanuit kunnen gaan dat Julen niet meer leeft. En dat ze nu alleen bezig zijn om hem eruit te krijgen zodat ouders afscheid kunnen nemen. Zo'n knulletje maakt nu toch geen schijn van kans na zolang daar te hebben gezeten, 1,5 week geleden al he..

**Geplaatst**: 22-01-19 09:40

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 09:40

Ik denk ook dat er geen kans meer is dat hij er levend uit wordt gehaald. Kan alleen maar hopen dat hij niet lang heeft hoeven lijden (hopelijk snel het bewustzijn verloren), ook voor de ouders, wat een hel is dit...

Hoop dat ze hem gaaf naar boven kunnen halen en niet dat ze hem nooit te pakken krijgen en deze plek uiteindelijk zijn grafje wordt...

**Geplaatst**: 22-01-19 09:47

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 09:47

Toch blijf ik elke keer hoop houden op een wonder. Mijn moederhart wil eigenlijk de bevestiging niet dat Julen is overleden in de put. Ik zie nu al op tegen het bericht dat hij gevonden is en bevestigd wordt wat je verstandelijk wel weet, maar niet wil geloven.

**Geplaatst**: 22-01-19 09:49

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 09:49

Hoop is iets heel mooi’s. Realisme is dat ook.

**Geplaatst**: 22-01-19 10:06

Geplaatst: 22-01-19 10:06

Zoals al eerder is genoemd: ook zonder moederhart kan deze situatie je raken.
Ik heb dan geen kinderen maar ook bij mij komt hij binnen.

**Geplaatst**: 22-01-19 10:14

Geplaatst: 22-01-19 10:14

Quellian schreef:
Ik denk ook dat er geen kans meer is dat hij er levend uit wordt gehaald. Kan alleen maar hopen dat hij niet lang heeft hoeven lijden (hopelijk snel het bewustzijn verloren), ook voor de ouders, wat een hel is dit...

Hoop dat ze hem gaaf naar boven kunnen halen en niet dat ze hem nooit te pakken krijgen en deze plek uiteindelijk zijn grafje wordt...

Dat laatste ben ik ook erg bang voor. Wat als hij veel dieper is afgegleden en met al dat boren is zijn er verschuivingen en ze kunnen er niet meer bij. Dat zou wel de ergste scenario zijn nu. Hoop zo dat ze hem vandaag iig boven krijgen. In welke toestand dan ook zou ik bijna willen zeggen.

Ik heb zelf 2 dochters van 7 en bijna 2 en een zoon van 4. Wat een wanhoop als je op het punt staat je 2e kind te verliezen. Het is zo erg dat ik me zelfs als moeder niet kan/wil voorstellen hoe dat moet voelen.

Laatst bijgewerkt door Salsa op 22-01-19 10:16, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-19 10:15

Geplaatst: 22-01-19 10:15

Ik vind dit echt een situatie voor het gezegde; hoop doet leven

**Geplaatst**: 22-01-19 10:19

Geplaatst: 22-01-19 10:19

Kan ik me ook helemaal voorstellen dat je geen kinderen moet hebben om je dit aan te trekken, het raakt je gewoon als mens.

Ik vraag me nu zelfs af of je eigenlijk nog moet willen dat hij levend gevonden wordt. Zou je na zoveel dagen van ontbering en waarschijnlijk bewusteloosheid/coma nog volledig kunnen herstellen? Zou hij niet zware lichamelijke of hersenschade hebben opgelopen? Levend terugvinden is heel leuk maar als het wil zeggen dat hij de rest van zijn leven een plant zou zijn weet ik niet wat beter is. Ofja ik weet het niet, ik vraag het me gewoon af. Altijd blijven hope op een mirakel maar ik vrees er ook voor.

Maar ik snap wel dat de reddingswerkers blijven vechten en ik denk ook hetzelfde als iemand hier iets eerder zei. Als ouders wil je dat de ze blijven geloven dat je kind nog leeft, want je wilt niet dat het werk vertraagd wordt omdat ze er toch vanuit gaan dat het niet meer uitmaakt, je wilt dat ze nog altijd denken dat ze net dat half uur voor het te laat is gaan aankomen en dat ze met man en macht vol adrenaline blijven timmeren en kloppen en graven, zelfs al zijn ze 2 weken bezig.

**Geplaatst**: 22-01-19 10:52

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 10:52

Ik betrapte me laatst al op de gedracht dat als hij zaterdag of zondag levend gevonden zou worden. Hoe enorm getraumatiseerd is het mannetje dan?
Hoe ziet zijn levendje er dan uit...

Vreselijk....

**Geplaatst**: 22-01-19 10:58

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 10:58

Volgens mij is hij nog te klein,mocht hij er levend uitkomen,om daar echt een trauma aan over te houden.
Weet je zelf bv nog iets van toen je 2 was?volgens mij niemand....

**Geplaatst**: 22-01-19 11:03

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 11:03

Maar ik denk dat de angst weldegelijk impact gaat hebben op dat ventje, als hij er levend uit komt.

**Geplaatst**: 22-01-19 11:04

Geplaatst: 22-01-19 11:04

tengeltje11 schreef:
Volgens mij is hij nog te klein,mocht hij er levend uitkomen,om daar echt een trauma aan over te houden.
Weet je zelf bv nog iets van toen je 2 was?volgens mij niemand....

Toch kan je daar echt wel een trauma aan over houden

**Geplaatst**: 22-01-19 11:08

Geplaatst: 22-01-19 11:08

tengeltje11 schreef:
Volgens mij is hij nog te klein,mocht hij er levend uitkomen,om daar echt een trauma aan over te houden.
Weet je zelf bv nog iets van toen je 2 was?volgens mij niemand....

Dat is niet waar.
Juist de eerste levensjaren zijn (onbewust) onuitwisbaar van gevolg.

Wat een takke nachtmerrie.. het duurt zo lang, te lang. Ik denk dat iedereen daar op die berg als hulpverlener switcht tussen hoop en vrees met frustratie.

**Geplaatst**: 22-01-19 11:18

Geplaatst: 22-01-19 11:18

tengeltje11 schreef:
Volgens mij is hij nog te klein,mocht hij er levend uitkomen,om daar echt een trauma aan over te houden.
Weet je zelf bv nog iets van toen je 2 was?volgens mij niemand....

Nee hoor. Je kan idd zelf geen herinneringen onthouden meestal van de eerste twee jaar van je leven, maar dat wil niet zeggen dat er geen trauma’s kunnen ontwikkelen.

De eerste levensjaren zijn essentieel voor de emotionele ontwikkeling van een kind. Het is niet voor niks dat het knuffelen van de baby en peuter en het lichamelijk contact zeer belangrijk is.

**Geplaatst**: 22-01-19 11:22

Geplaatst: 22-01-19 11:22

verootjoo schreef:
tengeltje11 schreef:
Volgens mij is hij nog te klein,mocht hij er levend uitkomen,om daar echt een trauma aan over te houden.
Weet je zelf bv nog iets van toen je 2 was?volgens mij niemand....

Nee hoor. Je kan idd zelf geen herinneringen onthouden meestal van de eerste twee jaar van je leven, maar dat wil niet zeggen dat er geen trauma’s kunnen ontwikkelen.

De eerste levensjaren zijn essentieel voor de emotionele ontwikkeling van een kind. Het is niet voor niks dat het knuffelen van de baby en peuter en het lichamelijk contact zeer belangrijk is.

Apart, kindje van een vriendin (3 jaar) heeft kanker en dus een hele zware lange periode staat ze te wachten. Volgens de arts kan hij zich hier later niet veel meer van herinneren.

**Geplaatst**: 22-01-19 11:33

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 11:33

Ok,maar dit is een ervaring,niet iets wat maanden of jaren aansleept.

Bv ons zoontje heeft vorig jaar een ongeluk gehad.
Is weggewaaid met het springkussen waar hij op aan het spelen was.
Was totaal in shock,gekneusde lever en longen,enkele dagen zh.
Hij weet daar niets meer van en de artsen zeiden dat zoiets normaal was.
Jonge kindjes herinneren zich vaak niets meer van zo'n ongeluk,is bijna een automatische uit zelfbescherming.
De kindjes die het hebben zien gebeuren hadden veel angst de maanden nadien voor springkussens,onze zoon heeft dat dus nooit gehad.

Net daarmee denk ik dat zo'n kindje daar echt mentaal niet veel van zou overhouden.

Zoiets kan je niet vergelijken met een kindje die bv maanden verwaarloosd wordt ofzo.

**Geplaatst**: 22-01-19 11:36

Geplaatst: 22-01-19 11:36

Dat is zeker heel bijzonder. Mijn ervaring is dat er in zulke gevallen veel psychologische hulp wordt ingezet voor ouders en zeker ook het kind om het kind er mentaal zo goed mogelijk doorheen te krijgen. In de vorm van een kinderpsycholoog, gezinscoach/ maatschappelijk werker voor thuis en pedagogisch werker tijdens de zkh opnames.
Maar dat ie zich er niks van zal kunnen herinneren is natuurlijk iets anders dan dat er geen trauma’s kunnen ontstaan.

Er zijn ook kinderen die een trauma hebben opgelopen van een bevalling met vacuümpomp.

Mijn eigen kind heeft de eerste 8 weken van zijn leven in ziekenhuizen doorgebracht en ook daarbij werd wel uitgelegd hoe belangrijk het is om zoveel mogelijk lichamelijk contact met elkaar te hebben. En dat hij dat thuis ook nog erg nodig zou hebben. Het psychologische effect op premature kinderen is al lang onderzocht en zeker niet te onderschatten.
Dat zal bij een peuter niet anders zijn.

Laatst bijgewerkt door verootjoo op 22-01-19 11:37, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-01-19 11:36

Geplaatst: 22-01-19 11:36

enjoy86 schreef:
Apart, kindje van een vriendin (3 jaar) heeft kanker en dus een hele zware lange periode staat ze te wachten. Volgens de arts kan hij zich hier later niet veel meer van herinneren.

Nee, herinneren zal niet, maar een trauma kan bijvoorbeeld wel zorgen voor een hechtings- of ontwikkelingsstoornis op latere leeftijd.

**Geplaatst**: 22-01-19 11:40

Geplaatst: 22-01-19 11:40

Iris82 schreef:
enjoy86 schreef:
Apart, kindje van een vriendin (3 jaar) heeft kanker en dus een hele zware lange periode staat ze te wachten. Volgens de arts kan hij zich hier later niet veel meer van herinneren.

Nee, herinneren zal niet, maar een trauma kan bijvoorbeeld wel zorgen voor een hechtings- of ontwikkelingsstoornis op latere leeftijd.

Dat heb ik dus door overlijden van mijn vader toen ik anderhalf was.

**Geplaatst**: 22-01-19 11:44

Re: 2 jarige peuter in Spanje in 110 meter diep gat gevallen.

Geplaatst: 22-01-19 11:44

https://www.ad.nl/buitenland/reddingswe ... ~aeb32667/

helder geschreven stuk!

**Geplaatst**: 22-01-19 11:54

Geplaatst: 22-01-19 11:54

Ik wacht af..
Zou geweldig zijn als we vanavond bericht krijgen dat ze hem hebben gevonden.
Dat ie nog leeft lijkt mij helaas sterk, verschrikkelijk voor de ouders om dit mee te maken.

Maar als ze hem vinden hebben ze op zijn minst nog bevestiging.

**Geplaatst**: 22-01-19 12:00

Geplaatst: 22-01-19 12:00

De vader van mijn man zijn halfbroer is overleden toen hij ruim 2 was. Hij heeft hier geen enkele herinnering aan. Wellicht kan iemand idd een hechtingsstoornis o.i.d. er aan over houden, maar dat lijkt mij echt de minste zorg.
Ik denk zelf echt dat hij al lang niet meer leeft. Ik vrees zelfs dat ze hem niet aantreffen en dat dieper komen geen optie is i.v.m. instortingsgevaar.

Ik lees vooral op FB veel commentaar dat ze eens door moeten werken en waarom het zo lang duurt. Belachelijk om vanaf je luie kont dit soort commentaar te leveren. Die mijnwerkers en andere gravers zetten hier gewoon hun leven mee op het spel. Zonder risico is deze operatie allemaal niet. En als het instort roepen diezelfde mensen weer het hardst dat het belachelijk is dat ze wel veilig naar de maan kunnen, maar ''niet eens'' een tunnel kunnen graven.

Laatst bijgewerkt door Vayo op 22-01-19 12:14, in het totaal 1 keer bewerkt