Lusitana schreef:@Nikass, als je neefje reageerde op je moeder en de verpleging was hij dus verre van hersendood, dus ik weet niet waarom je hem er steeds bij haalt.
Hij heeft artsen welicht versteld doen staan omdat men inderdaad niet weet wat er precies mogelijk is, en daar zijn best veel voorbeelden van, maar als je hersendood bent, is dat hetzelfde als dat je hoofd er af is. Er gaat geen bloed en dus ook zuurstof meer heen. Dan ga je dood, hoe je het wendt of keert. Dat is de dood. Dat je hersenen er mee stoppen.
Hoe kom je er bij dat er geen (zuurstofrijk) bloed meer naar de hersenen gaat? Hieruit blijkt maar weer dat je dus niet weet wat hersendood is!
Een lichaam waar geen hersenen in zitten is maar heel erg beperkt (kwestie van minuten) in leven te houden met beademing. Geen hersenen, geen zenuwimpuls dat het hart aanstuurt. Hersendood is dus in geen enkele manier te vergelijken met een onthoofd (of hersenloos) persoon.
Hetzelfde als dat de spierbewegingen, verhoogde bloeddruk, verhoogde hartslag en grimas op het gezicht totaal niet te vergelijken is met een onthoofd dier.
Immers komen die spastische bewegingen bij een onthoofd dier van prikkels die voort zijn gekomen uit de impact met het ruggenmerg. Dat gebeurt niet bij een extractie, daar wordt een donor gewoon opengesneden, daar is geen impact op het ruggenmerg, maar in sommige gevallen dus wel spierreflexen en verhoogde reactie in de bloedsomloop.
Als hersendood hetzelfde was als onthoofd zou ik meteen weer donor worden. Denk er maar over na (je hebt het vast wel eens in een actiefilm gezien dat een huurmoordenaar iemands nek breekt in een vloeiende beweging) op het moment dat de nek breekt, zodat het ruggenmerg helemaal door midden is, stopt het hart acuut. Om donor te zijn van de belangrijke organen is het nodig dat het hart klopt tot het eruit gehaald wordt, dat er dus een zenuwimpuls is die het hart gaande houdt. Waar anders komt dat impuls vandaan dan uit de hersenen...