Bokt.nl

Citaat:

Putten Gelderland
06-11-2025

Aanval op schapen, 2 schapen gedood. Deze waren van een zorgboerderij.

Meer informatie in de reacties ❗️❗️❗️

meldingen graag zo snel mogelijk naar ons nummer wolvenmeldpunt GW +31 6 17018889 via WhatsApp of via geenwolf.com/meldingen

#geenwolf

Citaat:

5-11-2025, 17.55 uur
De wolf stak het fietspad over,hij kwam uit bosjes en liep een grasveldje over,vervolgens toerit rondweg over naar een ander grasveld

Citaat:

6 november 2025
Er zijn meer wolven in bebouwde kom van Epe, zegt burgemeester. Wij zochten uit of dat klopt

De wolf laat zich steeds vaker zien in de bebouwde kom van Epe. Dat schrijft burgemeester Tom Horn in een open brief. Maar: klopt dat wel? Wij zochten het uit.
‘De wolf is geen zeldzame verschijning meer in onze omgeving. Doordat hij zich vaker laat zien in de bebouwde kom en door de recentelijke aanvallen op honden maken steeds meer inwoners zich zorgen over hun veiligheid’, schrijft de burgemeester in een brief.
Deze zomer zijn er meerdere incidenten geweest met wolven in het gebied. Zo werd een hond van schaapskudde Epe-Heerde tot twee keer toe gegrepen. De kudde gaat daarom niet meer de hei op.

1. Dit zegt de burgemeester
olgens burgemeester Tom Horn is er sinds kort iets veranderd in Epe. Hij stelt dat de wolf steeds vaker in de buurt van woningen opduikt.

‘Waar de wolf zich een aantal weken geleden vooral in zijn eigen leefgebied liet zien (bossen en heide), beweegt hij zich nu steeds vaker in ons leefgebied (bij bebouwing). De wolf lijkt minder schuw’, stelt de burgervader.

Hij stelt dat de wolf ‘geen zeldzame verschijning’ meer is in ‘onze omgeving’. Hij zou zich vaker laten zien in de bebouwde kom.

Niet onbelangrijk: de burgemeester wil dat hij in die situaties meer kan doen om de wolven af te schrikken en ‘weer schuw te maken’.

2. Dit zeggen de cijfers
Komt de wolf daadwerkelijk vaker in de buurt van woningen in de gemeente Epe? Dat blijkt op basis van cijfers heel moeilijk vast te stellen.

De informatie die de burgemeester gebruikt, komt volgens woordvoerder Anja van Berckel uit ‘verschillende kanalen’, zoals buurtapps, gesprekken met de bosbeheerder en andere meldingen.

Maar ook zij zegt: „Exacte aantallen zijn moeilijk te geven.”

Concrete cijfers die de bewering bewijzen, zijn er dus niet. Ook geen cijfers die de uitspraak tegenspreken.

3. Dit zeggen de experts
Geen cijfers dus, maar er zijn meerdere experts die iets kunnen zeggen over het gedrag van ‘onze’ wolven.

Maurice La Haye van de Zoogdiervereniging bijvoorbeeld. „Er is geen ecologische verklaring waarom er nu meer wolven door de bebouwde kom van Epe zouden lopen”, zegt hij.

„Het is niet zo dat er daar meer voedsel te vinden is. Het is wel drukker op de Veluwe qua wolven, maar niet rond Epe.”

Hondengedragsdeskundige Yvette van Veldhuijsen heeft wel een mogelijke verklaring: „Het is nu de tijd dat de puberwolven uitwaaieren. Die gaan als het ware op kamers.”

Daarnaast heeft het roofdier geleerd dat mensen niet (altijd) eng zijn, zegt zij. „We wandelen veel door gebieden waar de wolf leeft. Als je de wolf dan geen schrik aanjaagt, leert hij dat mensen niet gevaarlijk zijn.”

En wat ook kan, zegt ze: „Als een wolf leert dat er schapen bij mensen zijn, gaat hij op zoek naar een mensengeur. Want dan kunnen daar ook schapen zijn.”

La Haye noemt het ‘opvallend’ dat er in Nederland een toename is van het aantal ontmoetingen tussen mensen en wolven die tam gedrag vertonen. Een echte verklaring heeft hij niet.

4. Dit wil de burgemeester
Burgemeester Horn pleit voor het beter bijhouden van incidenten met wolven, op landelijk niveau. Dus niet alleen aanvallen op bijvoorbeeld schapen.

„Zodat er ook beter zicht is op het gedrag van wolven en of dit problematisch is, of natuurlijk”, legt woordvoerder Donate Schuil van de gemeente Epe uit. „Maar ook dat we zicht krijgen op wolf-hondinteracties. Dan kun je gerichter handelen.”

Naast betere registratie wil de burgemeester kunnen optreden. ‘Ik heb zeer beperkte bevoegdheden. Dat voelt machteloos’, schrijft hij. Afschrikken of laten zenderen zouden opties kunnen zijn.

Ook moet wetgeving sneller worden aangepast, vindt de burgemeester. De EU heeft de beschermde status van de wolf iets verlaagd, maar dat is nog niet verwerkt in de Nederlandse regelgeving.

Ook hondendeskundige Van Veldhuijsen ziet afschrikken als logische stap. „Wolven moeten leren dat mensen gevaarlijk zijn. Als ze leren dat we heel eng zijn, blijven ze bij ons uit de buurt.”

Dat kan nu niet, wetten maken dat onmogelijk.

Dat is een probleem, vindt ook La Haye. Maar of afschrikken ook echt helpt om wolven weg te houden bij dorpen, kan hij niet zeggen. „Daar is geen onderzoek naar gedaan.”

5. Conclusie
Lopen er meer wolven door de bebouwde kom in de gemeente Epe? Die uitspraak van burgemeester Horn is niet hard te maken. Er zijn simpelweg geen cijfers.

Maar dat betekent niet dat het niet gebeurt. Het is duidelijk dat er vaker ontmoetingen zijn tussen mensen en wolven. En dat wolven dus lang niet altijd bang zijn. Dat zou ertoe kunnen leiden dat ze zich vaker in bewoond gebied laten zien.

https://www.destentor.nl/epe/er-zijn-me ... gle.com%2F

Citaat:

Zeijen Drenthe
05-11-2025
11.53 uur

Zichtmelding

Gisteren wolf gezien in weiland aan de Oude Norgerweg.

meldingen graag zo snel mogelijk naar ons nummer wolvenmeldpunt GW +31 6 17018889 via WhatsApp of via geenwolf.com/meldingen.

#geenwolf

Citaat:

6 november 2025/Nedersaksen/Duitsland
Schapen gedood in stal
"Dat was puur killerinstinct" – Wolf valt schapen van boer uit Lüdenscheid opnieuw aan
Karsten Pieper verliest twee schapen uit Shropshire door een wolvenaanval. DNA-monsters moeten de dader identificeren.

Lüdenscheid – "Ik had nooit gedacht dat dit nog eens zou gebeuren op onze boerderij." Maar drie jaar nadat een wolf vijf schapen doodde in de boerengemeenschap Stillebeul nabij de Verse Dam, rouwt hobbyboer Karsten Pieper opnieuw om het verlies van twee schapen. Dit keer kwam een ​​wolf nog dichterbij dan voorheen.

Het roofdier drong dinsdagavond de schuur binnen op ongeveer 15 meter van de boerderij en doodde de twee vluchtende dieren in de weide. De taferelen zijn vergelijkbaar. De twee schapen uit Shropshire stierven met hun keel opengereten. De pootafdrukken van de wolf in de schuur zijn onmiskenbaar. Of Pieper na dit incident schapen zal blijven houden, is onzeker. "Ik overweeg het nog."

Wolvenaanval: Schapen gedood op boerderij Stillebeul

Karsten Pieper werkt fulltime als trainingsmanager bij Phoenix-Feinbau in Wefelshohl. Dinsdagochtend belde zijn vrouw Carola hem op zijn werk. Tijdens haar ochtendwandeling met de hond had ze de zwaar verminkte kadavers onder de boerderij ontdekt. ​​Kraaien hadden zich al op de dieren gevestigd. "Ze pikken de ogen uit de kadavers," zei de boer.

Sporen in de weide geven aan dat de wolf de driejarige ram en een ooi de helling af heeft gejaagd. De twee dieren lagen 's nachts in de open schuur toen de wolf verscheen. Vacht- en bloedvlekken in het gras, evenals sleepsporen die naar de tuinvijver leiden, wijzen op de omvang van hun paniek en de hartverscheurende doodsstrijd die ze moeten hebben doorstaan.

De Piepers waren zich hier niet van bewust. "Schapen van dit ras blaten niet zo hard, alleen als ze honger hebben." De wolf had blijkbaar geen honger. De schapeneigenaar zegt: "Dat was puur killerinstinct."

Na de wolvenaanval op 15 september 2022 haalde Karsten Pieper de twee overgebleven schapen uit de weide aan de rand van het bos. Hij had de dieren daar gehouden om het gras in de kerstboomplantage kort te houden. Shropshire-schapen knabbelen niet aan jonge scheuten; ze voeden zich uitsluitend met grassen en kruiden.

Sinds de slachting drie jaar geleden moesten de Piepers al het werk in de plantage met de hand doen. De schapen werden dichter bij het huis geplaatst. Maar hun veiligheid daar bleek bedrieglijk. Pieper: "De wolf staat bekend als een wolf die snel leert. Omdat hij hier succesvol was, zal hij waarschijnlijk terugkeren."

Voor de hobbyboer en zijn vrouw Carola is de tocht door het bureaucratische systeem weer begonnen. Vijf uur na het eerste telefoontje naar het Staatsagentschap voor Natuur, Milieu en Consumentenbescherming (LANUV) arriveerde een wolvenadviseur uit Schwerte in Stillebeul, maakte foto's en verzamelde DNA-monsters van de bijtwonden om de wolf te identificeren. In het beste geval wordt de schade vergoed.

Na de aanval drie jaar geleden en talloze ingevulde formulieren en aanvragen ontving Karsten Pieper € 130 per schaap. "Het kostte ze maar liefst zes maanden om de vergoeding te verwerken."

Zijn vrouw zei dinsdag tegen hem: "Laten we de schapen maar opgeven!" Maar hij is gehecht aan de dieren, zegt de parttime boer. "Ik was eigenlijk van plan om binnenkort nog een jonge ram te kopen." Nu moet hij zijn beslissing herzien.

Na de aanval drie jaar geleden en talloze ingevulde formulieren en aanvragen ontving Karsten Pieper € 130 per schaap. Karsten Pieper gelooft dat de oplossing voor de problemen die worden veroorzaakt door de roof van vee voor de hand ligt. Wolven moeten worden bejaagd en indien nodig worden afgeschoten, zegt de boer, die ook jager is. Statistisch gezien leven er hier 4,5 wolven per vierkante kilometer, vergeleken met slechts 0,8 in bijvoorbeeld het dunner bevolkte Zweden. Alleen al in Nedersaksen leven meer wolven dan in heel Zweden. "We hebben momenteel 1600 geregistreerde wolven, waarvan 700 pups. Dat laat zien waar dit naartoe gaat."

https://www.come-on.de/luedenscheid/das ... e_vignette

Spoiler:

Citaat:

6 november 2025
Dit artikel zet de bewering dat alleen de alpha teef zich voortplant op losse schroeven.

In het Naliboki-bos hebben we in mei-juni 2025, binnen een gebied van slechts ongeveer 140 km², drie verschillende wolvenfamilies (elk met jongen) waargenomen die gedurende het hele broedseizoen uitzonderlijk dicht bij elkaar leefden. Eén van deze families had twee gelijktijdig broedende vrouwtjes (dubbelbroed), twee daarvan kregen elk één nest, terwijl er een aparte groep van vier niet-broedende adulten en subadulten leefde, variërend tussen de families. ...

Enkele bevindingen over de ontwikkeling van een
voortplantingsclan van wolven
In het Naliboki-bos hebben we in mei-juni 2025, binnen een gebied van slechts ongeveer 140 km², drie verschillende wolvenfamilies (elk met jongen) waargenomen die gedurende het hele broedseizoen uitzonderlijk dicht bij elkaar leefden.
Eén van deze families had twee gelijktijdig broedende vrouwtjes (dubbelbroed), twee daarvan kregen elk één nest, terwijl er een aparte groep van vier niet-broedende adulten en subadulten leefde, variërend tussen de families. We definiëren deze nieuw waargenomen sociale structuur tijdens het broedseizoen als een broedclan.

Onze hypothese is dat dit uitzonderlijk coöperatieve en intensieve broedgedrag wordt ondersteund door een ongekend overschot aan prooien. Het gebied is al lange tijd rijk aan edelherten, reeën, bevers en wilde zwijnen. Maar de laatste jaren heeft een enorm overschot aan gemakkelijk toegankelijke prooien (met name zo'n 300 tarpanachtige paarden en minstens 800 schapen) het lokale foerageergebied getransformeerd. Wolven vangen deze prooi nu met gemak.

Deze wolven leefden drie maanden samen met minimale tekenen van agressie.

Ik was erg benieuwd hoe de wolvenbroedgroep zich zou ontwikkelen. Om dit te onderzoeken, observeerde ik tekenen van activiteit en plaatste ik maximaal 18 cameravallen. Hoewel de bevindingen beperkt waren, kwamen er verschillende interessante details naar voren:

(1) Eind juli-augustus zwierven alle pups van de vier nesten alleen of in kleine groepjes van maximaal vier rond in een dichtbebost gebied van 8-12 vierkante kilometer.

(2) Alle ouders droegen voedsel naar het gebied van de pups en leken de pups die ze tegenkwamen te voeren, ongeacht hun afkomst.

(3) Begin september verplaatste een boer een grote kudde schapen vanwege de zware verliezen door predatie door wolven. Medio september begonnen de wolven twee grote groepen te vormen, die zich aan weerszijden van het paardenverblijf bevonden.

(4) Elke wolvengroep bestond uit een willekeurige mix van pups van alle ouders.

https://sidorovich.blog/2025/11/06/some ... AD-kdYoNSQ

FB pagina

https://www.facebook.com/naustecostation

Citaat:

7 november 2025
Melissa (18) kan haar geluk niet op als ze oog in oog staat met een wolf, maar dan slaat de sfeer om: ‘Ik ga nooit meer terug naar die plek’

Melissa (18) droomde al jaren van één ding: een foto maken van een wolf. Vorige maand kwam haar droom uit, toen ze na een tip naar een bos bij Ede afreisde. Maar de droom kreeg een wrange nasmaak. „Als ik dit had geweten, was ik nooit gegaan.”
Fotografie is voor de 18-jarige Melissa (achternaam bekend bij de redactie) uit Heesch - bij Oss - een grote hobby. „Ik kreeg als klein meisje van mijn ouders een camera om mee te spelen en heb sindsdien eigenlijk altijd een camera gehad”, vertelt de student Toegepaste Biologie.
Ze maakt het liefst natuurfoto’s en droomt er al jaren van om de wolf te fotograferen. „Meestal als ik er met mijn camera op uit ga, ga ik een natuurgebied in. Gewoon, om te wandelen en te kijken wat ik dan tegenkom”, aldus de jonge hobby-fotograaf.

Het enige wat ik kon denken was: ‘Wow, dit gebeurt nu voor mijn ogen. Dit zie ik nu’

Maar haar ontmoeting met het indrukwekkende roofdier begon anders. Van een andere fotograaf kreeg ze indrukwekkende foto’s van de wolf doorgestuurd. „Die locatie in Ede werd me getipt: als je prachtige foto’s van wolven wil maken, moet je daar zijn!”, blikt ze terug.
‘Ik zat middenin mijn high’

Dus ging ze vorige maand samen met haar vriend naar Ede. „Er waren denk ik zo’n vijftien, misschien twintig andere mensen die allemaal ook voor de wolf kwamen. Wij gingen op het pad staan en ik maakte m’n camera klaar.”

Het duurde amper tien minuten voordat haar droom uitkwam: een jonge wolf kwam het bos uitgelopen en liep recht op haar camera af. „Ik ging op mijn knieën zitten en probeerde zo min mogelijk geluid te maken. De wolf kwam super dichtbij: op een gegeven moment liep hij op zes meter afstand”, beschrijft Melissa haar bijzondere ontmoeting.

„Ik zat middenin mijn high, ging helemaal op in het moment. Ik zag hoe hij ongemoeid verder sjokte, hij heeft nog staan graven in het zand met zijn poot en pakte een muis. Het enige wat ik kon denken was: ‘Wow, dit gebeurt nu voor mijn ogen. Dit zie ik nu.’”
Omgeslagen sfeer

De euforie die ze voelt ebt echter snel weg als ze ziet hoe andere fotografen zich gedragen. „Ik merkte dat één man, die ook nogal lang was, opeens een paar grote stappen in de richting van de wolf zette. Je kon zien aan het dier dat hij schrok en bang werd. Gelukkig sprak iemand anders hem daar wel op aan, maar er waren meer mensen die probeerden dichterbij te komen.”

De sfeer slaat om. „Er ontstond een hele nare, competitieve sfeer. Ik ga wel eens naar plekken waar veel vogelaars zijn, daar is het vaak gewoon gezellig. Dat was hier bepaald níet het geval. We zijn toen gelijk terug naar de auto gelopen.”

De 18-jarige schrok van het gedrag van sommige fotografen. „Hoe ver zij bereid waren te gaan voor ‘het perfecte plaatje’, is echt brutaal. Ze zochten de hele tijd de grens op van hoe dichtbij ze konden komen en ik begreep achteraf dat een groot deel van de mensen hier gewoon de hele dag blijft staan, dat is toch bizar?”
‘Ze zochten de hele tijd de grens op’

Geschrokken van haar ervaring gaat de fotograaf op onderzoek uit. Ze ontdekt dat ze foto’s heeft gemaakt op de plek waar al tientallen fotografen haar voor zijn gegaan. Boswachters roepen al langer op om die specifieke locatie te mijden en de wolven hun rust te gunnen. Een fiets- en wandelpad is al weken afgesloten en opdringerige ‘wolventoeristen’ worden op de bon geslingerd.

Haar onderzoek bezorgt de jonge fotograaf een nare nasmaak aan haar ontmoeting met de wolf. „Ik besef dat ik eigenlijk onderdeel van het probleem geworden ben, maar dat was nooit mijn bedoeling. Ondanks dat mijn vriend en ik op de paden zijn gebleven en gelijk zijn vertrokken toen het raar werd.”
Spijt?

Ze vreest dat de wolf op deze manier gewend raakt aan mensen. „Wat is dan de volgende stap, dat we hem gaan voeren, of misschien zelfs wel aaien? Dat kán toch niet. En dan zul je zien dat hij niet meer bang is straks, dat hij te dichtbij komt en een probleem gaat vormen. Dan hebben de tegenstanders van de wolf alleen nog maar méér redenen om te zeggen dat hij hier niet thuishoort. Terwijl; wiens schuld is het dan eigenlijk nog?”

Uiteindelijk houden zij en haar vriend een dubbel gevoel over aan het bezoekje aan Ede. „Aan de ene kant ben ik super dankbaar voor dit moment met de wolf, maar tegelijkertijd was ik daar nooit heen gegaan, als ik dit van tevoren had geweten.”

Of ze er ook spijt van heeft?

„Ja, misschien wel. Maar als ik door mijn verhaal nu te delen anderen kan waarschuwen, dient het tenminste nog een doel. Ik ga in ieder geval nooit meer terug naar die plek. De volgende keer dat ik een wolf zie, wordt weer gewoon tijdens een wandeling. En zonder menigte.”

https://www.gelderlander.nl/ede/melissa ... ~adff65a5/