Geplaatst: 09-07-16 00:34 Anoniem schreef:Iedereen kan naar een uitzendbureau gaan en gaan werken, misschien niet veel verdienen en het leukste werk doen, maar werken en het juiste voorbeeld geven. Toen mijn (zwarte)kind een studie afbrak kon ze kiezen, werken tot het volgende jaar en verder studeren of gewoon werken. Punt.
Ze ging tijdelijk in de schoonmaak, officieel bij een schoonmaakbedrijf. Niet omdat ze dat voor het geld moet doen, maar omdat ze in het proces moet blijven. Welk voorbeeld denk je dat ik altijd heb gehad? Rijke of hoog opgeleide ouders?
Mijn moeder was moeder voor ze 18 werd en mijn vader was het grootste deel van zijn leven afgekeurd. Voormalig hoefsmid in de smederij van mijn opa en later vrachtwagenchauffeur.
Of je gebruikt je verstand en je werkt ergens naartoe, of je gaat zitten janken en schiet niks op.
Eigen verantwoording.
Nogmaals: kinderen die geboren worden in een situatie met ouders die "janken" zoals jij het stelt (niet werken of geen voorbeeld (kunnen) geven) zijn dan de dupe. Geldt "eigen verantwoording" dan ook voor het kind dat in die situatie geboren is en er niet voor gekozen heeft om niet dezelfde steun te krijgen als Jantje met twee sociaal-economisch sterke ouders?
Ook ik heb veel voorbeelden van "missed opportunity" door gezinssituatie gezien, gek genoeg van mijn tijd op het speciaal onderwijs. Ikzelf heb krachtige, hardwerkende ouders die altijd geloofden dat ik méér kon dan speciaal onderwijs, en die dus ook in vele gesprekken met docenten hun wens uitspraken dat ik naar regulier onderwijs ging en daar een regulier diploma haalde. Dat is dus, na veel gesprekken en discussies en assessments van professionals, gelukt. Maar in diezelfde klas zaten veel kinderen met gemiddelde of zelfs bovengemiddelde intelligentie die ouders hadden die zich niet zo bemoeiden met het onderwijs, of die zelf laagopgeleid en niet zo mondig waren om tegen te stribbelen, of die zelfs nooit een opleiding of zelfs maar een baan gehad hadden. Deze kinderen hebben inderdaad geen diploma gehaald en werken nu veelal op dagbestedingsplekken en/of doen fabriekswerk, ontzéttend sneu want ze hadden veel meer gekund.
Dat heeft inderdaad niets met huidskleur te maken - deze kinderen waren vrijwel allemaal niet-donkergekleurd - maar wél met sociaal-economische status en afkomst. Kinderen van ouders die bijles konden betalen, die specialisten in konden schakelen, en die in discussie durfden met de school waren kinderen die een diploma of baan konden krijgen. Kinderen van ouders die weinig geld hadden, verbaal niet sterk genoeg waren om met specialisten en docenten te discussiëren, en geen opleiding of werk hadden kwamen zelf in soortgelijke situaties. En helaas vallen donkergekleurde kinderen voor een véél groter percentage in de tweede groep dan niet-donkergekleurde kinderen.
dat hier maar veel mensen zich druk om gaan maken... 
