Schimmelig schreef:Even een (voor mij en ik hoop ook voor jullie) alles omvattend stukje vooral over dit topic en de inhoud die het heeft gekregen uit het 'Derde gesprek met God' van Neale.
De vraag van Neale aan God was:
Waarom hebben wij niet aan u geluisterd? Waarom hebben wij uw grootste belofte niet geloofd?
God antwoordde Neale....
Omdat jullie niet in staat zijn in de goedheid van God te geloven. Als je niet in mijn goedheid kunt geloven, doe het dan met gewone, eenvoudige logica.
De reden waarom Ik je niet hoef te vergeven, is dat je Mij niet kunt beledigen, en dat Ik niet kan worden verwond of vernietigd.
Jullie beelden je in dat je Mij beledigen of verwonden kunt. Wat een illusie! Wat een prachtige obsessie!
Je kunt mij niet verwonden. Ik kan niet gekwetst worden. Ik ben de onkwetsbare. En hij of zij die niet gekwetst kan worden, kan en zal niemand anders kwetsen.
Nu begrijp je de logica van de waarheid dat Ik niet veroordeel, dat ik niet straf en dat ik geen vergelding zoek. Ik heb daar geen behoefte aan, want ik ben op geen enkele manier beledigd of verwond en kan dat ook niet zijn.
Datzelfde geldt voor jou. En voor alle anderen, ookal beelden jullie je in dat je wel gekwetst en vernietigd kan worden en dat jullie dat ook zijn.
Omdat jullie menen gekrenkt te zijn zoeken jullie wraak. Omdat je pijn ervaart, wil je dat een ander pijn ervaart, bij wijze van vergelding. Maar hoe kun je daar nou mee rechtvaardigen dat je een ander krenkt? Omdat (jullie denken dat) iemand anders je pijn gedaan heeft, vinden jullie het goed en terecht om die ander pijn te laten lijden? Wat jij vindt dat mensen niet mogen doen, mag jij wel doen, als je het maar rechtvaardigen kunt?
Dat is krankzinnig. En wat je in je gekte over het hoofd ziet, is dat iedere mens die een ander pijn bezorgt, daar voor zichzelf een rechtvaardiging voor heeft. Alles wat die persoon doet, wordt door die persoon zelf begrepen als een juiste handeling, in het licht van wat hij zoekt en verlangt.
Jij vindt dat wat hij zoekt en verlangt fout is. Maar hij vindt dat niet.
Je kunt het met zijn wereldbeeld oneens zijn, met zijn morele en ethische uitgangspunten, met zijn theologische inzichten, je kunt zijn besluiten, keuzes en handelingen afwijzen, maar hij keurt ze goed op de grond van zijn eigen waarden.
Je noemt zijn waarden 'fout', maar wie zegt dat jouw waarden 'goed' zijn? Jij alleen.
Jouw waarden zijn goed omdat jij zegt dat ze dat zijn. En dat zou misschien nog wel gaan, als je je er tenminste aan hield, maar jij verandert zelf ook voordurend van gedachten over wat je 'goed' of 'fout' vindt. Individueel veranderen jullie steeds van gedachten, en als maatschappij in zijn geheel ook.
Wat in jullie maatschappij nog maar een paar deccenia geleden 'goed' gevonden werd, vinden jullie nu 'fout'. Wat jullie nog niet zo lang geleden 'fout' vonden, heet nu 'goed' te zijn.
Wie kan beweren te weten hoe alles in elkaar steekt? Hoe kun je een spel volgens de regels spelen als die steeds veranderen?
Speciaal even een kleine herhaling voor jameyskatje.
Geplaatst: 25-05-07 13:06 
. 