Napie schreef:Helaas zijn vrouwen nog niet gelijkwaardig aan mannen. Mannen mogen haantjesgedrag laten zien in onze maatschappij. In sommige culturen blijft het verschil ook heel normaal en geaccepteerd. Ik heb het allemaal mee gemaakt. Aanranding, seksuele uitbuiting en huiselijk geweld. Ik heb dit laten gebeuren en geef mezelf daar ook de schuld van. Uiteindelijk ben ik er alleen maar sterker van geworden. Het is gebeurd en het is mijn verleden. Het speelt nauwelijks een rol meer voor mij in mijn dagelijks leven. Maar ik kan me dan wel eens irriteren aan vrouwen die zich continu wel in een slachtofferrol zetten en bij het minste en geringste zich een slachtoffer voelen. Ik kon mij ook niet echt vinden achter de #me too beweging. Soms vind ik ook dat sommige vrouwen wel heel snel zich verkracht of seksueel geïntimideerd voelen. Wel sta ik enigszins achter het feminisme maar niet dat vrouwen op alle vlakker gelijkwaardig zijn aan mannen. Vrouwen moeten overal gelijke kansen krijgen als mannen maar gelijkwaardig kunnen we niet altijd zijn. Mannen hebben een ander mechanisme als vrouwen. Andere hormonen. Andere kwaliteiten. Ik weet niet hoe het voelt om een man te zijn en hun niet om vrouw te zijn. Ieder zijn eigen kwaliteiten.
Seksueel geweld is niet normaal. Zowel van man naar vrouw niet maar ook niet andersom. Echter vind ik wel dat sommige graag slachtoffer zijn en soms ook hun hand in eigen boezem kunnen steken ( vreemde woordspeling hier)
Maar wie ben jij om te bepalen of iemand zich te snel slachtoffer voelt? Het is heel fijn dat het in jouw dagelijks leven vrijwel geen rol meer speelt, maar er zijn ook mensen die wel heel veel last hebben van "kleinere" dingen.
Als anderen dan vinden dat ze zich aanstellen draagt dit absoluut niet bij aan het herstel.
Ik denk dat we allemaal gewoon moeten stoppen met denken dat we kunnen bepalen hoe erg of niet erg iets is wat een ander heeft meegemaakt.