Anoniem schreef:Zoals jij sallandval het waarschijnlijk helemaal niet erg zou vinden om naast zo'n "voormalig moordenaar" te wonen moet je je ook kunnen voorstellen dat er mensen zijn die dit absoluut niet willen.
Ik zou er inderdaad niet standaard van uit gaan dat een voormalig moordenaar het dan dus vanzelf ook op mij gemunt zou hebben, of dat hij/zij iedereen dood wil hebben. De meeste moordenaars moorden niet om het moorden. Als dat wel zo was zou hij niet zijn vrijgelaten.
Citaat:
Mijn dochter heeft nog bijna 5 jaar naast haar mishandelaar moeten wonen. Ze begreep niet waarom de politie nooit wat heeft gedaan om haar te helpen maar bleef liegen dat ik als moeder de aangifte in zou hebben getrokken (omwille van een betere verstandhouding, die er overigens ook nooit kwam).
Na bijna 5 jaar zijn we van ellende maar verhuisd.
Vreselijk, ik hoop voor jullie dat het ooit enigzins leefbaar wordt om er mee om te gaan.
Citaat:
Hoe wil je zoiets aan een gezin verkopen waarvan een dochter verkracht of vermoord is? Dat ze tijdens het boodschappen doen over een aantal jaren weer tegen degene op kunnen lopen die hun dochter/zus van ze heeft weggenomen.
Ik heb gezien wat mijn situatie met mij dochter heeft gedaan... en dat was al erg... dan moet je er toch niet aan denken als zus van Marianne over een aantal jaren hem in de supermarkt tegen het lijf te lopen met de wetenschap....

Een stel kennissen van mij hebben hun 17 jarige dochter verloren aan zelfmoord. Achteraf bleek dat haar vriend haar vaker mishandelde. Ze zijn niet verhuisd maar kwamen de eerste jaren hun huis amper uit. Dat betekende niet dat ze niet met hem geconfronteerd werden, want dat werden ze elke dag. Ik kan me van die jaren geen gesprek herinneren dat niet om hem (de dader) ging; waarom had hij het gedaan? Wat kon hij vertellen? Hoe heeft het kunnen gebeuren etc. Inmiddels hebben ze therapie gehad om het een beetje los te leren laten, want anders heb je geen leven meer. Ook moesten ze uiteindelijk toch verder voor hun andere dochter die in de jaren dat alles om hem draaide ook nogal ontspoorde. Nu wonen ze daar nog steeds, en komen ze hem regelmatig tegen. De moeder zegt inmiddels dat het niet had uitgemaakt als hij was opgepakt of niet. Ze krijgen hun dochter er niet mee terug en het verwerkingsproces zit in hén, niet in de dader. Door op hem te fixeren hebben ze hem juist al die tijd veel meer macht gegeven dan hij verdiende. Uiteindelijk was hij ook nog maar een kind dat niet anders wist.
Citaat:
Er moet eens wat meer stil gestaan worden bij de echte slachtoffers ipv bij de daders.
Maar dat staan mensen toch ook? er is toch niemand die zegt dat de familie Vaatstra ze 'worst kan wezen'? Dat heel Nederland met de familie meeleeft is misschien fijn, maar niet meer dan dat. Ze zullen er, net als de familie S. toch zélf mee om moeten leren gaan.