gummie schreef:Ook dit vind ik een typische "slachtoffer-uitspraak".(niet aanvallend bedoeld, maar alleen om aan te geven hoe ik er over denkt). Over hoe oneerlijk de strijd is, hoe machtig de industrie. De industrie is zo machtig als dat wij haar maken!
Tsja, jij ziet graag slachtofferuitspraken. Ik zie een probleem met meerdere aspecten, en denk dat het zinvol is om alle aspecten aan te pakken, niet alleen maar het individuele deel. (Let op: ik zeg hier 'niet alleen maar'. Ik vind niet dat alle schuld en verantwoordelijkheid op 1 plek ligt.)
Citaat:
Nee, ik onderschat de invloeden van buitenaf niet, ik schat de invloeden van de persoon zelf slechts veel hoger in dan jij.
Ok, je onderschat de invloeden van buiten niet, maar overschat je eigen invloed. Mag ook, same difference.
Mensen zijn bijzonder slecht in het inschatten van dingen, dat weet je?
Citaat:
En dat heeft niets te maken met "aan de goede kant van de streep staan". Dat heeft te maken met de visie die ik heb op de mogelijkheid van mensen. Het leven bewijst dat mensen boven zichzelf uit kunnen stijgen, dat ze veerkrachtig zijn, dat ze vaak meer aankunnen dan ze denken.
Als je structureel onderzoek doet (of het onderzoek dat hier al naar gedaan is leest), blijkt juist dat dat tegenvalt. Er zijn uitzonderingen, en die uitzonderingen worden graag ruim benadrukt omdat ze zoveel boeiender zijn (en hoopgevender) dan statischte analyses. Mensen zijn ontzettend eenvoudig te manipuleren.
Het is laf dat wij als maatschappij ons aandeel daarin niet erkennen, en het uitsluitend tot het probleem van enkelingen maken. En dan ook nog eens buitenproportioneel schuldgevoelens aanpraten (terwijl ander gedrag dat ook niet altijd even constructief is, maatschappelijk wel geaccepteerd is en dus mag.)