Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-03-12 00:39

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 02-03-12 00:39

Ik heb al jaren geen leuk werk...moet het echt voor het geld doen...hoop het ooit nog te vinden. Al is het maar de waardering.

**Geplaatst**: 02-03-12 00:42

Geplaatst: 02-03-12 00:42

Abiola schreef:
Ik vind mijn werk wel echt leuk. Ik zou ook zeker blijven werken als ik bijvoorbeeld de staatsloterij zou winnen. Het scheelt wel dat ik mijn eigen baas ben, en dus inderdaad niet tot vijf uur moet blijven zitten als ik om half drie klaar ben. En dat ik voor fantastische theaters werk helpt ook mee natuurlijk

Ik ook hoor, maar ik wil wel betaald worden, voor niets gaat de zon op

. Als ik de Staatsloterij win, stop ik wel met werken, maar mijn man MOET blijven werken. Ik moet er niet aan denken om samen thuis te zitten. :Y)

Ik zou dan mijn energie stoppen in verenigingswerk/vrijwilligerswerk.

**Geplaatst**: 02-03-12 00:50

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 02-03-12 00:50

Maar tegenwoordig als je aan een nieuwe job begint, brengt het nauwelijks nog wat op....ik verdien nu nog minder dan 25 jaar geleden...

**Geplaatst**: 02-03-12 01:01

Geplaatst: 02-03-12 01:01

Ik heb ontzettend veel lol in mijn werk over het algemeen en ik heb ook een fijne werkgever; dat scheelt ook nogwel zoveel. Tuurlijk is er bij elke baas en bij elk werk wel zo zijn nadeligheden maar die wegen bij mij bij lange na niet op tegen de voordelen. En ik ben er toen ik overstapte naar mijn huidige werkgever behoorlijk financieel op achteruit gegaan maar inmiddels ben ik 4 jaar verder, zit weer op mijn oude niveau maar ga elke dag nog met plezier naar mijn werk. Daarnaast liggen er continue uitdagingen op allerlei vlakken die ik kan aangaan en kan ik mezelf op alle mogelijke manieren verder ontwikkelen; dat wordt heel erg gestimuleerd wat het plezier in het werk weer ten goede komt.

Vandaag weer genoeg mensen uit de doelgroep van dit topic gesproken en toch was het een leuke dag. Die heb ik er zelf van gemaakt en als ik dat aan de telefoon ook uitstraal trek ik mijn klanten daar zo in mee. Die hingen met een duidelijk antwoord en een pak extra informatie op en zijn echt gehoord want ik doe wel wat ik zeg en ik zeg wat ik doe. Niemand is alleen een nummer bij mij, iedereen krijgt de aandacht die hij of zij nodig heeft.

**Geplaatst**: 02-03-12 01:36

Geplaatst: 02-03-12 01:36

We werken allemaal voor ons geld. Ik geloof niet dat er iemand is die een arbeidsovereenkomst aanvaard waar hij in ruil voor het aangaan van een heleboel verplichtigingen voldoening en sociale contacten als loon krijgt.
Maar stel dat je ontslagen wordt en je een ww-uitkering krijgt? Solliciteer je dan op elke aangeboden baan die je voorbij ziet komen, solliciteer je alleen op een baan die je wel leuk lijkt, solliciteer je alleen op een baan die hetzelfde loon biedt als je vorige baan of ook op banen waarvan het loon net zoveel is als je uitkering of wellicht nog minder of blijf je lekker in de WW want voor het geld hoef je niet te werken, dat krijg je nu tenslotte.
Iemand die enkel en alleen voor het geld werkt, zal voor het laatste kiezen. Als iemand voor 1 van de andere opties kiest, zijn er behalve geld meer redenen waarom hij werkt.

**Geplaatst**: 02-03-12 01:59

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 02-03-12 01:59

Ik heb van mijn vijftiende tot ongeveer mijn 21ste in een supermarkt gewerkt. Dat was geen hoogstaande, stimulerende baan. Maar ik heb het met ongelovelijk veel plezier gedaan. Ik werk ook niet voor niets natuurlijk, maar ik zou veel meer kunnen verdienen als ik in een profit sector aan de slag zou gaan. Ik vind geld ook niet het allerbelangrijkste. Ik heb oprecht plezier en voldoening in/van mijn werk.

**Geplaatst**: 02-03-12 02:18

Geplaatst: 02-03-12 02:18

Tja, ik had in de WW in eerste instantie inderdaad een beter inkomen dan toen ik startte met mijn huidige baan. Maar ik kwam ook uit een goed betaalde baan en ik wilde inderdaad niet thuis zitten en mijn handje ophouden. Daar werd ik compleet ongelukkig van. Dus ik heb gekozen om toch voor een lager salaris aan het werk te gaan en van daaruit weer verder te werken.

Maar ik heb geen lichamelijke beperkingen, geen rare stempels, een CV zonder gaten en een hele vlotte babbel. Dat maak solliciteren een heel stuk makkelijker. Tel daarbij een niet te stuiten nieuwsgierigheid naar hoe en waarom dingen gaan zoals ze gaan en een perfectionistische inslag. Dus hoe dan ook heb ik zo een baan. Ik heb 1x bij zo'n uitkeringsinstantie gezeten. Wat een deprimerende vent was dat zeg. Volgens hem kon ik alleen aan de slag bij de koekjesfabriek ofzo terwijl ik al tijden prima presteerde in functies op HBO niveau. Heb de man een hand gegeven bij vertrek en bij het derde uitzendbureau kon ik de volgende dag aan de slag.

Als die man de standaard is hoe er met werkzoekenden omgegaan wordt snap ik wel voor een deel waarom er zoveel mensen thuis zitten en de hand ophouden. De grootste optimist wordt daar nog de put in gepraat en alle onmogelijkheden worden benadrukt en denken in mogelijkheden was er al helemaal niet bij.

Maar goed, da's gebaseerd op 1 persoon en 1 gesprek en ik hoop dat dat geen representatief beeld is....

**Geplaatst**: 02-03-12 15:11

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 02-03-12 15:11

Maar als je beneden je prestatieniveau betaald wordt, is je lol er snel van af.

Zo heb ik als uitzendkracht heel het ordersysteem op de dag rondgedraaid, de vaste krachten hadden een giga salaris, opgebouwd uit de goede tijd, haatte elkaar als de ziekte, maar door dikke salarissen "gekocht" door het bedrijf, zit ik met mijn 10tje bruto....mij het apenzuur te werken...

door iedereen genegeerd...en toen ik gedetacheerd moest worden na x aantal uren door Randstad kon ik wieberen, want dat ging 1 euro

per uur meer kosten.....

Zo leuk is het in het bedrijfsleven ondertussen.....ben stukken ouder, heb meer werkervaring, meer bedrijven en bedrijfsprocessen gezien, meer kennis op zaken door werkervaring die zij nooit op zullen doen, maar het het banketstaaf...

Dus ja ik werk alleen voor het geld, omdat zonder geld de armoe te groot wordt....elke cent die ik verdien, is van te voren al gepland om uit te geven...

Gelukkig heb ik in mijn prive leven zoveel leuks, dat ik werken met een leeg hoofd doe, ze maken elkaar maar af...zou mij duren.. 8-)

**Geplaatst**: 02-03-12 16:36

Geplaatst: 02-03-12 16:36

russel schreef:
Maar als je beneden je prestatieniveau betaald wordt, is je lol er snel van af.

Zo heb ik als uitzendkracht heel het ordersysteem op de dag rondgedraaid, de vaste krachten hadden een giga salaris, opgebouwd uit de goede tijd, haatte elkaar als de ziekte, maar door dikke salarissen "gekocht" door het bedrijf, zit ik met mijn 10tje bruto....mij het apenzuur te werken... door iedereen genegeerd...en toen ik gedetacheerd moest worden na x aantal uren door Randstad kon ik wieberen, want dat ging 1 euro per uur meer kosten.....

Zo leuk is het in het bedrijfsleven ondertussen.....ben stukken ouder, heb meer werkervaring, meer bedrijven en bedrijfsprocessen gezien, meer kennis op zaken door werkervaring die zij nooit op zullen doen, maar het het banketstaaf...

Dus ja ik werk alleen voor het geld, omdat zonder geld de armoe te groot wordt....elke cent die ik verdien, is van te voren al gepland om uit te geven...

Gelukkig heb ik in mijn prive leven zoveel leuks, dat ik werken met een leeg hoofd doe, ze maken elkaar maar af...zou mij duren..

Lijkt me vreselijk om zo naar je werk te moeten. Iedere baan heeft wel klusjes die minder leuk/aantrekkelijk zijn, maar om met een leeg hoofd te werken, lijkt me heel vervelend. Als je zoveel ervaring hebt, waarom heb je dan geen leuke/vaste baan? Ontbreekt het je aan "papieren"?

**Geplaatst**: 02-03-12 16:50

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 02-03-12 16:50

Nou nee, maar de spoeling is dun hier en mijn leeftijd...men wil jong...

**Geplaatst**: 02-03-12 17:18

Geplaatst: 02-03-12 17:18

russel schreef:
Nou nee, maar de spoeling is dun hier en mijn leeftijd...men wil jong...

Ok, mijn ervaring is wel anders. En heb je wel eens met een detacheringsbureau gepraaat? Die vinden grote ervaring (met verschillende systemen) vaak wel belangrijk. Het is alleen nu, op dit moment, wel een k.u.t.-tijd.

**Geplaatst**: 02-03-12 18:40

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 02-03-12 18:40

Hier ondanks beperkingen ook geen cv gat.
En hopelijk kan ik dat zo houden.
Dat betekend inderdaad dat je geen al te hoge eisen kunt hebben.
Maar ook geen hete adem van die belachelijke UWV in je nek.
Wat hier eerder voorbij kwam voor mij ook duidelijk.
Die goed zielig kunnen doen krijgen een uitkering.
Die al bikkel hard knokken daar word zelf bij gezegd het paard kost teveel energie verkoop die maar.
Daar mag uwv webcare die meeleest mij wel vertellen hoe dat kan.

Ik ben blij dat Ik met hard knokken deeltijd kan werken, maar ja het steekt mij zeker dat die overige 20 uur waar ik ook premie voor heb betaald op de buik kan schrijven.
Alleen in goede weken op het paard kan stappen terwijl ik hier van andere heel anders lees.

Ik ben blij met mijn arbeid ethos, geen cv gat
maar kloppen doet het niet

**Geplaatst**: 03-03-12 00:14

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 03-03-12 00:14

Je ego is ongelooflijk Gummie.

**Geplaatst**: 03-03-12 00:16

Geplaatst: 03-03-12 00:16

Stamina schreef:
Je ego is ongelooflijk Gummie.

Ongelooflijk klein of ongelooflijk groot

?

**Geplaatst**: 03-03-12 09:29

Geplaatst: 03-03-12 09:29

Electra63 schreef:
russel schreef:
Nou nee, maar de spoeling is dun hier en mijn leeftijd...men wil jong...

Ok, mijn ervaring is wel anders. En heb je wel eens met een detacheringsbureau gepraaat? Die vinden grote ervaring (met verschillende systemen) vaak wel belangrijk. Het is alleen nu, op dit moment, wel een k.u.t.-tijd.

En daarom heb ik NU een baan nodig en pak ik aan wat ik pakken kan....zit ook in een gebied met veel produktiewerk en technisch werk, weinig administratief

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-12 11:25

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-12 11:25

Stamina schreef:
Je ego is ongelooflijk Gummie.

Dat moet ook.

**Geplaatst**: 03-03-12 11:45

Geplaatst: 03-03-12 11:45

Ik vind het inderdaad een mooi stuk om over na te denken.
Een aantal mensen die ik ken, voornamelijk degenen die er zeer warmpjes bijzitten, hebben nogal grove oordelen over mensen met een uitkering.
Voorbeeld: mijn moeder heeft haar leven lang dusdanig hard gewerkt dat ze lichamelijk totaal kapot is.
Heupen en schouders versleten, maar vanwege de nog jonge leeftijd heeft zij voorlopig geen kans op nieuwe gewrichten.
Tevens heeft zij door haar verleden een psychische stoornis ontwikkeld, dingen waardoor ze snel in paniek kan raken en waardoor ze redelijk afhankelijk is, o.a van mij.
Voor haar is het leven overleven.
Toch zijn er mensen die er nogal onprettige meningen op na houden.

Verder snap ik vrij goed als iemand een baan heeft die hem/haar enorm tegenstaat, het weleens makkelijk lijkt om een uitkering te trekken, maar vergeten ondertussen wel dat je je continue moet verantwoorden, dat je veel moet regelen en het niet enkel een kwestie is van thuis zitten en je handje ophouden.

Anderzijds stond ik van de week bij het uwv/cwi en werd daar een medewerker uitgekafferd door een madam die blijkbaar haar centen niet op tijd had gekregen, of weet ik veel wat.
Uiteraard is het nooit prettig om meerdere keren een en hetzelfde te moeten herhalen, maar zoals deze madam te werk ging vond ik ronduit associaal en ik had het terecht gevonden als zij direct uit het pand gezet zou worden, met eventuele toevoeging gekort te worden op haar uitkering.
Ik kan niet in haar portemonnee en haar prive leven kijken, on ongetwijffeld zal ze veel stress hebben gehad, maar respect naar de medemens is toch wel een kleine moeite.
Zelfde geldt voor degene die geen respect op kunnen brengen voor mensen met een uitkering, we zijn allemaal mensen en we staan allemaal op dezelfde grond.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-12 12:10

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-12 12:10

Ik heb soms het idee dat er mensen zijn die de stelling hanteren: wie een uitkering krijgt, heeft geen recht op rust of ontspanning. Terwijl rust en ontspanning in sommige gevallen juist de remedie zijn om beter te worden en daarna weer volwaardig aan de slag te gaan. Ik begrijp dat gevoel, denk alleen dat dat vooral vanuit emotie komt en niet rationeel is. Een enkeling heeft dit in het begin van het topic al aangekaart. Maar kan het zijn dat rust en ontspanning terwijl je een uitkering hebt, wordt gekoppeld aan lui zijn? (dit is geen mening, dit is een vraag)

Een duidelijk meningsverschil bestaat ook over wanneer men moet werken. De een zegt: als je met je ziekte een baan aan kan voor 20 uur per week, moet je dat doen. Ik begrijp die opvatting. Ik vraag me alleen af of het in ieder geval op gaat. Omdat dan voorbij wordt gegaan aan een andere mogelijkheid, namelijk: iets langer wachten, daardoor volledig herstellen/ genezen, en dan een baan van 40 uur aankunnen. Dat kost de samenleving uiteindelijk minder. Die persoon betaalt dan meer belasting en draagt dus weer meer bij aan de samenleving. Is de opvatting gebaseerd op het financiele aspect? of zit er iets anders achter?

(Ik zelf vind het wel boeiend om ergens een berekening te vinden van wat te vroeg, of onder je niveau gaan werken, de samenleving kost. Dat geeft misschien een betere afspiegeling van de kosten en de baten.
Evenals een berekening wat een gemiddelde Hollander kwijt is aan uitkeringen van anderen. Welke bedrag per maand of per jaar bijvoorbeeld, wordt van iemands belastingcenten uitgegeven aan uitkeringen? Geeft misschien ook een beter beeld van de werkelijkheid)

**Geplaatst**: 03-03-12 13:01

Re: Opvattingen over uitkeringsgerechtigden: stof tot nadenken

Geplaatst: 03-03-12 13:01

Ik snap niet dat er mensen zijn die zeggen dat het lekker makkelijk is en ontspannend is. Ik vind een uitkering helemaal niet ontspannend. Zit al een paar weken in de stress, hoe gaan we dit doen, hoe gaan we dat doen. Heb ik straks geld voor boodschappen, beetsjes moeten ook nog eten. Voor mij is het een en al stress.

**Geplaatst**: 03-03-12 13:08

Geplaatst: 03-03-12 13:08

Anne_GTI schreef:
Tja, ik had in de WW in eerste instantie inderdaad een beter inkomen dan toen ik startte met mijn huidige baan. Maar ik kwam ook uit een goed betaalde baan en ik wilde inderdaad niet thuis zitten en mijn handje ophouden. Daar werd ik compleet ongelukkig van. Dus ik heb gekozen om toch voor een lager salaris aan het werk te gaan en van daaruit weer verder te werken.

Maar ik heb geen lichamelijke beperkingen, geen rare stempels, een CV zonder gaten en een hele vlotte babbel. Dat maak solliciteren een heel stuk makkelijker. Tel daarbij een niet te stuiten nieuwsgierigheid naar hoe en waarom dingen gaan zoals ze gaan en een perfectionistische inslag. Dus hoe dan ook heb ik zo een baan. Ik heb 1x bij zo'n uitkeringsinstantie gezeten. Wat een deprimerende vent was dat zeg. Volgens hem kon ik alleen aan de slag bij de koekjesfabriek ofzo terwijl ik al tijden prima presteerde in functies op HBO niveau. Heb de man een hand gegeven bij vertrek en bij het derde uitzendbureau kon ik de volgende dag aan de slag.

Als die man de standaard is hoe er met werkzoekenden omgegaan wordt snap ik wel voor een deel waarom er zoveel mensen thuis zitten en de hand ophouden. De grootste optimist wordt daar nog de put in gepraat en alle onmogelijkheden worden benadrukt en denken in mogelijkheden was er al helemaal niet bij.

Maar goed, da's gebaseerd op 1 persoon en 1 gesprek en ik hoop dat dat geen representatief beeld is....

Anne, ik vind dat heel bewonderenswaardig van je! Ik zal dat eerlijk gezegd niet doen. Ik denk dat ik als ik nu mijn baan verlies, ik niet een baan aan zou nemen die minder betaald dan ik voor mijn ww krijg. Volgens mij is maximale WW uitkering iets van 2200 euro? Als ik dan een baan kan krijgen waar ik bijvoorbeel maar 1800 euro zou verdien zou ik het ook niet doen. Ik kan daar niet van rondkomen en wat als je dan weer in de WW zou raken, dan krijg je maar 70% van die 1800 en blijft er niets over...

**Geplaatst**: 03-03-12 13:21

Geplaatst: 03-03-12 13:21

Het is beter om gewoon een baan te accepteren als die voorbij komt lijkt me, en als die je niet bevalt verder te zoeken.
Het is in elk geval een stuk makkelijker solliciteren als je NIET in de ww zit. Op een gegeven moment krijg je dan vanzelf de hete adem van de bijstand in je nek als je maar banen laat schieten vanwege het salaris.
Ik weet niet of je in de bijstand wil zitten. Dan heb je een gat in je cv van minstens 2 jaar :list:

gummie schreef:
Een duidelijk meningsverschil bestaat ook over wanneer men moet werken. De een zegt: als je met je ziekte een baan aan kan voor 20 uur per week, moet je dat doen. Ik begrijp die opvatting. Ik vraag me alleen af of het in ieder geval op gaat. Omdat dan voorbij wordt gegaan aan een andere mogelijkheid, namelijk: iets langer wachten, daardoor volledig herstellen/ genezen, en dan een baan van 40 uur aankunnen. Dat kost de samenleving uiteindelijk minder.

Moet diegene wel willen. In het geval van volledige WAjong lijkt het me dat je deze uitkering levenslang krijgt dus nooit op het niveau van 40 uur kan komenn anders had je wel gedeeltelijk afgekeurd geweest..
Er bestaat ook zoiets als ziektewet en meestal gaan ze daarin wel vanuit dat je éérst volledig moet rusten en niet alvast maar voor 20 uur aan het werk kan.
Maar niet iedereen kan of wil na de ziektewet nog volledig werken, zoals na een burn-out. maar een burn-out is niet voldoende om op afgekeurd te worden volgens mij.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-12 13:34

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-12 13:34

Ik kan alleen voor mezelf spreken nu, maar door ziek te zijn heb ik hoe dan ook een gat in mijn cv.... Of ik nou wel of geen bijstand heb. Omdat ik met geen mogelijkheid aan het werk kon, en nog niet mag/ kan omdat ik dan weer in een neerwaartse spiraal kom ipv herstel.

"In het geval van volledige WAjong lijkt het me dat je deze uitkering levenslang krijgt dus nooit op het niveau van 40 uur kan komenn anders had je wel gedeeltelijk afgekeurd geweest.."

Persoonlijke info verwijderd, niet van belang voor het topic.... Maar conclusie: ook de wajong is niet zo zwart-wit als soms gesteld wordt.

**Geplaatst**: 03-03-12 14:13

Geplaatst: 03-03-12 14:13

Ik heb het over de ww... Als je na 2 jaar nog geen baan hebt kom je in de bijstand. Als je ziek bent dan zit je niet in de ww.
Dus het is in principe niet nodig om banen te weigeren, want je bent gezond, je kan werken.

Wat het tweede betreft, nogmaals, het kan wel (wij hebben ook een WAjonger in dinest gehad die full time werkte, alleen na 1 jaar was die toch weer ziek) maar ik vind er een verschil tussen vanuit 'gewone' ziektewet 20 uur gaan werken of vanuit WAjong.
Vanuit WAjong is het haalbaarder dat iemand op lange termijn blijft functioneren met 20 uur per week.
Maar zolang jij elk woord wat ik zeg op jezelf alleen betrekt, is het wel erg lastig discussieren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-03-12 14:29

Geplaatst door de TopicStarter : 03-03-12 14:29

Maar Nicolletje, het is toch logisch dat ik het op mezelf betrek om een voorbeeld te geven van dat het dus niet in alle gevallen zo is zoals door het topic heen wordt gesteld?
En ik denk dan: als alleen bij mij al datgene wat gezegd wordt niet van toepassing is, hoeveel anderen zullen er dan zijn op wie het niet van toepassing is?
Ik denk niet dat ik zo'n heel apart voorbeeld ben, dat ik geen uitzondering op de regel ben....

Ik zeg slechts dat ik alleen al voor mezelf kan vaststellen dat een wajonger tijdelijk volledig niet kan werken, en dat ik alleen daarom al er van uit ga dat het niet zo algemeen gesteld kan worden zoals je schrijft: "In het geval van volledige WAjong lijkt het me dat je deze uitkering levenslang krijgt dus nooit op het niveau van 40 uur kan komenn anders had je wel gedeeltelijk afgekeurd geweest.." en "een burn-out is niet voldoende om op afgekeurd te worden volgens mij".

Inderdaad goed om onderscheid te maken tussen ww en wajong.
In geval van ww: je kan werken.
In geval van Wajong: je kan geheel niet, gedeeltelijk niet, tijdelijk niet of voorgoed niet werken. Dat zijn verschillende mogelijkheden. En dan noem ik mezelf als voorbeeld: ik ga tijdelijk geheel niet werken. Over de toekomst bestaat onzekerheid. Echter: het participatieplan is gericht op toetreding tot de arbeidsmarkt, maar pas nadat alles is gedaan om te genezen/ herstellen. Ik interpreteer dat als tijdelijk volledig ongeschikt te werken, en in de toekomst gebaseerd op de resultaten van behandeling ofwel:
1. volledig arbeidsongeschikt
2. gedeelteijk arbeidsongeschikt
3. niet arbeidsongeschikt.

**Geplaatst**: 03-03-12 15:59

Geplaatst: 03-03-12 15:59

Ik interpreteer mijn eigen uitspraak op: een WAjong heb je levenslang.

http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen ... ering.html