HC: Je kunt altijd voorbeelden voeren uit de geschiedenis, maar het probleem daarbij is dat dan iedereen een hekel moet hebben aan iedereen. Wij aan de Fransen, de Duitsers en de Engelsen, want in het verleden hebben al die landen wel iets vervelends gedaan met Nederlanders. We kunnen het nu redelijk vinden met die landen, maar vooral omdat we al meer dan een halve eeuw in vrede met elkaar leven.
Het probleem tegenwoordig is vooral publieke opinie. De aaibaarheidsfactor van Khadaffi is een stuk minder dan de aaibaarheidsfactor van de Israelische president. Die laatste heeft het voordeel van de steun door plaatvervangende schaamte.
Isreali's zelf houden van deze quotes:
Mark Twain in 1867 schreef:"..... A desolate country whose soil is rich enough, but is given over wholly to weeds... a silent mournful expanse.... a desolation.... we never saw a human being on the whole route.... hardly a tree or shrub anywhere. Even the olive tree and the cactus, those fast friends of a worthless soil, had almost deserted the country."
Mark Twain's uitspraken zijn overigens wel betwist, maar dit is wat veel Israeli's geloven. In die tijd woonden er 500.000 mensen in Palestina, en de manier waarop ze met het land omgingen bood niet genoeg voedsel voor dat halve miljoen. Nu wonen er 15 keer zoveel mensen in Palestina/Israel en is Israel een netto exporteur van voedsel. Wat een groot verschil. In feite produceert Israel meer dan genoeg eten voor zowel Palestijnen als Joden. Als men in vrede met elkaar kon leven kon het land zichzelf goed voorzien in de behoeftes van al haar bewoners.
In 1917 verloor het Ottomaanse rijk Palestina aan de Britten, daarna kwam de immigratie op gang
Van 1936-1939 was er een Arabisch/Palestijnse opstand tegen Brits bestuur, in 1937 kwam het advies dat de Joden 1/3 deel van Israel zouden krijgen. Dit werd geweigerd door de Arabieren.
In 1947 deelde de VN Palestina op in drie delen: een Arabisch, een Israelitisch en een Internationaal bestuurd deel
In 1947-1948 woedde er een burgeroorlog in Palestina
In 1948 werd Israel tot onafhankelijke staat uitgeroepen, de USA erkent Israel binnen een half uur
In 1948 vallen daarop 5 Arabische staten Israel aan. Israel slaat aanval af en bezet vanaf dat moment meer gebied dan wat eerst toegewezen was
In 1956 tijdens de Suezcrisis bezet Israel de Sinai en trekt zich ook weer terug
in 1964 wordt de PLO opgericht
In 1967 (6daagse oorlog) roepen Egypte en Syrie weer de oorlog over Israel uit, Israel slaat terug en bezet de Golan hoogte en de Sinai in; Als Jordanie ook aanvalt, bezet Israel ook de westelijke Jordaanoever (met 1 miljoen Palestijnse inwoners)
In 1973 vallen Egypte en Syrie aan tijdens de Jom Kipoer oorlog. Israel verdedigt zich, er gebeurt verder niets.
In 1979 wordt de vrede met Egypte getekend
in 1981 annexeert Israel de Golan hoogte en stelt dat Jeruzalem helemaal bij Israel hoort.
In 1982 verjaagt Israel de PLO uit Libanon
In 1987 breekt de eerste intifada uit
In 1991 wordt Israel aangevallen door Iraakse raketten
1993-1995. Oslo akkoorden: israel erkent PLO, PLO staakt terrorisme. Hamas neemt die rol over van het PLO
en feitelijk gaat het verhaal gewoon door. Israel doet af en toe iets leuks (nou ja, met geweld Joden ontruimen uit hun nederzettingen was leuk voor de Palestijnen, niet leuk voor de Joodse kolonisten) en af en toe iets schokkends (die muur opzetten is niet echt handig, 1100 burgerslachtoffers in Libanon is ronduit schokkend) en Hamas doet dat ook. De grondgebieden die Israel bezet heeft, waren deel van Arabische staten, maar Israel had die nooit gehad als die Arabische staten nooit hadden aangevallen. Feit is wel dat Israel de enige democratie is in het midden-oosten (voor het gemak hoort Turkije daar even niet bij), ook iets waar je over na kunt denken. Let wel: ook democratische staten kunnen fouten maken, maar ik denk dat er weinig mensen zijn die zich echt in de schoenen van een Israeliet of een Palestijn kunnen zetten. Geen fijn leven aan geen van beide kanten.
Maar goed, te veel over Israel. Daar zit nog veel mee fout, maar terug over OBL. De USA heeft weer eens een belangrijke Christelijk gebod overtreden, maar daar zijn ze kennelijk al aan gewend. Er stond volgens mij 50 Miljoen op het hoofd van OBL, levend was hij meer waard dan dood. Ik geloof niet dat de USA er ooit een geheim van gemaakt heeft dat ze zich door niets en niemand laten weerhouden om OBL te straffen. Ook heeft OBL duidelijk gezegd dat hij de doden van 911 bijzonder terecht vond en dat die mensen het verdiend hadden om te sterven. Ik weet niet wanneer een president van de USA voor het laatst openlijk heeft gezegd zoveel burgerslachtoffers noodzakelijk waren voor het doel. De laatste gerichte daad in die richting was denk ik Nagasaki (die overigens veel groter was van schaal). Sinds de Vietnamoorlog heeft de USA steeds meer gedaan aan het voorkomen van het maken van burgerslachtoffers. Iemand die het maken van burgerslachtoffers als doelstelling heeft is -dus- verwerpelijk.