Mickey schreef:Desiree, dat laatste wat jij daar zegt klopt helemaal.
Wat mijn ervaring is, is dat ouders menen heel veel in de pap te brokkelen hebben als het over school gaat. Er wordt even aan voorbij gegaan dat wij als leerkrachten er een studie voor hebben moeten volgen om leerkacht te kunnen zijn.
Sommige ouders stoten hun neus dan erg hard als blijkt dat ze een leerkracht treffen die aan zijn lijf geen polonaise wil. Vaak met gevolg de verhalen dat de leerkracht dan niet deugt en hier te breed en daar te lang.
Dan heb je nog ouders die "het probleemgedrag" niet willen zien en je eigenlijk zeggen dat het hen probleem niet is, want thuis doet hij of zij dat nooit.
Gelukkig zijn er ook nog ouders die blij zijn dat je het kind op school structuur aanbiedt en dat het daar positief op lijkt te reageren. Die ouders willen vaak ook tips hoe ze thuis hun kind kunnen aanpakken wanneer er weer een probleem komt.
Maar gelukkig zijn er ook nog veel kinderen in de klas die wel gewoon zich gedragen op af en toe wat kattekwaad na, maar dat moet kunnen vind ik.
Wanneer ouders een school kiezen moeten ze heel bewust kiezen. Dat gebeurt lang niet altijd. Hoe vaak wordt er niet een school gekozen omdat die het meest in de buurt ligt.
Wanneer je een school kiest, moet je er een kiezen die bij je kind past en bij je kijk op het leven of de wereld of hoe je het ook wil noemen. Wanneer jij dat een kind vrij wordt opgevoed, moet je het niet naar een school laten gaan waar de nadruk ligt op orde discipline etc.
Wanneer jij een kind hebt dat zeer veel behoefte heeft aan structuur en regelmaat en begeleiding, moet je het niet sturen naar een school waar veel zelfstandigheid van de leerling gevraagd wordt verwacht.
Niet welk onderwijstype past bij elk kind, en niet ieder kind past bij elk onderwijstype.
Toen ik dit las had ik al zoiets van 'dat is vast een echte juf' en inderdaad; na een profiel-check blijkt Mickey de juf te zijn van een groep 1/2.
Ik geef zelf les op een Protestant Christelijke school in een relatief rijke buurt waar veel ouders hoog opgeleid zijn. Ouders die niet veel tijd hebben voor hun kinderen omdat de carriere voorgaat zie ik vaak in mijn klas. Het zijn echter ook juist die ouders die zich met het onderwijs bemoeien en dan vaak alleen als het hun kind betreft. Het onderwijs moet anders; er moet (nog) meer structuur worden aangeboden, er moet meer individuele hulp gegeven worden, er moet... Ga zo maar door.
Jammer dat deze ouders vaak niet tot nauwelijks aan het verstand te peuteren is dat hun kind bij ons niet goed zit. Juist omdat het zoveel individuele aandacht nodig heeft, zou het betreffende kind het beter hebben op bijvoorbeeld het speciaal onderwijs. Sommige ouders denken echt dat je je als leerkracht in 30-en kan hakken; zodat je iedere leerling evenveel aandacht kan geven. Helaas kan dit niet en ontsnapt er dus wel eens wat aan je aandacht.
Gelukkig werken wij op school met goede methodes over normen en waarden en staan wij als team als 1 man voor wat wij als school uitdragen.