Madiba schreef:Ik doe wel mee. Ik weet dat het maar een heel kleine druppel op een hete plaat is, maar als er op die plaat heel veel kleine druppels komen dan koelt hij wel af. Ik lig wakker van Gaza, hoe die mensen afgeslacht worden voor onze ogen zonder dat iemand er iets aan doet vind ik gewoon weerzinwekkend. 60.000 doden nu, maar er wordt geschat dat het er 400.000 zijn want er liggen er nog veel onder het puin. Meer dan 200 journalisten gedood, meer dan in eender welke andere oorlog, buitenlandse journalisten mogen niet binnen dus rapportage komt maar mondjesmaat binnen. In de hitte, zonder eten of drinken, in een tentje, hopend dat er geen bom op je valt. Voor de zoveelste keer naar een andere plaats moeten trekken omdat die plaats wordt aangeduid als 'safe zone', om dan te moeten zien dat er toch weer geschoten en gebombardeerd wordt. IDF soldaten en huurlingen, die voor de fun op weerloze burgers schieten die om hulpgoederen komen. Tijdens WO2 was er nog het excuus dat men niet wist wat er gebeurde, nu gaat dat niet meer op, iedereen die wil kan zich informeren.
Moeten gaan werken vind ik een flauw excuus, je kan ook meedoen door die dag niets te kopen. Vanuit Gaza komen er noodkreten dat niemand zich nog iets aantrekt van hun lot, ik kon dat niet geloven, maar misschien is het toch waar. En ja, op andere plaatsen is er ook miserie, is ook heel erg, maar vind ik geen reden om dan maar niks te doen. Met niks doen gaan we het zeker niet redden. Hoe zou je je voelen als dat hier zou gebeuren en de rest van de wereld zn schouders ophaalt en denkt zolang het mij niet overkomt is het niet mijn probleem? Waar is onze empathie gebleven?
Geen idee waar empathie is gebleven want 'ons'is een heel vaag begrip. Wie bedoel je met 'ons'?
Doe vooral waar jij je toe geroepen valt, maar het is een illusie dat je een heel kleine druppel bent, eerder een molecuul.
Geplaatst: 19-08-25 14:16 
Ruim een half miljoen doden waarvan het overgrote deel onschuldige burgers, en jij vindt het allemaal wel meevallen?! 
